Effigy mound
Effigy mound, kopiec ziemny w formie zwierzęcia lub ptaka, występujący w północno-środkowej części Stanów Zjednoczonych. Prehistoryczni rdzenni Amerykanie zbudowali wiele różnych ziemnych konstrukcji nasypowych, w tym kopce stożkowe, liniowe i z płaskim szczytem.
© Praveen Indramohan/Dreamstime.com
Pomimo że inne formy kopców poprzedzały je w czasie, pierwsze kopce z wizerunkami zostały zbudowane około roku ad 300; w niektórych miejscach ludzie kontynuowali ich budowę aż do połowy XVI wieku. Odkrywcy tacy jak Hernando de Soto (1539-42) odnotowali na przykład, że kopce o płaskich szczytach w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych służyły jako ziemne platformy, na których tubylcy budowali swoje świątynie, a czasem także domy swoich wodzów.
Ludzie z Hopewell i Adena kultur były odpowiedzialne za wielką proliferację budowy kopców w dolinie rzeki Ohio, w tym setki stożkowych kopców grobowych, w których duża liczba artefaktów, zwłaszcza rur effigy i gorgets (ozdobne kołnierze), zostały znalezione. Choć wiadomo, że większość kurhanów to miejsca pochówku, niektóre z nich nimi nie są, a ich znaczenie pozostaje tajemnicą. W przypadku tych, w których znaleziono pochówki ludzkie, ofiary grobowe są rzadko obecne.
Wiele kopców z podobiznami ptaków, ale inne formy zwierzęce, takie jak te z niedźwiedzi, jeleni, żółwi, bizonów i węży, są powszechne. Największy kopiec w kształcie ptaka ma rozpiętość skrzydeł 190 metrów i znajduje się w pobliżu Madison, Wis. Wiele innych kopców znajduje się w południowym i południowo-zachodnim Wisconsin oraz w niektórych przyległych obszarach Minnesoty, Iowa i Illinois. Największy kopiec znajduje się w południowym Ohio. Ma on postać zwiniętego węża trzymającego w ustach jajowaty przedmiot i ma ponad 1300 stóp (400 metrów) długości i 2,5 do 3 stóp (75 do 90 cm) wysokości. Zobacz także Effigy Mounds National Monument.
.