Fakty o Tungsten

Fakty o Tungsten

Wolfram jest znany jako jeden z najtwardszych rzeczy znalezionych w przyrodzie. To jest super gęsty i prawie niemożliwe do stopienia. Czysty wolfram jest srebrno-biały metal i kiedy wykonane w drobny proszek może być łatwopalny i może spontanicznie zapalić. Naturalny wolfram zawiera pięć stabilnych izotopów i 21 innych niestabilnych izotopów.

Wolfram jest używany w wielu różnych sposobów, ponieważ jest bardzo silny i trwały. Jest bardzo odporny na korozję i ma najwyższą temperaturę topnienia i najwyższą wytrzymałość na rozciąganie z każdego elementu. Jego siła przychodzi, gdy jest on wykonany w związkach, choć. Czysty wolfram jest bardzo miękki.

Po prostu fakty

Tutaj są właściwości wolframu, zgodnie z Los Alamos National Laboratory:

• Liczba atomowa: 74
• Symbol atomowy: W
• Ciężar atomowy: 183.84
• Punkt topnienia: 6,192 F (3,422 C)
• Punkt wrzenia: 10,030 F (5,555 C)

Historia

Pierwsze użycie wolframu było ponad 350 lat temu. Chińscy producenci porcelany używane pigmentu wolframu, który był unikalny kolor brzoskwiniowy, zgodnie z Royal Society of Chemistry.

Dużo później, w 1779 roku, Peter Woulfe zbadał minerał ze Szwecji i zdał sobie sprawę, że zawierał nowy rodzaj metalu, ale to tak daleko, jak badania poszły. W 1781 roku Wilhelm Scheele kontynuował badania nad tym nowym metalem i wyizolował kwaśny biały tlenek. Żaden z tych mężczyzn nie jest przypisywany odkryciu elementu, chociaż.

Juan i Fausto Elhuyar dostają ten zaszczyt. W seminarium w Vergara w Hiszpanii, badali ten tajemniczy metal. W 1783 roku wyizolowali tlenek metalu z wolframitu, a następnie, w przeciwieństwie do innych, zredukował go do metalu wolframu przez ogrzewanie go z węgla.

Źródła

Większość zasobów wolframu znajdują się w Chinach, Korei Południowej, Boliwii, Wielkiej Brytanii, Rosji i Portugalii, jak również w Kalifornii i Kolorado. Chociaż można go znaleźć w tych wielu miejscach, 80 procent światowej podaży jest kontrolowana przez Chiny, według BBC.

The element naturalnie występuje w minerałach scheelite, wolframite, huebnertie i ferberite. Jest on zbierany z minerałów przez redukcję tlenku wolframu z wodoru lub węgla.

Odkąd jest pozyskiwany, wolfram jest często mieszany do stopów. Najtwardsze stopy są kształtowane za pomocą diamentów. Diamenty są tylko rzeczy twardsze niż niektóre stopy wolframu.

Uses

Jednym z najbardziej powszechnych, i najtwardsze, związki wolframu jest węglik wolframu. Ze względu na swoją siłę, gdy wykonane w związki, wolfram jest używany do hartowania ostrzy pił i zrobić wiertła. To może zająć około 10 minut, aby wyciąć tylko jedno wiertło z wolframu przy użyciu systemu cięcia diamentu, według BBC. Niektórzy jubilerzy również używać węglika wolframu, aby zespoły weselne i inne rings.

Innym związkiem wolframu, który jest szczególnie przydatny jest disiarczek wolframu. Jest on używany jako suchy smar w temperaturach tak wysokich, jak 932 stopni Fahrenheita (500 stopni Celsjusza), według Jefferson Lab.

Kilka innych zastosowań wolframu obejmują pracę parowania metalu, produkcji farb, co szkło-metal uszczelki i tworzenie elektronu i TV tubes.

Wojsko używa wolframu, aby pociski i pociski używane w „bombardowania kinetycznego”. Ten rodzaj ataku wykorzystuje super gęsty materiał do naruszenia pancerza zamiast materiałów wybuchowych.

Jego odporność na ciepło jest pomocne przy użyciu go w elementach grzejnych do pieców elektrycznych, aplikacji statków kosmicznych, spawania i innych zastosowań w wysokich temperaturach. Został on również wykorzystany w tworzeniu różnych rodzajów oświetlenia z tego powodu. Im gorętszy żarnik można uzyskać bez stopienia, tym jaśniejsza jest żarówka. W 1908 roku wynalazca William D. Coolidge odkrył, że wolfram był idealnym materiałem na żarnik. Dziś jednak większość żarówek korzysta z bardziej energooszczędnych materiałów. Jest nadal używany w X-ray włókien i w kontaktach elektrycznych różnych elektroniki, jednak.

Biologicznie, niektóre bakterie używają wolframu do redukcji kwasów karboksylowych do aldehydów.

Kto wiedział?

Ten element jest używany do podstępu. „Wolfram może nie mieć blasku złota, ale ma jego gęstość (w granicach 0,36 procent), co oznacza, że jeśli pokryjesz cegłę wolframu z powłoką złota – i przetestujesz cegłę, aby zobaczyć, czy waży tyle samo co złoto – będzie to prawie poprawne”, Amanda Simson, asystent profesora inżynierii chemicznej na Uniwersytecie w New Haven, powiedział Live Science. „Tak więc, wolfram został znaleziony w fałszywych cegieł złota.”

Wolfram pochodzi od szwedzkiego terminu, tung sten, co oznacza „ciężki kamień.”

Symbol chemiczny wolframu jest W, co może wydawać się dziwne, ponieważ nie ma W w słowie. W rzeczywistości pochodzi od elementu innej nazwy, wolfram. Nazwa wolfram pochodzi od minerału element został odkryty w, wolframit. Wolframite oznacza „pożeracz cyny”, co jest właściwe, ponieważ minerał zakłóca wytopu tin.

Dodatkowe zasoby

• Biological Chemistry: Purification and Some Properties of the Tungsten-Containing Carboxylic Acid Reductase from Clostridium formicoaceticum
• Proceedings of the National Academy of Science: Identification and Characterization of the Tungsten-Containing Class of Benzoyl-Coenzyme A Reductase
• Centers for Disease Control and Prevention: Toksyczność wolframu

Ten artykuł został zaktualizowany w dniu 3 lutego 2020 roku w celu skorygowania temperatury wrzenia wolframu.

.