Fallofobia: Co to jest i jak sobie z nią poradzić?

Fallofobia: Co to jest i jak sobie z nią poradzić?

Myślisz, że fallofobia – chorobliwy i irracjonalny strach przed penisami – brzmi jak kiepski żart internetowy? Cóż, to prawie zrujnowało życie 30-letniej Emmy…Photograph by Molly Cranna

O 18:00 w środowe popołudnie zeszłego roku, Emma była w swoim autobusie w drodze do domu z pracy, próbując desperacko odeprzeć atak paniki. Jej serce zaczęło bić nieregularnie i podskoczyło jej do gardła, a kula mdłości zacisnęła się w jej żołądku. Poczuła, że osuwa się na puste miejsce dla niepełnosprawnych, a jej wzrok zaczął się zamazywać i formować w tunel, ponieważ nagle zaczęła walczyć o zachowanie przytomności i nabranie wystarczającej ilości powietrza do płuc. Emma miewała już wcześniej ataki paniki, ale żaden nie pojawił się tak silnie i nagle. Ale to nie stos nieotwartych rachunków na jej stoliku do kawy ani zmartwienia związane z pracą spowodowały ten atak. Emma miała atak paniki, ponieważ atrakcyjny młody mężczyzna siedzący naprzeciwko niej w pociągu miał na sobie błyszczące spodenki gimnastyczne, a ona mogła zobaczyć krzywiznę jego penisa.

Może to zabrzmieć dla ciebie dziwnie, ale dla Emmy zobaczenie penisa mężczyzny jest podobne do uczucia, które mają niektórzy ludzie, gdy doświadczają zawrotów głowy lub ekstremalnej reakcji „walcz lub uciekaj”, którą ma twoje ciało, gdy wierzysz, że jesteś śledzony w domu. Mimo że Emma jest z zewnątrz „normalną” 30-letnią kobietą, która ma dobrą (i stresującą) pracę w dziale kadr, cierpi na fallofobię – czyli chorobliwy i irracjonalny lęk przed penisami – od wczesnych lat 20-tych. Początkowo objawiająca się jako niezdolność do intymności ze swoim chłopakiem, opisała The Debrief, jak jej fallofobia wkrótce stała się tak dotkliwa, że „dosłownie zawładnęła moim życiem, uniemożliwiając mi robienie najbardziej podstawowych rzeczy, takich jak chodzenie na siłownię, do kina czy na plażę, z obawy, że zobaczę penisa. Przestałem nawet korzystać z Internetu, ponieważ martwiłem się, że przypadkowo zobaczę porno.

Samo myślenie o penisie było dla mnie tak przerażające jak myślenie o byciu zaatakowanym przez rekina lub brutalnie zamordowanym

„Kiedy mój stan był najgorszy, musiałam wziąć roczny urlop z pracy, ponieważ w mojej części biura był męski członek personelu, który nosił obcisłe spodnie od garnituru i martwienie się o zobaczenie jego „wybrzuszenia” było tak stresujące, że zalewałam się łzami każdego ranka w metrze. Wystarczyło, że usłyszałam o seksie lub penisie, by strach się pojawił, a ja rozpaczliwie chciałam uciec. Jeśli próbowałem to zignorować, to właśnie wtedy panika zaczynała się na poważnie. Atak paniki może wydawać się ekstremalną reakcją, ale jest to coś, z czym zmagam się od lat. Przez bardzo długi czas samo myślenie o penisie było dla mnie tak przerażające, jak myśl o tym, że zaatakował mnie rekin lub że zostałem brutalnie zamordowany. Nie dawało mi to spać w nocy i nachodziło moje sny – przez długi czas byłem całkowicie, całkowicie nieszczęśliwy.’

’Fallofobia i Medorthofobia – przytłaczający strach przed wzwiedzionym penisem – jest mało znaną, ale zaskakująco powszechną fobią, która może poważnie pogorszyć jakość życia osoby cierpiącej’ – wyjaśnia dr Ellen Hunt. W przeciwieństwie do sytuacji, w których mężczyźni lub kobiety uważają się za aseksualnych lub uważają myśl o penisie za nieatrakcyjną lub nieatrakcyjną, fallofobia i medortofobia odnoszą się do osób, które doświadczają skrajnego przerażenia na samą myśl, wzmiankę lub widok penisa (zarówno w stanie wzwodu, jak i zwiotczenia), a strach ten przejawia się w postaci objawów psychicznych, a czasem fizycznych. Objawy te będą się różnić w zależności od osoby cierpiącej, ale ogólnie rzecz biorąc, większość ludzi doświadcza ogólnego niepokoju, skrajnego przerażenia w obliczu pewnych typów sytuacji i ogólnego braku pożądania seksualnego. Istnieją różne powody, dla których te rodzaje fobii mogą się rozwijać, ale jedną z najczęstszych przyczyn jest z powodu urazu – zwykle seksualnego – który występuje w dzieciństwie lub w młodym wieku. Wiele z klientów widziałem, którzy cierpią z tej fobii zostały wykorzystane seksualnie lub molestowany przez dorosłego mężczyznę jako dziecko, na przykład.’

Po trzech pięciu latach konwersacyjnych i hipnoterapii, Emma nie tylko dostał kontrolę na jej fobii, ale zaczyna rozumieć jego pierwotną przyczynę. 'Myślę, że strach zaczął się, gdy straciłam dziewictwo, gdy miałam 21 lat. Byłam boleśnie nieśmiała i podatna na ataki paniki przez cały okres dojrzewania, więc dość późno rozkwitłam seksualnie, ale byłam bardzo zakochana w moim chłopaku – z którym byłam przez rok, zanim zdecydowaliśmy się na seks – i nie bałam się ani nie obawiałam utraty dziewictwa dla niego. Właściwie to byłam naprawdę podekscytowana, ponieważ nigdy wcześniej nie robiliśmy nic więcej niż całowanie.’

Wiedziałam, że zmieniłam zdanie, kiedy byłam w stanie oglądać scenę w *Trainspotting*, kiedy Ewan Mcgregor miał wyciągniętego penisa bez wzdrygania się czy uciekania z pokoju

Ale kiedy faktycznie nadszedł czas, aby spróbować relacji seksualnej ze swoim chłopakiem, Emma szybko zdała sobie sprawę, że nie będzie to niesamowite doświadczenie, którego się spodziewała. 'Miał niezwykle dużego penisa, co było niewiarygodnie bolesne i bardzo krwawiłam – krew była na całej mojej pościeli, a nawet na ścianach mojej sypialni, gdy włączyliśmy światło. Przez kilka dni po tym zdarzeniu miałam naprawdę ostry, kłujący ból w pochwie i łonie, a moja pochwa była bardzo czerwona, opuchnięta, swędząca i nieprzyjemna. Kiedy zaczęłam dostawać pokrzywki i poważnej gorączki, zdecydowałam się pójść do lekarza, który powiedział mi, że doznaję wstrząsu anafilaktycznego, ponieważ jestem uczulona na nasienie mojego chłopaka i kazał mi wziąć jakieś leki przeciwhistaminowe i używać prezerwatywy za każdym razem, kiedy znów uprawialiśmy seks. Doświadczenie to było dla mnie tak traumatyczne, że przez resztę naszego pięcioletniego związku trudno było mi się uwolnić i cieszyć seksem, a mimo że zmuszałam się do tego od czasu do czasu, żyłam w ciągłym strachu, że prezerwatywa pęknie i będę miała kolejną reakcję alergiczną. Mój lekarz powiedział mi, że nie ma powodu, aby zakładać, że będę miała taką samą reakcję z innym mężczyzną, ale mój popęd płciowy całkowicie zanikł do czasu zakończenia naszego związku i myślę, że to właśnie wtedy zaczął się ten ostry strach.”

Po ataku paniki w autobusie, Emma zdecydowała, że nie może pozwolić, aby strach dłużej kontrolował jej życie i obawiając się, że skończy w szpitalu psychiatrycznym, postanowiła szukać pomocy u swojego lekarza. Przepisano jej beta-blokery i kurs terapii konwersacyjnej, ale dopiero po wypróbowaniu hipnoterapii zaczęła dostrzegać prawdziwą różnicę w swoim życiu. 'Wiedziałam, że zmieniłam zdanie, kiedy poszłam do domu mojej przyjaciółki i mogłam obejrzeć scenę w Trainspotting, kiedy Ewan Mcgregor miał wyciągniętego penisa, nie wzdrygając się ani nie uciekając z pokoju. Od tego czasu wróciłem do pracy i jestem teraz w bardzo wczesnych dniach nowego związku i chociaż jeszcze nie mamy pełnego penetracyjnego seksu, byłem w stanie być z nim intymny i cieszymy się ciężkimi pieszczotami i seksem oralnym. Mieć nadzieję że, z więcej ciężką pracą od ja, będziemy sprawnie mieć satysfakcjonujący życie seksualne wkrótce i, wdzięcznie, mój chłopak jest bardzo akceptujący, cierpliwy i zrozumiały. Kiedy po raz pierwszy opowiadam ludziom o tym, przez co przeszłam, wielu z nich się śmieje, ale po przejściu na drugą stronę mogę teraz w pełni docenić, jak nieśmieszna jest fallofobia.”

To też może się zdarzyć mężczyznom

Kiedy Jacob, 25-letni stażysta prawa, miał dziewięć lat, był napastowany seksualnie przez swojego wujka. Przez całe swoje nastoletnie i dorosłe życie był tak straumatyzowany tym doświadczeniem, że nabawił się ostrego lęku przed seksem, a zwłaszcza przed podnieceniem lub wytryskiem. Umówił się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu i ma nadzieję, że dzięki terapii i lekom będzie w stanie przezwyciężyć swoją medortofobię i mieć normalne relacje seksualne.

„Nie masz pojęcia, jak to jest być absolutnie, przytłaczająco przerażonym tym, co większość ludzi uważa za „normalną” funkcję własnego ciała. Moje przytłaczające wspomnienie bycia maltretowanym przez mojego wujka to widok (co wtedy wydawało mi się) jego przerażającego, ogromnego, dorosłego penisa w erekcji i kiedykolwiek sam zaczynałem dostawać erekcji, byłem natychmiast przenoszony z powrotem do tego momentu i strach tak przytłaczający, że nie mogłem kontynuować mojego normalnego codziennego życia, przejmował mnie na cokolwiek od 10 minut do kilku godzin. Było jeszcze gorzej, jeśli dochodziło do wytrysku, więc kiedy w wieku kilkunastu lat zacząłem mieć mokre sny, budziłem się absolutnie zrozpaczony i niezdolny do pójścia do szkoły. Zacząłem pić kawę tuż przed pójściem spać, żeby nie zasnąć i zapobiec temu zjawisku, co oznaczało, że byłem wyczerpany w szkole i moje oceny ucierpiały. W końcu zrezygnowałem z nauki. Nie jestem w stanie nawiązać z nikim normalnego związku, ponieważ boję się powiedzieć im o swoich lękach. Znalazłam fora internetowe, na których ludzie cierpiący na to samo mówili o swoim leczeniu, więc umówiłam się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu i modlę się, żeby to coś zmieniło – nie chcę już więcej bać się własnego ciała.’

Możesz być również zainteresowany:

Is Our Obsession With Big Dicks Just Body Shaming By Another Name?

What Does Your Boyfriend Really Think Of Your Fanny Farts?

How To Go From A Big Dick To A Small Dick

Follow Sophie on Twitter @sophiecullinane

Photo: Molly Cranna

• sex
• Sex Ed

.