’Following Your Passion’ Is Dead – Here’s What To Replace It With

’Following Your Passion’ Is Dead – Here’s What To Replace It With

Kiedy ktoś w twoim życiu zadaje ważne „Co powinienem zrobić z moim życiem?” pytanie – czy kiedykolwiek powiedziałeś im „Po prostu podążaj za swoją pasją”?

Jeśli tak, proszę, przestań to robić. Tak, całkowicie i na zawsze. Ponieważ to jest śmieciowa rada. Wśród najgorszych, zaraz obok oryginalnej piramidy żywieniowej i trudnego grania po randce.

Ostatnia praca badawcza Stanford (dobre podsumowanie jest tutaj) identyfikuje główną wadę tego nieumarłego tropa: „Znajdź swoją pasję” zakłada, że zainteresowania i pasje są stałe, a nie płynne i ewoluujące wraz z wiekiem i zdobywaniem mądrości i doświadczenia. Ci, którzy podążają za utrwalonym sposobem myślenia, są o wiele bardziej skłonni do poddania się, gdy pojawiają się przeszkody. Jak autorzy mówią, „Nakłanianie ludzi do znalezienia ich pasji może prowadzić ich do umieszczenia wszystkich ich jaj w jednym koszyku, ale potem do upuszczenia tego koszyka, gdy staje się on trudny do niesienia.”

Ta rada jest wszechobecna w częściach naszej kultury, które cenią krótkoterminowy komfort emocjonalny ponad inne stany psychiczne. Stawiając emocje („jaką czynność lubię wykonywać najbardziej?”) na piedestale, popełniamy różne większe i mniejsze przestępstwa przeciwko rozsądkowi i zdrowemu rozsądkowi:

Podążanie za swoją pasją zakłada, że ją masz. Ale wielu ludzi jej nie ma. Podczas gdy everyone ma unikalną kombinację talenty, najwięcej ludzi wewnętrzny orkiestra no coalesce w graniu melodia mogą słuchać i tańczyć do. Więc gdy ty mówisz one podążać niektóre mistyczny wewnętrzny głos który właśnie no jest tam, ty opuszczasz one uczucie niepotrzebnie inadequate.

Ja ignoruje rynek. Jeśli nie masz funduszu powierniczego, który czeka na ciebie, będziesz musiał wyżywić siebie i innych. Ale stawiając swoje interesy przed wymaganiami rynku, bardziej prawdopodobne jest, że skończysz jeżdżąc UBER-em niż Maserati. Wiem, o czym mówię: Mój pierwszy startup był studium przypadku w stawianiu wózka przed koniem. Armie studentów studiujących bezsensowne kierunki takie jak Gender Studies czy Socjologia to kolejny dobry przykład przedkładania zainteresowań nad potrzeby rynku. Albo jak ujął to Harry Briggs, inwestor venture capital i były partner w BGF Ventures: „Jeśli chcesz po prostu realizować coś, co sprawia ci przyjemność, może to być raczej oznaką lenistwa niż prawdziwej pasji.”

Zamieni pasję w pracę. Paul Archer, założyciel Duel, platformy Customer Advocacy Marketing, przekonał się o tym na własnej skórze: Pasjonując się podróżami, przemierzył świat w taksówce, napisał o tym książkę, pozyskał sponsorów – a wszystko to sprawiło, że stała się ona mniej przyjemna jako ścieżka kariery. Teraz mówi: „Nadal mogę realizować swoją pasję, podróżować do odległych zakątków świata i robić to dla siebie, nie dla nikogo innego. Nie muszę tego filmować. Nie muszę aktualizować moich mediów społecznościowych, aby upewnić się, że mam wystarczająco dużo kliknięć i polubień.”

Mógłbym kontynuować. Ale bardziej interesujące niż demontaż zasady pasji jest zastanowienie się nad tym, czym ją zastąpić. Jaka POWINNA być Twoja rada, gdy Twój bliski zmaga się z potworem celu?

Jak wybrać karierę

Nie mam dobrej zunifikowanej teorii wyboru kariery, ale oto trzy przydatne ramy. Zobacz, co z tobą rezonuje.

1. Learn from Startups

Istnieje wiele dobrych lekcji, których duże firmy mogą się nauczyć od startupów. Co jest mniej znane, to fakt, że podejście startupów do walidacji rynku i dopasowania produkt-rynek ma coś do nauczenia ludzi wybierających swoją karierę:

1. Zidentyfikuj potrzeby na rynku, które obecnie nie są dobrze zaspokajane. W tym kroku bądź krytyczny: Czy naprawdę jest tam popyt, czy może się łudzę? Jeśli zaczynasz, są szanse, że twoje pomysły są martwe błędne. Brak aplikacji, która ostrzega, kiedy obcinać paznokcie nie jest pewną oznaką, że odkryłeś lukratywną niszę. Podobnie, zadawanie sobie pytania, co do cholery będziesz robić z tym dyplomem z literatury porównawczej jest dobrze spędzonym dniem. Więc jak zaczynasz, bądź konserwatywny i zidentyfikuj pewne nisze, które zdecydowanie istnieją i rozwijają się. Istnieją gorsze pola, w których możesz się specjalizować niż, powiedzmy, robotyka, sztuczna inteligencja lub marketing internetowy, aby wymienić tylko kilka.
2. Oceń swoje mocne strony: Czy jesteś dobry lub możesz rozwinąć umiejętności w czymś, co może zaspokoić to zapotrzebowanie? To właśnie tutaj pasja, talent, twoje zainteresowania DO odgrywają rolę. Cokolwiek jest dla ciebie łatwe, z czym większość innych ma trudniej, to jest to godna opcja: Jeśli świetnie radzisz sobie z organizacją imprez, to już jest podpowiedź. Jeśli kodujesz od 12 roku życia, to też jest podpowiedź. Kardynalnym grzechem zasady pasji jest to, że bierze ona pod uwagę TYLKO ten punkt, nie biorąc pod uwagę kroku 1 i 3. I właśnie w ten sposób absolwenci filozofii kończą pracę w call center.
3. Dopasuj te dwa elementy w nieustannie iteracyjnym procesie: Niestety, praca nie jest skończona po 1&2. Będziesz musiał zjeść skromne ciasto, zacząć na samym dole hierarchii i poprzez ciągły cykl stawania się mądrzejszym, budowania doświadczenia i wypróbowywania różnych modeli biznesowych – Czy powinieneś być pracownikiem? Niezależny wykonawca? A może w ogóle jest szansa na startup, na który można pozyskać inwestycje? – powoli dochodzisz do wprawy. Albo dostaniesz hang of it bardzo szybko i stać się bardzo udany w wieku 25 lat, a my wszyscy cię nienawidzą. Dla większości z nas, zwykłych śmiertelników, proces ten trwa wiele lat, jeśli nie dziesięcioleci, i może zawierać wiele późnych nocy walki ze strachem i niepokojem – więc zapnij pasy.

Heather Russell, założyciel Biscuit, narzędzie, które wykorzystuje AI do zrozumienia instytucjonalnych portfeli nieruchomości, jest zagorzałym przeciwnikiem zasady pasji: „Czy pasjonowałem się nieruchomościami, kiedy zaczynałem? Absolutnie nie. Jednak znaleźliśmy lukę na rynku i postanowiliśmy zbudować dla niej rozwiązanie. I wtedy musiałem rozwinąć pasję do wszystkich rzeczy związanych z tym rynkiem.”

Dalsza lektura na ten temat: Eric Ries: The Lean Startup, Robert Greene: Mastery i Ray Dalio: Principles – Life and Work

2. Rozwijaj pasję, nie podążaj za nią

Cal Newport w swojej przełomowej książce So Good They Can’t Ignore You jest wiodącą intelektualną amunicją dla nas, zaprzeczających zasadom pasji. Główną tezą Cala jest to, że rozwijanie rzadkich i wartościowych umiejętności prowadzi do znacznie większej satysfakcji z kariery, ponieważ dzięki nim jesteś stabilny finansowo i masz dużą kontrolę nad swoim czasem. I powoli, można rozwijać pasję do pola masz głębokie doświadczenie w.

Współzależne do tego podejścia jest Cal blog post o reverse-engineering swój styl życia: Wiedz, jak chcesz żyć, a następnie dopasuj karierę wokół tej wizji. Twoje wybory będą musiały być inne, jeśli chcesz żyć cicho w lesie vs jeśli chcesz jet-set na całym świecie.

Rozwijanie pasji brzmi bardziej zabawnie niż jest, ponieważ uczenie się i rozwijanie umiejętności jest z natury bolesne. Spadanie z roweru boli. Ale kiedy powietrze przeskoczy przez twoje włosy z prędkością 20 mil na godzinę…

Cal zwraca również uwagę, że ci, którzy wychowali się na diecie pasji, często zmieniają kierunek. Jak pasje zderzają się z przeszkodami w prawdziwym świecie, ci dotknięci są bardziej skłonni do poddania się i skoku w kierunku następnego błyszczącego obiektu, niż gdyby kierowali się racjonalnymi względami, autorzy badania Stanforda mówią.

To jest popęd, który musimy nauczyć się zwalczać. Angela Duckworth, autorka książki Grit, dostarcza przydatnego modelu mentalnego, aby przezwyciężyć tę tendencję: „Jedną z umiejętności, które musisz rozwinąć w życiu, jeśli zależy ci na tym, by nie zostać dyletantem, (…) – jest nauczenie się zastępowania niuansów nowością.” (podkreślenie moje). (źródło: Freakonomics podcast)

Dalsza lektura tutaj: Anders Eriksson i Robert Pool: Peak (od autora, który ukuł termin Deliberate Practice)

3. Money talks

Głęboko godnym pożałowania archetypem jest głodujący aktor, który pożycza pieniądze od swoich rodziców, zaniedbuje finansowo swoją rodzinę, ale odmawia zdobycia pracy, ponieważ kocha swoją sztukę, nawet jeśli w większość nocy na widowni jest tylko 7 łagodnie znudzonych ludzi. Mam jednego takiego faceta w mojej dalszej rodzinie.

Niewiele przewinień jest tak moralnie obraźliwych jak pójście na całość Anny Kareniny i porzucenie swoich obowiązków z powodu swojej „pasji”.

Chciałbym zaproponować zaadaptowaną Hierarchię Potrzeb Maslowa. Pokornie nazwę ją Hierarchią Bohanes’a Spełnienia Kariery.

Krok 1 jest oczywisty. Nie możesz uruchomić maszyny, która bardzo potrzebuje naprawy, więc upewnij się, że działasz na najwyższych obrotach.

Krok 2 to policzek dla głodującego aktora: Jeśli alternatywą jest pożyczanie od rodziców po 25 roku życia lub posiadanie rodziny żyjącej na Weetabix kupowanym w hurtowych ilościach, pieprzyć swoją pasję. Nawet jeśli oznacza to kopanie rowów, najpierw zdobądź dochód.

Krok 3 to rada Cala Newporta „napraw styl życia, a potem działaj wstecz”. Kiedy podstawy zostały już załatwione, stwórz plan dla swojego życia, który zmaksymalizuje twoje poczucie celu i dobrego samopoczucia. Częścią tego będzie rozwijanie rzadkiej i cennej umiejętności poprzez celową praktykę i dopasowywanie popytu i podaży poprzez ciągłą iterację oraz próby i błędy.

I wtedy, i TYLKO wtedy, przychodzi czas na podążanie za twoją pasją – Krok 4. Wtedy idź naprzód i napisz ten genialny musical o animowanych płatkach śniadaniowych.

Albo zdobądź ten stopień Gender Studies.

Konkluzja

Gdy zaczynałem swoją karierę, ja, jak miliony innych, byłem zainspirowany przemówieniem Steve’a Jobsa „connecting the dots” Stanford Commencement, w którym wychwala on zalety podążania za swoim błogostanem. Teraz zdaję sobie sprawę, że jest to część tej wadliwej narracji o pasji i jest jednym z najzdrowszych wypełniaczy węglowodanowych, na których dławi się Youtube-bound meaningvore. Chociaż Jobs nie wspomina słowa pasja, jego przesłanie jest takie samo: Rób to, co kochasz.

Żałuję, że nie miał pokory, by powiedzieć To zadziałało dla mnie, ale jestem tylko jednym facetem. I to cholernym geniuszem, na skalę, którą świat widzi mniej więcej raz na dwa lub trzy pokolenia. Więc znajdź swoją własną ścieżkę.

Prawdą jest, że niektórzy ludzie słyszą powołanie i rzeczywiście mogą podążać za swoją pasją. Są oni w mniejszości i nie potrzebują słyszeć rad typu „Podążaj za swoją pasją”, robią to w każdym razie i nigdy nie zadają sobie pytań typu „Co powinienem zrobić z moim życiem?”, z którymi większość z nas zmaga się w regularnych odstępach czasu. Steve Jobs był jedną z tych osób.

Pozytywny kontrapunkt dla narcyzmu Jobsian (po prostu zakładając, że twój przepis może być zuniwersalizowany, nie uznając, że większość ludzi nie ma pasji do naśladowania, gdy zaczynają) jest Ben Horowitz „znacznie mniej znany Commencement speech, w którym mówi, w 10:50 znak:

Podążanie za swoją pasją jest bardzo „ja” -centered pogląd na świat. Kiedy idziesz przez życie, przekonasz się, że to, co zabierasz ze świata z czasem – czy to pieniądze, samochody, rzeczy, wyróżnienia – jest o wiele mniej ważne niż to, co włożyłeś w świat. Więc moje zalecenie brzmi: podążaj za swoim wkładem. Znajdź rzecz, w której jesteś świetny, włóż to w świat, przyczyniaj się do innych, pomóż światu być lepszym i to jest rzecz, za którą należy podążać.

To brzmi jak o wiele bardziej trwały plan sukcesu zawodowego i szczęścia życiowego. Na tej drodze, będziesz rozwijać tę pasję, którą teraz próbujesz znaleźć pośród gruzów sprzecznych priorytetów.

.