Inosilkaty
Występowanie i wyróżnianie amfiboli
Tremolit – Występuje prawie wyłącznie w skałach metamorficznych niskiego stopnia, zwłaszcza o dużej koncentracji Ca, jak metadolomity, skały meta-ultrabazowe. Tremolit w okazie ręcznym ma barwę białą i wykazuje pokrój włóknisty oraz charakterystyczne rozszczepienie amfibolowe. W przekroju cienkim odróżnia się od wollastonitu i diopsydów rozszczepieniem amfibolowym. W cienkim przekroju jest bezbarwny, bez pleochroizmu, co odróżnia go od innych amfiboli. Wykazuje wysoki relief, pochyloną ekstynkcję i jest optycznie ujemny z 2V około 85o.
Aktynolit – występuje również prawie wyłącznie w skałach metamorficznych niskiego stopnia, zwłaszcza w meta-bazaltach i meta-gabrach, gdzie jest powszechnie związany z chlorytem. W okazie ręcznym jest zielony i wykazuje charakterystyczne rozszczepienie amfibolowe, zwykle wykazując wydłużony pokrój. W cienkim przekroju wykazuje charakterystyczny bladożółty do zielonego pleochroizm, ma wysoki relief i jest optycznie ujemny o 2V od 60 do 85o.
Hornblenda – jest minerałem powszechnie występującym zarówno w skałach iglastych jak i metamorficznych. W skałach iglastych występuje w andezytach, dacytach i ryolitach, a także w gabrach, diorytach i granitach. W skałach metamorficznych jest częstym składnikiem meta-bazaltów, które uległy metamorfozie w pośrednich stopniach metamorfizmu regionalnego (amfibolity). Występuje również w niektórych skałach ultrabazowych. W okazie ręcznym ma barwę ciemnobrązową do czarnej i wykazuje charakterystyczne rozszczepienie amfiboli. W cienkim przekroju wykazuje wysoki relief z charakterystycznym zielono-brązowo-żółtym pleochroizmem. Znak optyczny i kąt 2V obejmują szeroki zakres i nie są zbyt przydatne w rozróżnianiu hornblendy.
Hornblenda bazaltowa (zwana również oksy-hornblendą)- jest ciemnobrązową do czerwonobrązowej odmianą hornblendy, która powstaje w wyniku utleniania podczas krystalizacji bazaltów, andezytów, dacytów i ryolitów. Zwykle ma ciemną obwódkę reakcyjną, która składa się z nieprzezroczystego tlenku i jest charakterystycznie pleochroiczna w kolorach od żółtego do brązowego do czerwonobrązowego.
Antofyllit – nie występuje w skałach iglastych, ale jest składnikiem skał metamorficznych. Jest jedynym amfibolem ortohombicznym, więc łatwo go scharakteryzować przez równoległe wygaszenie w stosunku do rozszczepienia {110}.
Cummingtonit – Gruneryt – jest bardziej rozpowszechniony w zmetamorfizowanych skałach iglastych, w których członkowie serii występują z hornblendą. Został znaleziony w krzemionkowych skałach wulkanicznych, jak również. Cummingtonit jest optycznie dodatni, podczas gdy gruneryt jest optycznie ujemny. Członkowie tej serii mogą być odróżnione od ortohombic Anthophyllite przez pochylone ekstynkcji monoklinicznej serii Cummingtonite-Grunerite, i mogą być odróżnione od tremolitu i actinolite przez wyższe współczynniki załamania światła i wyższą birefringence serii Cummingtonite Grunerite.
Glaukofan – Riebeckite – Glaukofan jest powszechnym minerałem w skałach metamorficznych typu blueschist, które powstały w wyniku niskotemperaturowego, wysokociśnieniowego metamorfizmu wzdłuż dawnych stref subdukcji. Riebeckit występuje w granitach alkalicznych, sjenitach i ryolitach peralkalicznych. Glaukofan jest łatwo odróżnić od innych amfiboli dzięki charakterystycznemu niebiesko-lawendowemu pleochroizmowi. Glaukofan jest długościowo wolny, natomiast Riebeckit jest długościowo szybki.
Arfvedsonit – występuje najczęściej w peralkalicznych skałach wulkanicznych i alkalicznych plutonicznych skałach iglastych, gdzie zazwyczaj występuje z sodowym piroksenem aegeryną. Jego niebieskozielony do żółto-zielonego pleochroizm odróżnia go od innych amfiboli.
Poniższa tabela, którą również można znaleźć w zadaniach laboratoryjnych, podsumowuje właściwości używane do rozróżniania amfiboli.