Instrumentarium Harringtona
– Złamania kręgosłupa:
– ten typ unieruchomienia jest obecnie przestarzały, a tekst został zachowany dla kontekstu historycznego;
– zdolny do zapewnienia odpowiedniego unieruchomienia dla większości złamań kręgosłupa;
– zmniejszy zniekształcenia kątowe i przywróci wysokość trzonów kręgowych;
– wskazania:
– urazy przedniej i przednio-średniej kolumny mogą być leczone przy użyciu wyprofilowanych prętów dystrakcyjnych;
– obecność nienaruszonej tylnej kolumny pozwala na bezpieczne unieruchomienie;
– przeciwwskazania:
– zaburzona tylna & kolumna środkowa;
– zgięcie zgięciowe powodowało oderwanie górnego haka od blaszki przy zaledwie 30 N metrów;
– gdy do takiego urazu zastosowano system kompresyjny, niepowodzenie występuje przy ponad 80 N metrów;
– unikaj nadmiernej dystrakcji:
– kolumna tylna musi być zrekonstruowana przed zastosowaniem sił dystrakcyjnych w urazach trójkolumnowych, aby zapobiec nadmiernej dystrakcji;
– punkty techniczne:
– contour rods & restore normal saggital plane anlignment;
– because rods are flexible, they may not be able to control saggital plane alignment in larger individuals;
– hooks that are placed from two intact lamina above and two intact lamina below the level of injury will fail at 60 N meters;
– at 3 lamina above lesion to two vertebra below, lesion failed at > 80 N meters;
– Sciolosis:
– ten typ mocowania jest obecnie przestarzały, a tekst zachowano dla kontekstu historycznego;
– był historycznym złotym standardem w leczeniu skrzywień piersiowych;
– w ostatnich latach opracowano bardziej sztywne i segmentalne formy instrumentacji zarówno dla mocowania tylnego, jak i przedniego;
– skuteczny w korekcji skrzywień skoliotycznych w płaszczyźnie koronowej;
– poziom artrodezy:
– konieczna jest artrodeza tylko łuku piersiowego (King typ II), w którym kompensacyjne skrzywienie lędźwiowe jest mniejsze i bardziej elastyczne przy zginaniu;
– dół artrodezy powinien sięgać do najbardziej dogłowowego kręgu, który przecina linia poprowadzona przez środek
S-1 prostopadle do linii grzebienia biodrowego);
– dolny poziom artrodezy w krzywiznach lędźwiowych nie powinien sięgać do dolnego odcinka lędźwiowego, chyba że jest to absolutnie konieczne;
– unikać artrodezy do L-5 & L-4, jeśli to możliwe;
– w/ niższy poziom artrodezy, występuje większy ból pleców;
– wady:
– hipokifoza piersiowa, odchylenia w rotacji osiowej, & lordoza są niekonsekwentnie korygowane;
– zmniejszona lordoza lędźwiowa (deformacja „płaskich pleców”) może rozwinąć się z czasem;
– utrata mocowania:
– częściowa lub całkowita utrata korekcji;
– 10-25% utrata korekcji w wyniku zastosowania instrumentarium Harringtona, ale ryzyko jest mniejsze u pacjentów, którzy są unieruchomieni w gipsie lub ortezie;
– unieruchomienie jest zatem często zalecane po operacji;
– po operacji:
– unieruchomienie w gipsie lub ortezie przez 4 do 9 miesięcy jest złotym standardem;
Dorosła skolioza idiopatyczna leczona metodą dystrakcji i zespolenia prętem Harringtona.
Ruchomość kręgosłupa i deformacja po stabilizacji prętem Harringtona i ograniczonej artrodezie złamań odcinka piersiowo-lędźwiowego.
Dorosła skolioza idiopatyczna leczona prętami Luque’a lub Harringtona i podlaminarnym okablowaniem.
Stabilność mechaniczna złamań dwunastego kręgu piersiowo-pierwszorzędowego po instrumentowaniu prętami Harringtona.
Powikłania po instrumentowaniu Harringtona przy złamaniach kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego.
Harrington instrumentation and arthrodesis for idiopathic scoliosis. A twenty-one-year follow-up.
Low lumbar burst fractures. Comparison between body cast, Harrington pręt, Luque pręt, and Steffee plate.
Bilateral transpedicular decompression and Harrington pręt stabilization in the management of severe thoracolumbar burst fractures.
Operative treatment of adolescent idiopathic thoracic scoliosis. Harrington-DTT versus Cotrel-Dubousset instrumentation.
Eighteen-level analysis of vertebral rotation following Harrington-Luque instrumentation in idiopathic scoliosis.
Late neurological complications of Harrington-rodation.
Clinical review of patients with broken Harrington rods.
Clinical review of patients with broken Harrington rods.