Kryzys kredytowy
Co to jest kryzys kredytowy?
Kryzys kredytowy to załamanie systemu finansowego spowodowane nagłym i poważnym zakłóceniem normalnego procesu przepływu gotówki, który stanowi podstawę każdej gospodarki. Brak gotówki w banku dostępnej do udzielania pożyczek jest tylko jednym z serii kaskadowych zdarzeń, które występują w kryzysie kredytowym.
Key Takeaways
- Kryzys kredytowy jest spowodowany przez zdarzenie wyzwalające, takie jak niespodziewane i powszechne niespłacanie pożyczek bankowych.
- Kryzys kredytowy staje się kryzysem kredytowym, gdy wysychają pożyczki dla przedsiębiorstw i konsumentów, co wywołuje skutki kaskadowe w całej gospodarce.
- W czasach współczesnych, termin ten jest egzemplifikowany przez kryzys kredytowy z lat 2007-2008, który doprowadził do Wielkiej Recesji.
Kryzys kredytowy z lat 2007-2008 jest jedynym poważnym przykładem takiego wydarzenia, które wystąpiło w pamięci większości Amerykanów.
Zrozumienie kryzysu kredytowego
Kryzys kredytowy ma zdarzenie wyzwalające. Rozważmy potencjalne skutki poważnej suszy: rolnicy tracą swoje plony. Bez dochodów ze sprzedaży plonów nie mogą spłacić swoich kredytów bankowych. Bez tych spłat bank ma niedobór gotówki i musi gwałtownie ograniczyć udzielanie nowych kredytów. Bank nadal potrzebuje przepływu gotówki na swoje zwykłe operacje, więc zwiększa ilość pożyczek na rynku pożyczek krótkoterminowych. Ale sam bank stał się teraz ryzykiem kredytowym i inni pożyczkodawcy odcięli go.
Jak kryzys się pogłębia, zaczyna przerywać przepływ krótkoterminowych pożyczek, które utrzymują większość społeczności biznesowej w ruchu. Przedsiębiorstwa są uzależnione od tego procesu, aby móc normalnie funkcjonować. Kiedy przepływ wysycha, może to mieć katastrofalne skutki dla systemu finansowego jako całości.
W najgorszym scenariuszu, klienci dostają wiatr problemu i jest run na bank, aż nie ma gotówki w lewo, aby wypłacić. W nieco bardziej pozytywnym scenariuszu, bank potyka się, ale jego standardy zatwierdzania kredytów stały się tak zawężone, że cierpi na tym cała gospodarka, przynajmniej w tym dotkniętym suszą regionie.
Scenariusz „zbyt duży, by upaść”
Współczesny system bankowy ma zabezpieczenia, które utrudniają wystąpienie tego scenariusza, w tym wymóg utrzymywania przez banki znacznych rezerw gotówkowych. Ponadto, system bankowy został skonsolidowany w kilku gigantycznych instytucjach globalnych, co czyni mało prawdopodobnym, że regionalna susza może wywołać kryzys w całym systemie.
Ale te duże instytucje mają swoje własne ryzyko. To właśnie tutaj wkracza rząd i ratuje instytucje, które są „zbyt duże, aby upaść”, używając terminu ukutego podczas kryzysu kredytowego z lat 2007-2008.
Kryzysem finansowym naszych czasów był kryzys kredytowy z lat 2007-2008, który nastąpił po załamaniu się rynku kredytów hipotecznych subprime.
Przykład: Kryzys kredytowy w latach 2007-2008
Kryzys kredytowy w latach 2007-2008 był krach dla podręczników historii. Wydarzeniem wyzwalającym była ogólnokrajowa bańka na rynku mieszkaniowym. Ceny domów rosły gwałtownie przez lata. Spekulanci rzucili się do kupowania i przerzucania domów. Osoby wynajmujące mieszkania chciały je kupić, zanim ich cena spadnie. Niektórzy wierzyli, że ceny nigdy nie przestaną rosnąć.
Wtedy, w 2006 roku, ceny osiągnęły swój szczyt i zaczęły spadać.
Dużo wcześniej pośrednicy hipoteczni i kredytodawcy rozluźnili swoje standardy, aby skorzystać z boomu. Oferowali oni kredyty hipoteczne typu subprime, a nabywcy domów pożyczali ponad stan. „Teaser” stopy praktycznie gwarantowane, że będą one domyślnie w roku lub dwa.
To nie było autodestrukcyjne zachowanie ze strony kredytodawców. Nie zatrzymali oni tych kredytów subprime, ale zamiast tego sprzedali je do przepakowania jako papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) i zabezpieczone zobowiązania dłużne (CDO), które były przedmiotem obrotu na rynkach przez inwestorów i instytucje.
Gdy bańka pękła, ostatni nabywcy utknęli.
Tymi ostatnimi nabywcami były największe instytucje finansowe w kraju. W miarę jak straty rosły, inwestorzy zaczęli się obawiać, że firmy te bagatelizowały zakres swoich strat. Ceny akcji samych firm zaczęły spadać. Inter-pożyczki między firmami zatrzymany.
Kryzys kredytowy w połączeniu z hipotecznych meltdown stworzyć kryzys, który zamroził system finansowy, gdy jego zapotrzebowanie na płynny kapitał był na najwyższym poziomie. Sytuację pogorszył czynnik czysto ludzki: Strach przerodził się w panikę. Bardziej ryzykowne akcje poniosły duże straty, nawet jeśli nie miały nic wspólnego z rynkiem kredytów hipotecznych.
Sytuacja była tak tragiczna, że Rezerwa Federalna została zmuszona do wpompowania miliardów w system, aby go uratować – a nawet wtedy wciąż kończyliśmy w Wielkiej Recesji.
.