Library of Congress

admin 0 Comments Articles

Library of Congress

Biblioteka Kongresu, de facto narodowa biblioteka Stanów Zjednoczonych i największa biblioteka na świecie. Jej zbiory rosły w tempie około dwóch milionów pozycji rocznie; w 2012 roku osiągnęły ponad 155 milionów pozycji. Biblioteka Kongresu służy członkom, komisjom i pracownikom Kongresu USA, innym agencjom rządowym, bibliotekom w całym kraju i na świecie, a także uczonym, badaczom, artystom i naukowcom, którzy korzystają z jej zasobów. Jest to krajowe centrum usług bibliotecznych dla osób niewidomych i niepełnosprawnych fizycznie, a także oferuje wiele koncertów, wykładów i wystaw dla szerokiej publiczności. Osoby spoza obszaru Waszyngtonu, D.C., mają dostęp do rosnących zasobów elektronicznych biblioteki poprzez stronę internetową Biblioteki Kongresu pod adresem http://www.loc.gov.

Read More on This Topic

library: British Library

…Library Reference Division i Biblioteki Kongresu.

Biblioteka została założona w dniu 24 kwietnia 1800 roku, kiedy prezydent USA John Adams zatwierdził 5.000 dolarów przywłaszczone przez Kongres, gdy stolica USA przeniósł się z Filadelfii, Pensylwania, do Waszyngtonu, D.C. To mieści się w nowym budynku Kapitolu, gdzie pozostał przez prawie sto lat. Jednak 24 sierpnia 1814 roku, podczas wojny 1812 roku, pierwotna kolekcja 3000 woluminów biblioteki została zniszczona, gdy Brytyjczycy spalili Kapitol i Biały Dom. Aby odbudować zbiory, Kongres 30 stycznia 1815 roku zatwierdził zakup osobistej biblioteki byłego prezydenta Thomasa Jeffersona, składającej się z 6,487 książek, za 23,950 dolarów. W Wigilię 1851 roku, kolejny pożar zniszczył dwie trzecie zbiorów. Wiele woluminów zostało od tego czasu zastąpionych.

Bibliotekarz Kongresu Ainsworth Rand Spofford (1864-97) jako pierwszy zaproponował przeniesienie biblioteki do specjalnego budynku. Odegrał również zasadniczą rolę w ustanowieniu prawa autorskiego z 1870 roku, które umieściło Biuro Praw Autorskich w Bibliotece Kongresu i wymagało od każdego, kto starał się o prawa autorskie, dostarczenia do biblioteki dwóch kopii pracy – książek, broszur, map, fotografii, muzyki i druków.

W dużej mierze w wyniku wizji Spofforda, rozrastająca się kolekcja biblioteki przerosła jej przestrzeń w Kapitolu. Na początku XXI wieku kompleks Biblioteki Kongresu na Kapitolu obejmował trzy budynki mieszczące 21 publicznych czytelni. Budynek im. Thomasa Jeffersona (pierwotnie nazywany Biblioteką Kongresową lub Gmachem Głównym) mieści Czytelnię Główną. Zaprojektowany w stylu włoskiego renesansu, został ukończony w 1897 roku i wspaniale odrestaurowany 100 lat później. Budynek Johna Adamsa, ukończony w 1939 roku, otrzymał swoją obecną nazwę w 1980 roku na cześć prezydenta, który w 1800 roku podpisał akt Kongresu ustanawiający bibliotekę. Budynek Adamsa został zbudowany w stylu Art Deco i wyłożony białym marmurem Georgia. James Madison Memorial Building, utrzymany w nowoczesnym stylu, został poświęcony w 1980 roku. (W tym samym roku budynek główny został nazwany budynkiem Thomasa Jeffersona). Budynek Madison zwiększył ponad dwukrotnie dostępną powierzchnię biblioteki w Capitol Hill. Ciągły wzrost kolekcji w różnych formatach w latach 80. i 90. spowodował konieczność przeniesienia niektórych materiałów do magazynów w Fort Meade w stanie Maryland oraz do Packard Campus for Audio Visual Conservation Center w Culpeper w stanie Wirginia, najnowocześniejszego obiektu biblioteki zajmującego się konserwacją materiałów audiowizualnych.

W ciągu przeciętnego dnia pracy biblioteka otrzymuje około 15 000 pozycji i dodaje około 11 000 z nich do swoich zbiorów. Zdecydowana większość dzieł w zbiorach biblioteki jest otrzymywana poprzez wspomniany wyżej proces deponowania praw autorskich. Materiały są również pozyskiwane poprzez dary, zakupy i darowizny ze źródeł prywatnych i innych agencji rządowych (stanowych, lokalnych i federalnych), biblioteczny program Cataloging in Publication (umowa przedpublikacyjna z wydawcami) oraz wymianę z bibliotekami w Stanach Zjednoczonych i za granicą. Te pozycje, które nie zostały wybrane do zbiorów biblioteki lub programów wymiany, są oferowane za darmo innym agencjom federalnym, instytucjom edukacyjnym, bibliotekom publicznym lub organizacjom non-profit, zwolnionym z podatku. W latach 2008-2012 liczba skatalogowanych książek i innych materiałów drukowanych wzrosła z 32 mln do 35,8 mln, rękopisów z 61 mln do 68 mln, map z 5,3 mln do 5,5 mln, nut z 5,5 mln do 6,6 mln, materiałów dźwiękowych z prawie 3 mln do 3,4 mln, a materiałów wizualnych z 14 mln do 15,7 mln.

Prawie połowa zbiorów książkowych i seryjnych biblioteki jest w językach innych niż angielski. Reprezentowanych jest około 470 języków. Na szczególną uwagę zasługują wybitne kolekcje w językach arabskim, hiszpańskim i portugalskim; największe kolekcje w wielu językach słowiańskich i azjatyckich poza tymi obszarami geograficznymi; największa na świecie biblioteka prawnicza; oraz największa kolekcja rzadkich książek w Ameryce Północnej (ponad 700 000 woluminów), w tym najobszerniejsza kolekcja XV-wiecznych książek na półkuli zachodniej. W Dziale Rękopisów znajdują się dokumenty 23 prezydentów Stanów Zjednoczonych, od George’a Washingtona do Calvina Coolidge’a, a także wielu sędziów Sądu Najwyższego i innych wysokich rangą urzędników państwowych, wynalazców takich jak Alexander Graham Bell i bracia Wright, reformatorów społecznych takich jak Susan B. Anthony i Frederick Douglass, oraz postaci kultury, takich jak Walt Whitman, Irving Berlin, i Martha Graham.

Biblioteka Kongresu zapewnia bezpośrednią pomoc badawczą dla Kongresu Stanów Zjednoczonych poprzez Congressional Research Service (pierwotnie Legislative Reference Service), który został założony w 1914 roku. Założona w 1832 roku, Biblioteka Prawna zapewnia Kongresowi wszechstronne badania nad prawem zagranicznym, porównawczym, międzynarodowym i amerykańskim, korzystając z kolekcji około 2,8 miliona woluminów.

Biblioteka Kongresu jest wspierana przez bezpośrednie środki z Kongresu, jak również dary i prywatne darowizny – i jest zarządzana od 1800 roku przez Wspólny Komitet ds. Założona w 1990 roku, Rada Jamesa Madisona – pierwsza grupa doradcza biblioteki z sektora prywatnego – wsparła nabycie setek pozycji kolekcji (takich jak mapa z 1507 roku autorstwa niemieckiego kartografa Martina Waldseemüllera, która po raz pierwszy użyła słowa „Ameryka”) i inicjatyw takich jak coroczny Narodowy Festiwal Książki (zapoczątkowany w 2001 roku). Pierwszy przewodniczący rady, John W. Kluge, ufundował również główne centrum naukowe i nagrodę w wysokości 1 miliona dolarów za całokształt osiągnięć w naukach humanistycznych.

Oprócz nagrody Kluge’a, biblioteka sponsoruje wiele prywatnie ufundowanych wyróżnień i nagród uznających kreatywność i osiągnięcia w naukach humanistycznych. Obejmują one stanowisko laureata poezji, medal Living Legend, nagrodę Gershwina za piosenkę popularną i krajowego ambasadora literatury młodzieżowej, poprzez które biblioteka honoruje tych, którzy promują i ucieleśniają ideały indywidualnej kreatywności z przekonaniem, poświęceniem, uczonością i bujnością.

W 1994 roku Biblioteka Kongresu uruchomiła National Digital Library Program (NDLP), udostępniając w Internecie wysokiej jakości elektroniczne wersje amerykańskich materiałów historycznych z kolekcji specjalnych biblioteki. Do końca roku 2000, w którym obchodzono dwusetną rocznicę powstania biblioteki, ponad pięć milionów pozycji (rękopisów, filmów, nagrań dźwiękowych i fotografii) zostało umieszczonych na stronie internetowej American Memory, która nadal szybko się rozwijała. Do 2012 r. strona zawierała około 37,6 miliona plików ze źródłami pierwotnymi, które były dostępne dla nauczycieli w ramach programu bibliotecznego Teaching with Primary Sources. Na stronie internetowej dostępne są również wystawy biblioteki, bibliograficzne bazy danych (katalog publiczny online oraz katalog druków i fotografii online), kompleksowy publiczny system informacji legislacyjnej znany jako Congress.gov, informacje o prawach autorskich oraz strona Global Gateway dla międzynarodowych zbiorów biblioteki i współpracujących bibliotek cyfrowych zbudowanych z międzynarodowymi partnerami.

Zainspirowany sukcesem strony Global Gateway, w 2005 r. bibliotekarz Kongresu James H. Billington zaproponował projekt o nazwie Światowa Biblioteka Cyfrowa. Jego celem było udostępnienie każdemu, kto ma dostęp do Internetu, zdigitalizowanych tekstów i obrazów „unikalnych i rzadkich materiałów z bibliotek i innych instytucji kulturalnych na całym świecie”. Biblioteka została zaprojektowana tak, aby można ją było przeszukiwać w siedmiu językach – arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim (oficjalne języki Organizacji Narodów Zjednoczonych), a także portugalskim. W 2007 roku Biblioteka Kongresu i UNESCO podpisały porozumienie w sprawie stworzenia strony internetowej Światowej Biblioteki Cyfrowej, która została uruchomiona w 2009 roku z około 1200 zdigitalizowanymi eksponatami, w tym książkami, mapami i obrazami. W 2012 roku 161 partnerów z 75 krajów dostarczyło treści na tę stronę. Biblioteka prowadzi również Narodowy Program Infrastruktury Informacji Cyfrowej i Ochrony, wspólny wysiłek zlecony w 2000 r. przez Kongres w celu ochrony zasobów cyfrowych kraju.