O ptaki drapieżne
Na każdej długiej jazdy w Massachusetts, jesteś prawdopodobne, aby zobaczyć ptaka drapieżnego, być może perched na słupie przy drodze lub górując nad otwartym polu. Termin „jastrząb” został zastosowany do wielu ptaków drapieżnych, w tym niektórych, które nie są blisko spokrewnione ze sobą.
Obejmują one smukłe, okrągłe skrzydła accipiters, krępy buteos, szybkie sokoły, i wiele innych. Oto gatunki, które prawdopodobnie zobaczysz w Massachusetts.
Accipiters
Massachusetts gości trzy gatunki Accipiter: jastrzębia ostronosego, jastrzębia Coopera i północnego jastrzębia. Te ptakożerne jastrzębie są długoogoniaste i mają stosunkowo krótkie, zaokrąglone skrzydła i często są bardzo podobne w wyglądzie, co czyni je trudnymi do zidentyfikowania.
jastrząb gołębiarz © Richard Richard Shinned Hawk.shinned hawk © Richard Johnson
|
Cooper’s Hawk
|
 .
Północny jastrząb © Phil Brown
|
||
Jastrząb ostronosy (ang.jastrząb ostronosy (Accipiter striatus)
Najmniejszy jastrząb ostronosy, ostrego goleni jest rzadkim hodowcą w Massachusetts, chociaż można go zobaczyć w dobrych liczbach w migracji. Doświadczeni obserwatorzy jastrzębi mogą odróżnić go od większego jastrzębia Coopera przez mniejszą głowę i mniej zaokrąglony ogon.
Jastrząb Coopera (Accipiter cooperii)
W ciągu ostatnich 30 lat wzrost jastrzębia Coopera był dramatyczny. Raz rzadsze nawet niż sharp-shin, to odbiło się i można teraz zobaczyć w całym stanie. Chociaż najbardziej w domu w obszarach zalesionych w ostatnich latach stał się bardziej powszechne w obszarach podmiejskich.
Północny jastrząb (Accipiter gentilis)
W dorosłym upierzeniu północny jastrząb jest nieomylny, ale niedojrzałe są często mylone z mniejszym jastrzębia Coopera. Jest bardzo rzadki i jest najczęściej spotykany w większych lasach. Na swoim terytorium lęgowym, jest notorycznie agresywny i będzie atakować przechodniów.
Buteos
Buteos są bardziej krępy w budowie niż Accipiters. Ich preferowane jedzenie jest często składa się z małych ssaków, ale będą one również karmić ptaków, gadów, a nawet owadów. Buteos obejmują jastrzębia szorstkonogiego, jastrzębia czerwonolicego, jastrzębia szerokoskrzydłego i jastrzębia czerwonolicego.
jastrząb czerwonogrzbiety
|
jastrząb szerokoskrzydłyskrzydlaty jastrząb © Joseph Cavanaugh
|
Red-Ogoniasty jastrząb © Heather Cooper
|
Rough-.Legged Hawk © Phil Brown
|
|||
Red-…jastrząb czerwonodzioby (Buteo lineatus)
Buteo lasów, jastrząb czerwonodzioby może być zidentyfikowany w locie przez blady półksiężyc na końcach skrzydeł lub przez jego uporczywe wezwanie „keer”. Rozmnaża się najczęściej w hrabstwach Plymouth i Bristol, ale jest rzadkością na Cape Cod.
Jastrząb szerokoskrzydły (Buteo platypterus)
Podczas jesieni jastrzębiarze gromadzą się, aby być świadkami migracji jastrzębia szerokoskrzydłego. Przy odpowiedniej pogodzie można zobaczyć tysiące przelatujących nad miejscem w ciągu jednego dnia. Migracja jest dokładnie zaplanowana w czasie, więc niezwykle rzadko można zobaczyć jastrzębia szerokoskrzydłego zimą. Pomimo jego obfitości podczas migracji, nie jest częstym hodowcą w Massachusetts i spada w wielu częściach stanu.
Red-tailed Hawk (Buteo jamaicensis)
Nasz najczęstszy jastrząb, red-tail jest postrzegany w miastach, przedmieściach i kraju. Żywi się głównie na wiewiórki i inne małe ssaki, i rzadko stanowi zagrożenie dla ludzi lub zwierząt domowych. Tylko dorośli sport czerwony ogon, młode ptaki (które są tej samej wielkości co dorośli) zachować brązowe ogony na rok po urodzeniu. Młode ptaki nadal polegać na swoich rodziców do jedzenia na miesiąc lub więcej po wyfrunięciu i późnym latem często można usłyszeć screeching do food.
Rough-legged Hawk (Buteo lagopus)
Rough-legged jastrzębie są arktyczne hodowcy, ale często przenieść na południe do Massachusetts w zimie. Szukać szorstkich nóg w dużych otwartych polach, które jest ich preferowane siedlisko. Są one jedynym buteo, że regularnie poluje przez „kiting,” lub zawisnąć w miejscu.
Sokoły
Naukowcy używane do klasyfikacji sokołów wśród jastrzębi, ale niedawno ustalono, że są one rzeczywiście bliżej spokrewnione z dzięciołami.
American Kestrel © Mark Thorn
|
Merlin
|
Sokół wędrowny Sokół wędrowny © Richard Johnson
|
||||
Pustułka amerykańska (Falco sparverius)
Pustułka amerykańska o wielkości robina.Wielkość amerykańskiej pustułki jest ptakiem otwartego pola i szczęśliwy obserwator może zobaczyć go wisi w miejscu, jak szuka pasikoników lub małych gryzoni. To jest jaskiniowy nester i dostosuje się łatwo do człowieka-zaopatrzone skrzynki gniazda. Niestety, ten kolorowy mały sokół jest w poważnym spadku w Massachusetts, prawdopodobnie z powodu utraty łąk i podmiejskich sprawl.
Merlin (Falco columbarius)
Merlin jest tylko nieznacznie większy niż pustułka, ale to, czego brakuje mu w rozmiarze, sprawia, że do postawy. Żywi się głównie małymi ptakami, które może schwytać w powietrzu. Merlin tylko niedawno zagnieździł się po raz pierwszy w Massachusetts i jest nadal rzadko widywane w lecie, ale jest regularnie postrzegane w ciągu reszty roku, zwłaszcza w migracji jesiennej. Dorosłe samce są szare, a samice i młode są brązowe.
Sokół wędrowny (Falco peregrinus)
Najszybszy ptak na Ziemi, sokół wędrowny został wytępiony z Massachusetts w latach 50-tych, kiedy pestycyd DDT spowodował jego skorupki jaj pęknąć i złamać przed młode były gotowe do wyklucia. Odbudował się on dobrze, a jego obecna liczebność przekracza historyczne maksima. Tylko garstka sokoła wędrownego teraz używać miejsc gniazdowania na klifach, jak to miało miejsce w przeszłości, a większość z nich wykorzystuje wysokie budynki lub mosty w miastach, gdzie lokalne gołębie skalne zapewniają stałą dostawę food.
Inne Raptors
Jest kilka innych ptaków drapieżnych często wrzucony do jastrzębi, ale nie wszystkie są tak blisko związane z innymi gatunkami wymienionych, przynajmniej z naukowego punktu widzenia.
Sęp czarny © Phil Brown
|
Sęp turecki © Dominic Poliseno
. |
Błotniak zbożowy © Jack Kerivan
|
|||
Orzeł przedni
|
Osprey © Tim Johnson
|
||||
Sęp czarny (Coragyps atratus)
Sęp czarny jest podobny do bardziej pospolitego sępa indyka, ale jest szybko identyfikowany przez jego białe końcówki skrzydeł. Chociaż nadal jest rzadki w większości stanu, istnieją obszary w zachodniej części Massachusetts, gdzie jest rutynowo postrzegany i może być hodowlany.
Sęp indyczęcy (Cathartes aura)
Profil sępa indyczego jest charakterystyczny, gdy unosi się nad głową: unosi się z wyraźnym odchyleniem (podnosi skrzydła nad ciałem) i kołysze się tam i z powrotem w prądach powietrza. Jest to jeden z najwcześniejszych migrantów do Massachusetts, często pojawia się pod koniec lutego.
Osprey (Pandion haliaetus)
Znany również jako „rybi jastrząb”, rybołów jest teraz stosunkowo powszechne hodowcy wzdłuż wybrzeża. Żywi się prawie wyłącznie na ryby, i można zobaczyć unosi się nad wodą, a następnie spektakularnie nurkowania uchwycić swoją ofiarę. Z jego dramatycznym czarno-białe upierzenie i długie skrzydła, to jest unmistakable.
Bald Eagle (Haliaeetus leucocephalus)
The łysy orzeł był raz wyginął z Massachusetts, ale w 1982 roku program hacking został zainicjowany w Quabbin Reservoir i w 1989 roku dwie pary orłów były pierwsze do gniazda w stanie w ponad 75 lat. Dorośli pokazują ikoniczne białą głowę i ogon, ale młode ptaki nie osiągają dorosłości aż do czwartego roku i są ogólnie ciemne z różnymi plamami white.
Błotniak północny (Circus cyaneus)
Błotniak północny jest najczęściej postrzegane w locie, jak leci nisko nad otwartym kraju. Jego przypominająca sowę twarz i biała plama na grzbiecie są najlepszymi znakami terenowymi.