Operacja przepukliny krążka lędźwiowego

Operacja może być zalecana, jeśli:

• Występuje silny ból i osoba ma trudności z utrzymaniem rozsądnego poziomu codziennych czynności, takich jak stanie lub chodzenie.
• Osoba doświadcza postępujących objawów neurologicznych, takich jak pogarszające się osłabienie nóg i/lub drętwienie.
• Występuje utrata czynności jelit i pęcherza moczowego.
• Leki, fizykoterapia i/lub inne metody leczenia nieoperacyjnego nie złagodziły znacząco objawów.

W niektórych przypadkach konieczna jest operacja, zanim pacjent ukończy sześć tygodni leczenia nieoperacyjnego.

Procedury mikrodiscektomii w przypadku przepukliny dysku lędźwiowego

Dwie minimalnie inwazyjne procedury, mikrodiscektomia i mikrodiscektomia endoskopowa, są najczęściej zalecane w przypadku przepukliny dysku lędźwiowego. Procedury te zdejmują nacisk z korzenia nerwowego i zapewniają lepsze środowisko gojenia dla dysku.

Zobacz operację mikrodiscektomii (mikrodekompresji) kręgosłupa

Zazwyczaj należy usunąć tylko niewielką część dysku, która naciska na korzeń nerwowy, a większość dysku pozostaje nienaruszona.

W przypadku mikrodiscektomii stosuje się niewielkie nacięcia. W przypadku endoskopowej mikrodiscektomii narzędzia są wprowadzane przez cienką rurkę lub rurki, aby zminimalizować uszkodzenie otaczającej tkanki. Mała kamera może być wprowadzona przez rurkę w celu zapewnienia wizualizacji dla chirurga.

Oba rodzaje operacji są zwykle wykonywane w warunkach ambulatoryjnych lub z jednym noclegiem w szpitalu. Większość pacjentów może powrócić do pracy i swoich stałych rutynowych czynności w ciągu jednego do trzech tygodni.

Zobacz Dycektomia lędźwiowa Ambulatoryjna chirurgia kręgosłupa

Stopy powodzenia operacji przepukliny krążka międzykręgowego

Operacja przepukliny krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowym charakteryzuje się wysokim wskaźnikiem powodzenia. W jednym z obszernych badań medycznych odnotowano dobre lub doskonałe wyniki u 84% pacjentów poddanych mikrodiscektomii i u prawie 80% pacjentów poddanych mikrodiscektomii endoskopowej.2

Mikrodiscektomia i mikrodiscektomia endoskopowa są szczególnie pomocne w łagodzeniu bólu nóg, zwanego rwą kulszową. Procedury te nie są tak skuteczne w łagodzeniu bólu pleców i zazwyczaj nie są wykonywane, jeśli ból pleców jest głównym problemem.

Literatura medyczna wykazała pewne korzyści z operacji w porównaniu z leczeniem nieoperacyjnym, choć w niektórych przypadkach różnica zmniejsza się z czasem. W jednym z dużych badań stwierdzono, że u osób, które poddały się operacji przepukliny dysku w odcinku lędźwiowym, nastąpiła większa poprawa objawów w okresie do dwóch lat niż u osób poddanych leczeniu nieoperacyjnemu.3

Zobacz niechirurgiczne leczenie przepukliny dysku lędźwiowego

Mikrodiscektomia i endoskopowa mikrodiscektomia są uważane za zabiegi niskiego ryzyka, jednak wszystkie zabiegi chirurgiczne wiążą się z ryzykiem.

Około 10% pacjentów poddanych mikrodiscektomii doświadcza kolejnego przepuklenia dysku w tym samym miejscu. Nawrót jest bardziej prawdopodobny w ciągu pierwszych trzech miesięcy, ale może również wystąpić wiele lat później. Wielokrotne nawroty są zazwyczaj leczone za pomocą operacji zespolenia lędźwiowego. W ten sposób usuwa się cały materiał krążka i zatrzymuje ruch krążków.