POLITICO
W 1966 r. Mao Zedong rozpoczął rewolucję kulturalną i przeprowadził masową czystkę wśród „niepożądanych”. | AP Photo
Mao Zedong, wybitna postać chińskiej rewolucji komunistycznej i przywódca swojego kraju od 1949 roku, zmarł tego dnia w wieku 82 lat.
Chociaż w komunikacie nie podano przyczyny śmierci, powszechnie wiadomo było, że cierpiał na chorobę Parkinsona. Mao po raz ostatni pojawił się publicznie w Święto Majowe w 1971 roku. Ogłoszenie mówiło również, że żaden z zagranicznych przywódców nie zostanie zaproszony do Pekinu podczas następującego po nim ośmiodniowego okresu żałoby.
Podczas tego okresu ciało Mao leżało w stanie spoczynku w Wielkiej Hali Ludowej. Szacuje się, że 1 milion osób przeszedł obok jego trumny owiniętej flagą, aby złożyć ostatni hołd. Oficjalny portret Mao (który nadal wisi na placu Tiananmen) został zawieszony na ścianie, z transparentem o treści: „Prowadźcie dalej sprawę pozostawioną przez Przewodniczącego Mao i prowadźcie sprawę rewolucji proletariackiej do końca”
18 września, gdy ciało Mao zostało pochowane, w całych Chinach rozległa się kakofonia karabinów, syren, gwizdków i klaksonów podczas 3-minutowej ceremonii, której nakazano przestrzegać wszystkim, z wyjątkiem osób wykonujących niezbędne zadania.
W 1972 roku, aby jeszcze bardziej ugruntować swoje miejsce w chińskiej historii, Mao spotkał się z prezydentem Richardem Nixonem, godziny po Air Force One wylądował w stolicy Chin. Wizyta prezydenta wyniosła Chiny jako głównego gracza na arenie światowej, gdzie pozostały do dziś.
Nieudolna polityka rolna Mao była przede wszystkim odpowiedzialna za najgorszą w historii ludzkości klęskę głodu spowodowaną przez człowieka. Szacuje się, że w latach 1959-1961 z powodu głodu zmarło około 40 milionów ludzi. Skala klęski była ukryta zarówno przed narodem, jak i światem.
W 1966 roku Mao rozpoczął rewolucję kulturalną. Powiedział młodym zwolennikom, że elementy burżuazyjne w Chinach dążą do przywrócenia kapitalizmu, i stwierdził, że elementy te muszą zostać usunięte ze społeczeństwa. Stworzyli oni Czerwoną Gwardię i przeprowadzili masową czystkę wśród „niepożądanych”. Mao nakazał zamknięcie chińskich szkół. Miejskich intelektualistów wysyłano na wieś, gdzie poddawano ich „reedukacji” poprzez ciężką pracę fizyczną. Czystka zniszczyła wiele z tradycyjnego dziedzictwa kulturowego Chin, a także spowodowała chaos gospodarczy i społeczny.
Oficjalnie Mao jest czczony w kręgach Partii Komunistycznej jako zbawca narodu. Jednak jego wysiłki, aby zamknąć Chiny dla handlu i interesów handlowych, a jednocześnie wykorzenić tradycyjną kulturę chińską zostały odrzucone przez jego następców.
.