Proces: Indygo od rośliny do pasty

2% wapna budowlanego Ca(OH)2 jest delikatnie mieszane z zabarwioną wodą.

Woda i wapno muszą być ubijane przez około 20 minut – zanurzając miskę w i z powrotem – utleniając mieszaninę. Woda zmienia się z mętnej zieleni w pawi błękit i spieniony kolor granatowy.

Gdy mieszanina spieni się i nabierze koloru granatowego, jest prawie gotowa. Patricia ma ucho na dźwięk „sshhwaa” pękających bąbelków, który jest sygnałem do zaprzestania ubijania.

Patricia przygotowuje ściereczkę do zbierania pasty.

Po tym jak pasta indygo wytrąciła się na dnie kosza przez noc, ostrożnie usunęliśmy brązową wodę z góry. Pasta jest następnie zbierana poprzez wylewanie jej na siatkę (zbieranie gruzu), a następnie przez delikatną bawełnianą szmatkę.

To jest naturalna pasta indygo, która może być przechowywana w plastikowych pojemnikach przez jeden do dwóch lat i używana do barwienia później. Zauważ piękne różnice w kolorze.

Barwienie odbywa się w zielonej formie indygo, która jest znana, mylnie, jako białe indygo. Pastę miesza się z wodą popiołową, cukrami owocowymi lub whisky ryżową i pozostawia do fermentacji. Po kilku dniach mieszania i dodawania cukrów jest gotowa do farbowania. Utrzymanie kadzi z indygo przy życiu jest trudne, ale Patricia nieprzerwanie pielęgnuje ją od 25 lat.

Tie dye i japońskie Shibori są tworzone przez wiązanie, zwijanie, zszywanie i składanie białej tkaniny przed farbowaniem. Związane części tkaniny pozostają białe, podczas gdy odsłonięte obszary zmieniają kolor na niebieski w kadzi z indygo.

Tkanina wychodząca z białej kadzi indygo ma zielony wygląd, ale szybko zmienia kolor na niebieski w wyniku utleniania. Uzyskanie jasno- lub ciemnoniebieskiej tkaniny wymaga wielokrotnego zanurzania, ponieważ płytki indygo są nakładane na tkaninę lub przędzę.

Różne odcienie indygo po jednym lub wielu zanurzeniach w kadzi.