Test ID: ZNS Zinc, Serum
Cynk jest pierwiastkiem niezbędnym; jest krytycznym kofaktorem dla anhydrazy węglowej, fosfatazy alkalicznej, polimerazy RNA i DNA, dehydrogenazy alkoholowej i wielu innych ważnych fizjologicznie białek. Peptydazy, kinazy i fosforylazy są najbardziej wrażliwe na niedobór cynku. Cynk jest kluczowym elementem wymaganym do aktywnego gojenia się ran.
Zubożenie cynku występuje albo dlatego, że nie jest wchłaniany z diety (nadmiar miedzi lub żelaza zakłóca wchłanianie) lub jest tracony po wchłonięciu. Dietetyczny niedobór może wynikać z braku (żywienie pozajelitowe), lub dlatego, że cynk w diecie jest związany z fitynianem (błonnik) i nie jest dostępny do wchłaniania. Nadmiar miedzi i żelaza w diecie (np. suplementy żelaza) zaburza wchłanianie cynku. Po wchłonięciu, najczęstszą drogą utraty cynku są wysięki z otwartych ran lub straty z przewodu pokarmowego. Zubożenie organizmu w cynk występuje u pacjentów po oparzeniach, którzy tracą go w wysiękach z oparzonych miejsc. Marskość wątroby powoduje nadmierną utratę cynku poprzez nasilenie jego wydalania przez nerki. Inne choroby, które powodują niski poziom cynku w surowicy to wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna, regionalne zapalenie jelit, sprue, pomostowanie jelit, choroby nowotworowe i zwiększony katabolizm wywołany przez sterydy anaboliczne. Warunki anoreksji i głodu również prowadzą do niskiego poziomu cynku.
Nadmiar cynku nie jest głównym problemem klinicznym. Popularny amerykański zwyczaj przyjmowania megawitamin (zawierających ogromne dawki cynku) nie powoduje bezpośrednich problemów z toksycznością. Duża część tego cynku przechodzi przez przewód pokarmowy i jest wydalana z kałem. Nadmiarowa część, która jest wchłaniana, jest wydalana z moczem. Jedyny znany efekt nadmiernego spożycia cynku odnosi się do faktu, że cynk zakłóca wchłanianie miedzi, co może prowadzić do hipokupremii.
.