Top 10 Facts About Christopher Columbus

Top 10 Facts About Christopher Columbus

While Krzysztof Kolumb jest pamiętany z dumą przez Hiszpanię, on sam nie był Hiszpanem. Kolumb urodził się we Włoszech, ale w późniejszym okresie swojego życia mieszkał w Hiszpanii. Tak więc ci, którzy dziś zakładają, że pochodzi on z Hiszpanii, mylą się co do prawdy, ponieważ mieszkał tam przez większość swojego życia.

Jest to jeden z wielu szczegółów, które można poznać na temat XV-wiecznego pioniera, którym był Krzysztof Kolumb i którego opowieść o przygodzie jest znana wszystkim do dziś. Chociaż nie każdy wie więcej niż rymowanka, która mówi, że przepłynął błękitny ocean w 1492 roku. Czytaj dalej, aby poznać 10 nowych faktów na temat jego życia i odkrycia Ameryki.

Wyprawa Kolumba była możliwa dzięki hiszpańskim monarchom.

Głównym powodem, dla którego Kolumb stanowi integralną część historii Hiszpanii, są Izabela i Ferdynand Hiszpańscy, katoliccy król i królowa, którzy zlecili mu podróże do Nowego Świata i kierowali jego działaniami.

Istniało kilka powodów, dla których król i królowa chcieli sfinansować Kolumba i umożliwić mu wyprawy, mimo że przekonanie ich zajęło mu dwa lata. Po pierwsze, chcieli uwierzyć w teorię, że istnieje łatwiejszy sposób dotarcia do Azji, dzięki czemu mogliby czerpać korzyści handlowe szybciej i taniej niż Portugalia.

Dodatkowo monarchowie byli nastawieni na wygnanie muzułmanów i Żydów, ponieważ byli silnie katoliccy. Dlatego czynnik religijny był duży. Mieli nadzieję na nawrócenie mieszkańców Nowego Świata na chrześcijaństwo.

Niemniej jednak, to przypuszczalnie rzekoma obfitość złota, którą Kolumb spodziewał się zdobyć, naprawdę ich zmotywowała. Izabela i Ferdynand postrzegali ten projekt jako potencjalny impuls dla hiszpańskiej gospodarki. Nierzadko pieniądze odgrywały główną rolę w podejmowaniu decyzji.

Wyruszył na więcej niż jedną eksplorację.

Kolumb wyruszył na poszukiwanie Przejścia Północno-Zachodniego w sumie cztery razy. Ta rzekoma trasa miała prowadzić bezpośrednio z Europy do Azji, gdzie obfitowały takie bogactwa jak jedwab i przyprawy korzenne.

Pierwsza wyprawa miała miejsce w 1492 roku, gdzie zobaczył wyspę Guanahaní i to, co nazwał La Española, a co dziś znane jest jako Kuba. Dwa lata później nazwał współczesne Puerto Rico jako La Deseada i opłynął wybrzeże Jamajki.

W 1498 roku trzecia podróż zaprowadziła go nad rzekę Orinoko w Wenezueli. W tym czasie mówiło się, że kolonia Hispaniola jest pogrążona w chaosie, a Kolumb nie pomagał.

Ludzie byli coraz bardziej zmęczeni jego sposobami. Rycerz z Calatrava doniósł o tym królowi i królowej Hiszpanii, a ci kazali go sprowadzić w łańcuchach i zakazali mu wstępu na Hispaniolę. Ostatnie odkrycie miało miejsce w 1508 roku, kiedy wylądował na wybrzeżu Hondurasu.

Jego prawdziwe nazwisko jest nieco inne w języku włoskim.

Cristoforo Colombo urodził się w Genui w 1451 roku, ale nie ma wielu dokumentów potwierdzających jego wczesne lata. Później w swoim życiu przeniósł się do Portugalii, gdzie poznał swoją żonę, Felipe Perestrello. Została ona matką jego pierwszego syna, po czym wkrótce umarła.

Po tym tragicznym wydarzeniu Kolumb przeniósł się do Hiszpanii i znalazł nową rodzinę. Tam miał kolejnego syna z Beatriz Enriquez de Arana. Tak rozpoczęło się jego hiszpańskie życie i legendarne wrażenie, jakie pozostawił na kulturze i historii Hiszpanii.

Kolumb był bardzo religijny.

Z dzisiejszej perspektywy wydaje się, że bogactwo byłoby główną motywacją do żeglugi przez Ocean Atlantycki. Ale w kontekście XV wieku jednym z najważniejszych dążeń była religia.

Dodatkowo do motywu Kolumba, jakim było żeglowanie w poszukiwaniu złota, pewną rolę odegrało również chrześcijaństwo. Ponieważ chrześcijaństwo rozwijało się w ówczesnej Europie, klasa wyższa chciała rozprzestrzeniać jego wpływ. W rzeczywistości używali oni swoich przekonań, aby kontrolować innych. Kolumb, podobnie jak inni, był tak religijny, że używał chrześcijaństwa do usprawiedliwiania rzeczy daleko wykraczających poza zakres religijny.

Z tego powodu ma sens, że królowa Izabela sfinansowała jego podróż. Hiszpania jest historycznie katolicka, a także postrzegała religię jako taktykę wojenną. Mogła być używana jako forma kontroli nad innymi narodami. Kolumb wykazał się taką postawą podczas swoich eksploracji i to rzuca światło na sposób, w jaki chciał wpłynąć na rdzennych mieszkańców.

Właściwie poddał się przed wyruszeniem w podróż.

Kolumb najpierw przedłożył propozycję Portugalii, która dwukrotnie odrzuciła jego prośbę o finansowanie. Zasugerował również plan Genui i Wenecji, ale nie uzyskał poparcia żadnego z włoskich miast. Próbował nawet uzyskać pieniądze od korony angielskiej.

Dwa lata później Kolumb otrzymał wiadomość, że Fernando i Isabella ostatecznie zdecydowali się wesprzeć finansowo jego podróż w 1492 roku. Był to dopiero początek długiej interakcji między głowami Hiszpanii a ich włoskim odkrywcą.

Kolumb handlował niewolnikami.

Ponieważ Kolumb spodziewał się odkryć bogactwo i bogactwa, był zszokowany brakiem w Nowym Świecie. Zamiast przywieźć jedwab i złoto, zmusił Indian na swój statek zarówno podczas pierwszej, jak i drugiej podróży.

Ku jego przerażeniu, królowa Izabela uznała Indian za swoich i zabroniła Kolumbowi brać ich jako swoich niewolników. To wyjaśnia, w jaki sposób pierwsi Latynosi przybyli do Europy.

Otrzymał stopień w wojsku.

Kolumb dzięki odkryciu Ameryki został nazwany przez hiszpańskich monarchów Admirałem Oceanu. Obiecano mu ten tytuł przed wyruszeniem w podróż, ponieważ był on częścią jego propozycji nagrody za udaną wyprawę.

Ponadto uznano go za wicekróla i gubernatora ziem, które podbił dla korony hiszpańskiej. W związku z tym kontrolował mieszkańców Hispanioli, jak chciał, będąc na zachodzie i niekoniecznie wykonywał dobrą robotę.

Podczas swojej trzeciej podróży został wezwany z powrotem do Hiszpanii, gdy odkryto, że ludzie byli niezadowoleni z jego rządów. Kolumb i jego dwaj bracia zostali oskarżeni o popełnienie aktów tyranii i brutalności wobec ludzi.

Kolumb był brutalnym przywódcą.

Dowody na jego złe traktowanie innych przebywają dziś w Hiszpanii. Archiwum w mieście Simancas posiada 48-stronicowe świadectwo okrutnych rządów europejskiego odkrywcy i jego braci, Bartolomeo i Diego.

Nawet ci, którzy popierali Kolumba, byli zmuszeni stawić czoła nieludzkości jego działań. W obszernym dokumencie przytoczono przerażające historie, które skłaniają do zastanowienia się, w jaki sposób Kolumb był zadowolony z warunków, jakie stworzył w Ameryce.

Raport Simancas stwierdza, że kiedy Kolumb odkrył kiedyś, że pewien człowiek jest winny kradzieży kukurydzy, kazał odciąć mu uszy i nos, a następnie sprzedał go do niewoli. Inne straszne wydarzenie miało miejsce, gdy próbował położyć kres buntowi, zabijając wielu tubylców, a następnie paradując z ich ciałami po ulicach, aby ostrzec resztę przed konsekwencjami nieposłuszeństwa.

Zaprzeczył swojemu odkryciu.

Kolumb najpierw zaprzeczył przypuszczeniom, że znalazł Nowy Świat, czyli Amerykę. W rzeczywistości opracował teorie wyjaśniające kształt ziemi w odniesieniu do trajektorii jego podróży tylko po to, aby udowodnić, że w rzeczywistości dotarł do Azji.

Wyjaśnienia te miały wspierać powód, dla którego Kolumb w ogóle zaczął żeglować; pomysł, że istnieje zachodnia droga do Orientu. Uzasadnienie to zostało zapisane w trzecim dzienniku jego podróży, w którym stwierdzono, że świat w rzeczywistości ma kształt gruszki, a centralny ląd znajduje się najbliżej nieba.

Kolumb zmarł w Hiszpanii.

Zdrowie odkrywcy świata zaczęło się pogarszać w drodze powrotnej z jego pierwszej podróży przez Atlantyk. Miał wtedy 41 lat, a źródłem choroby jest podobno zatrucie pokarmowe spowodowane złymi warunkami sanitarnymi i obróbką żywności.

To oznaczało początek lat cierpienia dla Kolumba. Zgłoszone objawy to podagra (forma zapalenia stawów), gorączka, czasowa utrata wzroku, a nawet krwawienie z oczu. Przez prawie 15 lat doświadczał strasznych okresów choroby.

W 1506 roku Kolumb zmarł w Valladolid w Hiszpanii, ale to nie był koniec jego podróży. Mimo że najpierw został pochowany w mieście, w którym zmarł, jego szczątki po śmierci faktycznie ponownie przepłynęły ocean.

Ciało Kolumba podróżowało z Valladolid do Sewilli, a następnie na tereny dzisiejszej Dominikany. Później szczątki zostały przeniesione na Kubę, aż w końcu trafiły z powrotem do katedry w Sewilli w Hiszpanii, gdzie znajdują się do dziś.

Nie ma wątpliwości, że Kolumb prowadził życie pełne wrażeń. Dziś przypisuje mu się odkrycie Ameryki, choć stało się to przez przypadek. Prawdopodobnie niewielu ludzi na Ziemi nie zna jego nazwiska.

W ciągu swojego życia czterokrotnie żeglował do i z obu Ameryk, siłą rządził napotkanymi tubylcami i ostatnią część życia spędził w niezbyt dobrym stanie zdrowia.

Krzysztof Kolumb był odkrywcą, przywódcą i chrześcijaninem. Ale to do ciebie należy decyzja, czy był dobry. Ten artykuł rzuca światło na wszystko, od jego niesprawiedliwego traktowania tubylców do szczegółów jego pochodzenia, abyś mógł rozwinąć pełniejsze zrozumienie włoskiego człowieka i wpływu, jaki miał na świat.

Kolumb jest bez wątpienia ważny dla historii Hiszpanii. W rzeczywistości wpłynął on na przyszłość ludzi na całym świecie. Chociaż nie wszystkie jego działania były szlachetne, nadal są ważne. Z tego powodu Hiszpania świętuje jego przybycie do Ameryki w 1942 roku z corocznym świętem 12 października i jest dumna ze sposobu, w jaki ukształtował przyszłość Hiszpanii.

.