Probleemoplossing
Probleemoplossing verwijst naar cognitieve verwerking gericht op het bereiken van een doel wanneer de probleemoplosser aanvankelijk geen oplossingsmethode kent. Er is sprake van een probleem wanneer iemand een doel heeft, maar niet weet hoe dat doel te bereiken. Problemen kunnen worden geclassificeerd als routinematig of niet-routinematig, en als goed gedefinieerd of slecht gedefinieerd. De belangrijkste cognitieve processen bij het oplossen van problemen zijn voorstellen, plannen, uitvoeren en controleren. De belangrijkste soorten kennis die nodig zijn voor het oplossen van problemen zijn feiten, concepten, procedures, strategieën, en overtuigingen. Klassieke theoretische benaderingen voor de studie van probleemoplossing zijn associatie, Gestalt, en informatieverwerking. Actuele vraagstukken en suggesties voor de toekomst zijn onder meer besluitvorming, intelligentie en creativiteit, onderwijs in denkvaardigheden, probleemoplossen door experts, analoog redeneren, wiskundig en wetenschappelijk denken, alledaags denken, en de cognitieve neurowetenschappen van probleemoplossen. Gemeenschappelijke thema’s betreffen de domeinspecificiteit van probleemoplossen en een focus op probleemoplossen in authentieke contexten.