Reddit – korea – Waarom zeggen Koreanen “vechten?”
ten eerste heeft deze Koreaanse tekst hierboven niets met etymologie te maken: het is slechts een voorbeeld van de collocationele contextuele tendensen voor de konglese uitdrukking ‘화이팅’.
‘Hwa-ee-teeng!’
Deze uitdrukking is in geen geval beperkt tot sportevenementen. Ze wordt in verschillende situaties gebruikt. De beste vertaling die ik kan geven, en het verbaast me dat iemand anders die hier nog niet heeft gegeven, is “Kom op!” of “Laten we het doen!”, en dit kan worden gezegd in elke situatie waarin de spreker probeert de luisteraar een gevoel van aanmoediging, her-aanmoediging, solidariteit bij te brengen, maar niet zozeer op te vrolijken, wat meer een “기운 내/힘 내” soort uitlating zou zijn.
Ik denk niet dat je kunt zeggen dat het Duitse ‘angst’ dat zich in het Engels heeft genesteld op enigerlei plausibele wijze analoog is aan Konglish termen als ‘화이팅!’; niet alleen omdat Engels en Duits nauw verwant zijn, terwijl Engels en Koreaans op geen enkele manier verwant zijn. De belangrijkste reden is dat het Koreaanse gebruik van ‘Fighting’ op geen enkele manier het Engelse gebruik weerspiegelt. De meeste moedertaalsprekers van het Engels (tenzij ze het Konglish in de maling nemen) zeggen nooit ‘fighting’ tegen elkaar om de betekenis over te brengen van “Come on!”
(ook een nogal dwaze uitdrukking in het Engels: laten we naar de levenloze en niet-sentimentele tv kijken en er tegen schreeuwen: “Come on!” Alsof de atleten die de proleten op tv toejuichen je kunnen horen).
Er zijn in feite geen echte cognaten tussen Engels en Koreaans. Wat Konglish in feite is, is naar mijn mening en begrip, een ongelooflijk pretentieuze en consumentistische poging van de SK mainstream sociale instellingen, in de volgende volgorde, om neo-imperialisme/neokolonialisme in eigen land uit te buiten:
Zuid-Koreaans militair interum onder Amerikaanse bezetting
< Zuid-Koreaans antwoord op het imperialisme
< Zuid-Korea’s streven naar industrialisatie
< SK’s streven naar ‘democratisering’
< en ten slotte SK’s binnenlandse/neoimperialistische antwoord op de hegemoniale ‘globaliserings’-ideologie.
(Dit wordt vooral beïnvloed door kotsmisselijke instellingen als de reclamegrap van de massamedia, waarin een volledig Koreaans overgebrachte reclame aan het eind van reclamespotjes een krankzinnig tweewoordig Engels grafschrift/merknaamoverbrenging heeft!
En het publiek koopt dit!
“(Onbewust) Engels is de taal van de macht. Ik zal het kopen. Absolute huidkrabberende shit!) U bent zich wellicht bewust van de catch-22, paradoxale, oxymoronische en ambivalente dubbele denkwijze van de overgrote meerderheid van de Koreaanse moedertaalsprekers:
Aan de ene kant: ‘we willen geaccepteerd worden door de VS, die we jaloers zien als het beste ooit, de politiek waarnaar we zo wanhopig streven om te assimileren’.
Aan de andere kant, tegelijkertijd: we blazen onze synapsen wanhopig vast aan de verouderde homogene etnoraciale natie-ideologie, waarin we een echte, trotse Koreaanse cultuur hebben, maar alleen wij spreken Koreaans.
Terwijl paradoxen in overvloed zijn, kun je niet twee vliegen in één klap hebben: Zuid-Korea kan niet van twee walletjes eten.
Het duidelijke bewijs hiervan is SK’s afschuwelijke etnoracisme, uiterst inefficiënte en (niet toegegeven) ongewenste, onnodige poging tot nationale verwerving van Engels, en conjuntionele hypocriete volharding om alles te importeren wat oppervlakkig en materialistisch is uit het Westen dat verondersteld wordt te wijzen op welvaart: bijv,
de pretentie Engels te zijn en de behoefte te hebben Engels te spreken,
de notie dat men zonder problemen gedwongen is het kapitalisme over te nemen,
en te doen alsof er een unieke cultuur bestaat in Zuid-Korea, terwijl juist op hetzelfde moment– de cultuur in hoog tempo volledig wordt uitgehold, bijna net zo snel als een smeltende ijskap op de Noordpool of Antarctica.
de meerderheid van de Koreaanssprekenden moet ophouden te doen alsof. Hou op papegaaien te zijn.
Waarom zou je in godsnaam Konglish laten voortwoekeren, en vooral zo’n stomme uitdrukking als ‘Vechten’, terwijl een unieke Koreaanse geest zo wezenlijk nodig is!’
Waarom kun je niet onafhankelijk en autonoom zijn in zo’n diep persoonlijke context?
Het antwoord is natuurlijk dat degenen aan de top die de instellingen controleren, ongeveer evenveel vooruitziendheid hebben als een mol, en evenveel gewetensbezwaren als een psychopaat. Zij geven natuurlijk alleen om de oude nummer 1, zichzelf en hun strontetende elitepro nageslacht; vergankelijke macht aan de top van de binnenlandse hiërarchie, maar niet om de integriteit van de inheemse cultuur en etnische groep.