Rentevoeten en hoe ze werken
Een rentevoet is het percentage van de hoofdsom dat de leninggever in rekening brengt voor het gebruik van zijn geld. De hoofdsom is de hoeveelheid geleend geld.
Rentevoeten beïnvloeden de kosten van leningen. Als gevolg daarvan kunnen zij de economie versnellen of vertragen. De Federal Reserve beheert de rentetarieven om een ideale economische groei te bereiken.
Wat is een rentetarief?
Een rentevoet is ofwel de kostprijs van het lenen van geld ofwel de beloning voor het sparen ervan. Het wordt berekend als een percentage van het geleende of gespaarde bedrag.
U leent geld van banken wanneer u een hypotheek voor een huis afsluit. Andere leningen kunnen worden gebruikt voor het kopen van een auto, een apparaat of het betalen van een opleiding.
Banken lenen geld van u in de vorm van deposito’s, en rente is wat zij u betalen voor het gebruik van het in deposito gegeven geld. Zij gebruiken het geld van deposito’s om leningen te financieren.
Banken brengen leners een iets hogere rente in rekening dan zij depositohouders betalen. Het verschil is hun winst. Omdat banken met elkaar concurreren om zowel depositohouders als leners, blijven de rentetarieven binnen een smalle marge van elkaar.
Hoe de rentetarieven werken
De bank past het rentetarief toe op het totale onbetaalde deel van uw lening of creditcard-saldo, en u moet in elke samengestelde periode ten minste de rente betalen. Zo niet, dan zal uw uitstaande schuld toenemen, ook al doet u betalingen.
Hoewel de rentetarieven zeer concurrerend zijn, zijn ze niet hetzelfde. Een bank zal een hogere rente vragen als ze denkt dat de kans kleiner is dat de schuld zal worden terugbetaald. Om die reden zullen banken geneigd zijn een hogere rente toe te kennen aan doorlopende leningen zoals creditcards, omdat het beheer van dit soort leningen duurder is. Banken rekenen ook hogere tarieven aan mensen die zij als risicovol beschouwen; hoe hoger uw kredietscore, hoe lager de rente die u zult moeten betalen.
Vaste Versus Variabele Rentetarieven
Banken rekenen vaste rentetarieven of variabele rentetarieven. Een vaste rente blijft gedurende de hele looptijd van de lening gelijk. In het begin bestaan uw betalingen voornamelijk uit rentebetalingen. Naarmate de tijd verstrijkt, betaalt u een hoger en hoger percentage van de hoofdsom van de schuld. De meeste conventionele hypotheken zijn vastrentende leningen.
Variabele tarieven veranderen met de prime rate. Als de rente stijgt, stijgt ook de aflossing van uw lening. Met deze leningen, moet u letten op de prime rate, die. is gebaseerd op de fed funds rate. Met beide soorten leningen, kunt u over het algemeen een extra betaling op elk gewenst moment voor de hoofdsom, waardoor u de schuld af te betalen sneller.
Hoe worden de rente bepaald?
De rentetarieven worden bepaald door het rendement op schatkistpapieren of door de rente op federale fondsen. De Federal Reserve stelt de federal funds rate vast als maatstaf voor de korte rente. De fed funds rate is wat banken elkaar in rekening brengen voor nachtleningen.
De fed funds rate is van invloed op de geldhoeveelheid van het land en daarmee op de gezondheid van de economie.
Het rendement op schatkistbiljetten wordt bepaald door de vraag naar Amerikaanse Treasurys, die bij veiling worden verkocht. Als de vraag groot is, betalen beleggers meer voor de obligaties. Als gevolg daarvan zijn de rendementen lager. Een laag rendement op schatkistpapier is van invloed op de rente op langlopende obligaties, zoals 15- en 30-jarige hypotheken.
Effect van hoge versus lage rentetarieven
Hoge rentetarieven maken leningen duurder. Als de rente hoog is, kunnen minder mensen en bedrijven het zich veroorloven te lenen. Dat verlaagt de hoeveelheid krediet die beschikbaar is om aankopen te financieren, waardoor de vraag van consumenten wordt afgeremd. Tegelijkertijd stimuleert het meer mensen om te sparen, omdat ze meer krijgen op hun spaarrente. Door de hoge rente is er ook minder kapitaal beschikbaar om bedrijven uit te breiden, waardoor het aanbod in de knel komt. Deze vermindering van de liquiditeit remt de economie af.
Lage rentetarieven hebben het tegenovergestelde effect op de economie. Lage hypotheekrentes hebben hetzelfde effect als lagere huizenprijzen, waardoor de vraag naar onroerend goed wordt gestimuleerd. De spaarrente daalt. Wanneer spaarders merken dat ze minder rente op hun deposito’s krijgen, kunnen ze besluiten meer uit te geven. Ze kunnen hun geld ook in iets riskantere maar winstgevendere beleggingen steken, wat de aandelenkoersen opdrijft.
Lage rentetarieven maken leningen aan bedrijven betaalbaarder. Dat stimuleert bedrijfsuitbreiding en nieuwe banen.
Als lage rentetarieven zoveel voordelen bieden, waarom zouden ze dan niet altijd laag worden gehouden? Voor het grootste deel geven de Amerikaanse regering en de Federal Reserve de voorkeur aan lage rentetarieven. Maar lage rentes kunnen inflatie veroorzaken. Als er te veel liquiditeit is, dan is de vraag groter dan het aanbod en stijgen de prijzen; Dat is slechts een van de oorzaken van inflatie.
Begrip JKP
Het jaarlijkse kostenpercentage (JKP) is de totale kostprijs van de lening. Het omvat de rente plus andere kosten. De grootste kostenpost zijn meestal eenmalige kosten, de zogenaamde “punten”. De bank berekent deze als een procentpunt van de totale lening. Het JKP omvat ook andere kosten, zoals makelaarskosten en afsluitkosten.
Zowel het rentetarief als het JKP beschrijven de kosten van de lening. Het rentepercentage vertelt u wat u elke maand betaalt. Het JKP vertelt u de totale kosten gedurende de looptijd van de lening.
Gebruik het JKP om de totale kosten van de lening te vergelijken. Het is vooral nuttig bij het vergelijken van een lening die alleen een rentevoet in rekening brengt met een lening die een lagere rentevoet plus punten in rekening brengt.
Het JKP berekent de totale kosten van de lening over de levensduur. Houd in gedachten dat weinig mensen in hun huis zullen blijven met die lening, dus je moet ook het break-even punt kennen, dat je vertelt op welk punt de kosten van twee verschillende leningen hetzelfde zijn. De eenvoudige manier om het break-even punt te bepalen is om de kosten van de punten te delen door het maandelijkse bedrag dat wordt bespaard aan rente.
| $200,000, 30-jaar Fixed Rate Mortgage Comparison | ||
|---|---|---|
| Interest Rate | 4.5% | 4% |
| Maandelijkse Betaling | $1,013 | $974 |
| Punten en Vergoedingen | $0 | $4,000 |
| APR | 4.5% | 4.4% |
| Totale kosten | $364.813 | $350.614 |
| Kosten na 3 jaar | $36.468 | $39.064 |
In bovenstaand voorbeeld is de maandelijkse besparing $39. De punten kosten $4.000. Het break-even punt is $ 4.000 / $ 39 of 102 maanden. Dat is hetzelfde als 8,5 jaar. Als je wist dat je niet zou blijven in het huis voor 8,5 jaar, zou je beter af zijn het nemen van de hogere rente. U zou minder betalen door de punten te vermijden.
The Bottom Line
- Rente beïnvloedt hoe u geld uitgeeft. Als de rente hoog is, kosten bankleningen meer. Mensen en bedrijven lenen minder en sparen meer. De vraag daalt en bedrijven verkopen minder. De economie krimpt. Als het te ver gaat, kan het uitlopen op een recessie.
- Wanneer de rente daalt, gebeurt het tegenovergestelde. Mensen en bedrijven lenen meer, sparen minder, en stimuleren de economische groei. Maar hoe goed dit ook klinkt, lage rentetarieven kunnen inflatie veroorzaken. Te veel geld jaagt op te weinig goederen.
- De Federal Reserve beheert inflatie en recessie door de rentetarieven te beheersen. Let dus op de aankondigingen van de Fed over dalende of stijgende rentetarieven. U kunt uw risico’s beperken bij het nemen van financiële beslissingen, zoals het afsluiten van een lening, het kiezen van creditcards en het beleggen in aandelen of obligaties.
- De rentetarieven zijn van invloed op de kosten van het lenen van geld. Vergelijk altijd rente en JKP wanneer u een leenproduct overweegt.