Terugkoppelingslussen: Insuline en Glucagon
In de Next Generation Science Standards zijn terugkoppelingsmechanismen en homeostase opgenomen als norm voor biowetenschappen. Hoewel homeostase een thema is voor veel eenheden in de biologie, zijn terugkoppelingsmechanismen vrij specifiek. In feite is dit waarschijnlijk het meest merkwaardige specifieke onderwerp dat in NGSS wordt gevonden. Als u probeert het op te nemen, kunnen de meeste jongere leerlingen het concept begrijpen als het van toepassing is op het thermoregulatiesysteem van het lichaam, een negatieve feedbacklus. Je lichaam heeft een instelpunt (rond 98,6º) en wanneer receptoren detecteren dat de temperatuur te hoog of te laag wordt, dan past het lichaam zich aan, bijvoorbeeld door te zweten of te rillen. Meer gevorderde leerlingen kunnen dit concept verder uitwerken door het toe te passen op de bloedglucoseregeling van het lichaam.
Dit werkblad laat grafisch zien hoe insuline en glucagon tegenover elkaar werken om de bloedglucosespiegel op een setpoint te houden. Veranderingen in de omgeving, zoals die welke optreden nadat je suiker hebt gegeten, zorgen ervoor dat de alvleesklier insuline gaat vrijgeven, zodat de glucose door de lichaamscellen kan worden opgenomen of in glycogeen kan worden omgezet. Wanneer de bloedsuiker daalt, als gevolg van honger, kan de lever glycogeen weer omzetten in glucose. De leerlingen moeten de grafiek bestuderen en specifieke vragen beantwoorden over de afgebeelde terugkoppelingslus.
Graadniveau: 10-12
Benodigde tijd: 15-20 minuten
Download PDF Google Doc Key (TpT)
HS-LS1-3 Plan en voer een onderzoek uit om aan te tonen dat terugkoppelingsmechanismen de homeostase in stand houden.