The Extraordinary Lives of Crocs
Sociale vlinders
Voeden krokodilachtigen zich coöperatief?
Ik heb een foto van een zich massaal voedende kaaiman, waarop dieren van zeer verschillende grootte allemaal samen in de monding van een beekje zitten. De stroom mondde uit in een grotere rivier, en er zijn 40 of 50 van hen allen in een halvemaanvormige opstelling, kennelijk iets oppakkend dat uit de stroom spoelt.
“Er zijn geen strikte regels met krokodillen. Misschien is hun flexibiliteit een deel van hun succes.”
Dit soort gedrag werd voor het eerst beschreven door William Bartram in de jaren 1770, tijdens zijn reis door Florida, die hij opschreef in zijn prachtige boek The Travels of William Bartram. Hij beschrijft dat de alligators op een smal punt in de St. John’s River zo dik waren dat hij op hun rug van de ene oever naar de andere had kunnen lopen. Dit werd ooit beschouwd als een echt fantasierijk verslag. De mensen knikten en knipoogden en vroegen zich af wat Bill daar in de bossen van Florida aan het roken was. Later ontdekten we dat, vooral daar waar scholen vis door nauwe kanalen stromen, dit soort fenomeen is beschreven en zelfs gefotografeerd bij verschillende diersoorten, waaronder alligators. Het lijkt erop dat Bartram toevallig op een van deze massale voedergebeurtenissen stuitte, waarbij er een opschorting is van wat anders agressief gedrag zou kunnen zijn, een soort wederzijdse wapenstilstand.
Je ziet natuurlijk ook het tegenovergestelde. Ik heb in het wild zeer duidelijke dominantieverhoudingen waargenomen in verband met voedselbronnen. Een dominant dier zal zich opstellen en vertonen naast een voedselbron – een dood dier, bijvoorbeeld – en er als eerste van eten. De anderen blijven zitten wachten. Pas als de dominante zijn buik vol heeft en zich heeft teruggetrokken, krijgen de anderen wat er over is. Er zijn geen strikte regels bij krokodillen. Misschien is hun flexibiliteit wel een deel van hun succes.
Nooit geweten dat krokodillen zo sociaal konden zijn.
Ze lijken een beetje op boomstammen, en iedereen gaat ervan uit dat ze zich als boomstammen gedragen. Maar studies hebben aangetoond dat krokodilachtigen vrij complex sociaal gedrag hebben. Individuen kennen andere individuen en hebben langdurige relaties met elkaar in termen van dominantie enzovoort. Deze relaties structureren krokodilgroepen, zeker in gevangenschap en waarschijnlijk ook in het wild, om toegang tot voedsel en zelfs succesvolle voortplanting te verdelen.
Natuurlijk is er enige speculatie geweest dat de dinosaurussen ook complexer waren dan we oorspronkelijk dachten, in termen van zaken als moederlijke zorg. Dus nogmaals, ik kan geen duidelijk verschil vinden tussen wat we weten dat krokodillen doen en wat we vermoeden dat dinosaurussen zouden kunnen hebben gedaan, en daarom is het moeilijk om de vraag te beantwoorden: Waarom hebben krokodillen overleefd?
Noten van de redacteur
Deze bijdrage verscheen oorspronkelijk op de site van het NOVA-programma Krokodillen!.