Verkleurde tanden bij honden
Verbleekte tanden en kiezen bij honden
Verkleuring van tanden is elke afwijking van de normale tandkleur. De normale kleur van tanden varieert echter, afhankelijk van de tint, dikte en doorschijnendheid van het glazuur dat de tand bedekt.
Elke afwijking van de normale kleur van tanden is verkleuring. De normale kleur van tanden varieert, afhankelijk van de tint, dikte en doorschijnendheid van het glazuur dat de tand bedekt. Extrinsieke verkleuring treedt op wanneer exogeen pigment zich ophoopt op het oppervlak van de tanden. Dat wil zeggen dat de oorzaak van de verkleuring van een externe bron komt, en niet van een fysieke aandoening. Intrinsieke verkleuring wordt gekenmerkt door secundaire factoren die zich binnenin de tand afspelen, waardoor het onderliggende tandbeen verkleurt.
Symptomen en typen
Intrinsieke verkleuring wordt gekenmerkt door secundaire factoren die zich binnenin de tand afspelen, waardoor het onderliggende tandbeen verkleurt. Extrinsieke verkleuring treedt op wanneer exogeen pigment zich ophoopt aan het oppervlak van de tanden. Dat wil zeggen dat de oorzaak van de verkleuring van een externe bron komt en niet van een lichamelijke aandoening. Veel voorkomende symptomen van beide typen verkleuring zijn onder meer:
- Aangeboren verkleuring van een of meer tanden
- Gebroken tand
- Pitglazuur (de glanzende bedekking van de tand) met vlekken
- Ringen of lijnen van verkleuring rond één of meer tanden
Oorzaken
Extrinsieke verkleuring
- Bacteriële vlekken van tandplak (mucine, puin, bacteriën en een dun laagje voedsel) en tandsteen
- Voedingsmiddelen
- Bloedend tandvlees
- Tandheelkundig restauratiemateriaal
- Medicijnen
- Metaal
Intrinsieke verkleuring
- Intern (trauma, verwonding)
- Gelokaliseerde vernietiging van rode bloedcellen in de tand (trauma)
- Systeeminfecties
- Medicijnen (tetracycline)
- Blootstelling aan te veel fluor (inname van tandpasta met fluoride)
- Hoog gehalte aan bilirubine in het bloed (uit gal, de vloeistof in de galblaas die helpt bij het oplossen van voedsel in de darmen)
- Amelogenesis imperfecta (een aandoening waarbij het tandglazuur niet voldoende verkalkt)
- Dentinogenesis imperfecta. (een aandoening waarbij het tandbeen zich niet goed ontwikkelt)
Diagnose
Er zal een volledig bloedprofiel worden afgenomen, waaronder een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, en een urine-onderzoek. U moet een grondige geschiedenis geven van de gezondheid van uw hond, het begin van de symptomen en mogelijke oorzaken van deze aandoening, zoals voeding, verwondingen, recente ziekten, enz. De geschiedenis die u geeft kan uw dierenarts aanwijzingen geven over de oorsprong van de tandheelkundige aandoening.
Een mondonderzoek is onderdeel van een grondig lichamelijk onderzoek. Uw dierenarts moet röntgenfoto’s maken van het gebit van uw hond om interne of externe resorptie vast te stellen, en of er restauratiemateriaal of bacteriële vlekken van bacteriën in de kroon van de tanden terechtkomen. Uw dierenarts kan ook een sterk glasvezellicht gebruiken dat op de tanden wordt gericht om vast te stellen of er sprake is van vitale of dode tandpulpa (de zenuwen en bloedvaten in de tand). Als de tand (of tanden) moet(en) worden verwijderd, zal uw dierenarts uw hond waarschijnlijk onder algehele narcose moeten brengen om de tand te kunnen trekken.
Behandeling
Extrinsieke vlekverwijdering kan worden uitgevoerd om cosmetische redenen. Deze procedures omvatten vaak interne en/of externe behandelingen zoals bleken, facings en kronen.
Intrinsieke vlekverwijdering kan worden gedaan om de functie van het gebit te verbeteren en de pijn voor uw hond te verlichten. Hiervoor wordt vaak een endodontische behandeling toegepast (endodontische behandeling behandelt de binnenkant van de tand, de pulpa en het omliggende weefsel van de tanden). Kronen en facings kunnen worden gebruikt om de tanden en de pulpa in de tanden te beschermen.
Leven en management
Als tanden verkleurd zijn, moeten ze worden behandeld om de opbouw van tandplak en tandsteen te voorkomen en om verdere tandvleesaandoeningen te voorkomen. Verkleurde tanden zijn vatbaarder voor breuk, wat kan resulteren in tandabces (vorming van een abces, meestal als reactie op een bacteriële infectie).
Verkleuring kan in toekomstige nesten worden voorkomen door het geven van bepaalde medicijnen aan de drachtige teef te vermijden. Met de juiste aandacht kan verkleuring van het gebit bij pups worden voorkomen.