Waarom de nieuwe Learjet 75 Liberty het segment van lichte straalvliegtuigen kan verstoren
In het begin van de jaren zestig zorgde de Learjet 23 voor een revolutie in de zakenluchtvaart. Als ’s werelds eerste lichte regionale jet, had de 23 een slanke militaire romp, vleugeltip brandstoftanks en een topsnelheid van 561 mph, waardoor het meteen een cultstatus kreeg. “Als er één naam is die geassocieerd wordt met zakenjets, dan is het Learjet,” zegt Rolland Vincent, voorzitter van luchtvaartadviesbureau Rolland Vincent Associates. “De merkwaarde is zo sterk dat ik veel eigenaren ken die hun vliegtuig een Learjet noemen, zelfs als het door een andere fabrikant is gebouwd.”
Toch heeft Learjet in het afgelopen decennium onverwachte turbulentie gekend. Moedermaatschappij Bombardier investeerde 1,4 miljard dollar in de ontwikkeling van de Learjet 85 met het doel deze als de toekomst van het merk te positioneren, maar werd in 2015 gedwongen het project te laten vallen omdat het worstelde met grotere financiële problemen. De Learjet 70 en 75 platforms bleven over; gebaseerd op de vorige generatie Learjet 45 en 45XR, werden de vliegtuigen geleverd met veel positieve upgrades, waaronder gekantelde winglets, snellere klimsnelheden, aangepaste motoren en de Bombardier Vision cockpit. Maar Learjet heeft felle concurrentie ondervonden, met name van Embraer en Textron, die beide nieuwere modellen uitbrachten met prijzen die zo’n 5 miljoen dollar lager lagen dan de 13,8 miljoen dollar kostende 75. Learjet produceert nu slechts één vliegtuig per maand in zijn fabriek in Wichita.
Enter de Learjet 75 Liberty, gepland om dit jaar in dienst te gaan. Met een prijs van $ 9,9 miljoen is hij bedoeld om het segment van de lichte en superlichte jets te verstoren. Hij biedt een middelgroot casco en een middelgrote cabine, maar met de bedrijfskosten van kleinere lichte jets. “De Liberty biedt de beste snelheid en actieradius van alle vliegtuigen in het segment van de lichte jets,” zegt Bombardier-woordvoerster Louise Solomita. “Met zijn configuratie met zes zitplaatsen beschikt hij over de eerste executive suite in het segment, waar passagiers zich languit kunnen uitstrekken.”
Executive suite. Foto: Met dank aan Bombardier
Learjet heeft de middelgrote Learjet 75 omgebouwd tot de superlichte Liberty 75 door het casco en de motoren te behouden, maar de stoelen, de hulpaggregaat, de externe accentverlichting en de lavabo (allemaal als optie verkrijgbaar) te verwijderen.
“Het is een vreemde strategie als je een product opfrist door er voorzieningen uit te halen”, zegt Brian Foley, een strateeg in de luchtvaartindustrie. Foley gelooft dat Learjet het moeilijk heeft omdat, naast het afgebroken Learjet 85-programma, de markt voor middelgrote en lichte jets zijn hoogtepunt van voor de Grote Recessie niet meer heeft bereikt. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat de orders voor zakenjets dit jaar naar verwachting met 40 procent zullen dalen ten opzichte van vorig jaar, dankzij Covid-19.
Het luxueuze, ruime interieur van de cabine. Met dank aan Chad Slattery
Toch heeft de 75 Liberty veel troeven in handen: Afgezien van zijn lagere prijs en concurrerende exploitatiekosten, beschikt het vliegtuig ook over een vernieuwde cockpit. En het wordt gesteund door Bombardier, fabrikant van de populaire Challenger super-midsize en Global ultra-lange afstand lijnen. Bombardier’s totale private-jet business wordt geschat op ongeveer $ 7 miljard, en tot nu toe heeft de Canadese reus achter Learjet gestaan, zijn kleinste vliegtuigdivisie.
Vincent deelt Foley’s zorgen over de toekomst van Learjet, vooral met een overvloed aan nieuwe vliegtuigen op de markt. “Er is nog steeds veel overcapaciteit,” zegt hij, eraan toevoegend dat hij een “grote fan” van het merk blijft: “Het is al verschillende keren door de hel gegaan en terug.”