Wanneer hyperthyreoïdie verkeerd wordt gediagnosticeerd als angst

Hyperthyreoïdie verkeerd gediagnosticeerd als angst

Ik heb de afgelopen maanden drie mensen gezien waarvan werd verteld dat ze paniekaanvallen met hoge angst hadden, terwijl ze eigenlijk hyperthyreoïdie hadden en een schildklierstorm hadden! Alle drie van mijn patiënten die een schildklierstorm hadden, beschreven zichzelf als niet-angstige mensen. Ze waren zich niet bewust van symptomen totdat het hen plotseling overviel. Achteraf, toen hen de juiste vragen werden gesteld, realiseerden ze zich dat ze een groot aantal van de zachte hyperthyroïdie symptomen hadden gehad in de aanloop naar hun volledige “storm”. Alle drie kregen ze te horen dat ze paniekaanvallen hadden en werd aangeraden om met anti-depressiva te beginnen, wat natuurlijk niet werkte omdat het geen paniekaanval was!

Er is niets erger dan plotseling, uit het niets, het gevoel te hebben dat je geen controle meer hebt met je hart dat tekeer gaat, zweten, & niet kunnen slapen. Hyperthyreoïdie kan zich presenteren met dezelfde symptomen van een paniekaanval. Uiteraard zijn niet alle paniekaanvallen of angstgevoelens het gevolg van een schildklieraandoening, maar het is belangrijk om er gewoon voor te worden opgewerkt om het uit te sluiten.

Laten we de tekenen en symptomen van schildklieraandoeningen bekijken, zodat u dit op zijn minst op uw radar kunt hebben. LEES VERDER om meer te leren…

De term, hyperthyreoïdie, betekent dat de schildklier te veel schildklierhormoon produceert. Vaak komt het langzaam opzetten en zal het geleidelijk opbouwen tot de symptomen full blown worden. Volledige schildklierstormen lijken plotseling op te treden met verhevigde symptomen.

Hier zijn enkele van de symptomen die gepaard gaan met hyperthyreoïdie:

  • Ongewild gewichtsverlies (de eetlust kan toenemen of afnemen)
  • Snelle hartslag
  • Onregelmatige hartslag
  • Nervositeit, angst
  • Tremor (vooral van uw handen)
  • Zweten
  • Verhoogde gevoeligheid voor warmte
  • Vermoeidheid
  • Spierzwakte
  • Slaapproblemen
  • Haarveranderingen/-verlies

Hyperthyroïde aandoeningen gaan vaak gepaard met schildklierantilichamen: thyroid peroxidase en thyroglobuline. Een zeldzamere vorm van hyperthyreoïdie is de ziekte van Grave, die gepaard gaat met verhoogde schildklierstimulerende antilichamen. De ziekte van Grave gaat vaak gepaard met oogproblemen in plaats van de typische hyperthyroïdie-symptomen en omvat onder meer:

  • Uitpuilende oogbollen
  • Rode of gezwollen ogen
  • Nieuwe lichtgevoeligheid
  • Dubbelzien

Schildklierknobbels zijn vaak de oorzaak van de productie van te veel schildklierhormonen en ontsteking van de schildklier (thyroiditis) wordt vaak aangetroffen bij hyperthyroïde aandoeningen. Ik vermoed dat we op een dag zullen ontdekken dat een virus of bacterie onze schildklier heeft aangevallen als de uiteindelijke oorzaak, maar voorlopig kunnen we dit alleen maar veronderstellen omdat er eigenlijk geen goede tests zijn om dit uit te zoeken.

De behandeling van hyperthyreoïdie hangt af van de ernst van de verhoging van de schildklierhormonen. De ziekte van Grave vereist onmiddellijke evaluatie en behandeling, terwijl de andere vormen vaak conservatiever worden behandeld.

Voor milde gevallen wachten artsen vaak om te zien of de schildklier zal “opbranden” en de schildklierwaarden weer zullen dalen. De reden hiervoor is dat er risico’s zijn verbonden aan de behandeling met medicijnen en radioactief jodium. Ik heb verschillende supplementen gevonden die echt helpen om de schildklierhormoonrespons af te remmen terwijl mensen in deze waak- en wachtfase zitten.

Voor matige tot ernstige gevallen wordt vaak begonnen met medicatie zoals Methimazole, maar het duurt minstens 4 weken voordat dit begint te werken (dus de supplementen die ik gebruik zijn in deze gevallen ook vaak echt nuttig). In zeldzame gevallen wordt radioactief jodium of verwijdering van een hot nodule aanbevolen, maar dit is meestal geen eerstelijnsbehandeling. Voorzichtigheid is geboden bij het verwijderen van de schildklier of knobbels met hoge schildkliergetallen vanwege het risico van een schildkliercrisis.

Hier zijn de bloedtesten die u kunt controleren als u denkt dat u hyperthyreoïdie hebt:

Dokters controleren vaak alleen een TSH, maar dit zal milde gevallen missen. Ik raad de volgende tests aan:

TSH

Vrije T3

Vrije T4

Thyroglobuline antilichamen

Thyroid peroxidase antilichamen

Thyroid Stimulating antilichamen (alleen als er sprake is van oogverwikkeling)

Bij de meeste mensen met hyperthyreoïdie worden de schildklierwaarden na verloop van tijd weer normaal. Sommigen sneller dan anderen. Vaak wanneer het uitbrandt, resulteert het in hypothyreoïdie die schildkliermedicijnen nodig heeft, dus zodra u een hyperthyreoïdie diagnose hebt, moet u regelmatig worden gecontroleerd voor deze verschuiving.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.