Wat is een appositief? Definitie, voorbeelden van appositieve zinnen

Wat is een appositief? Definitie, voorbeelden van appositieve zinnen

Appositieve definitie: Een appositief is een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord dat een ander zelfstandig naamwoord of voornaamwoord in de zin nader aanduidt of verklaart. Een appositief wordt apart gezet met specifieke interpunctie.

Wat is een appositief?

Wat betekent appositief? Een appositief is een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord. Het identificeert of verklaart een ander zelfstandig naamwoord of voornaamwoord in een zin.

Nagenoeg altijd onderbreekt een appositief de stroom van een zin en wordt daarom apart gezet met specifieke interpunctie. Appositieven worden apart gezet met commons.

Omdat appositieven extra informatie aan een zin toevoegen, kunnen de meeste appositieven volledig uit de zin worden verwijderd en zal de zin nog steeds grammaticaal correct zijn.

Appositieve voorbeelden:

• Mijn vriendin, Shari, speelt tennis.

Hier is de “basis” zin: Mijn vriendin speelt tennis. Het appositief, “Shari,” is echter toegevoegd om “mijn vriendin” nader te identificeren.”

“Shari” is geen noodzakelijke informatie voor de zin.

Het appositief maakt het schrijven beknopter en voegt extra informatie toe om de zin specifieker te maken.

• Billy, een slechtgehumeurd kind, kreeg een woedeaanval in de winkel.

Gelijk aan het vorige voorbeeld is “een slechtgehumeurd kind” geen noodzakelijke informatie in de zin. Het voegt extra informatie toe, waardoor het specifieker wordt.

• In een e-mail aan personeelsleden kondigde Peter V. Neffenger, de beheerder van de T.S.A., een reeks veranderingen aan, waaronder het verwijderen van Kelly Hoggan, die sinds 2013 de assistent-beheerder was voor het Office of Security Operations. -The New York Times

In dit voorbeeld is “de beheerder van de T.S.A.” een appositief zelfstandig naamwoord dat Peter V. Neffenger een andere naam geeft en extra informatie toevoegt.

Appositieven kunnen zelfstandige naamwoorden, zelfstandige naamwoorden of zelfstandig naamwoordclausules zijn

Appositieven identificeren altijd een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord in de zin.

En een appositief kan meer zijn dan alleen een zelfstandig naamwoord. Een appositief kan bestaan uit één woord of uit meerdere zelfstandige naamwoorden.

Voorbeeld van een appositief met één woord:

• Mijn vriendin, Shari, speelt tennis.

Dit voorbeeld identificeert een zelfstandig naamwoord, “vriendin,” met het appositief met één woord, “Shari.”

Voorbeeld van een zelfstandig naamwoordelijk gezegde met een appositief:

• Shari, het meisje dat tennist, is mijn vriendin.

In dit voorbeeld is het zelfstandig naamwoordelijk gezegde, “het meisje dat tennist,” het appositief. Het appositief verklaart verder het onderwerp, Shari.

Appositieve zinnen: Wat is een appositief zinsdeel?

Appositief zinsdeel definitie: Een appositief zinsdeel is eenvoudigweg een appositief en zijn modifiers.

Appositief zinsdeel Voorbeelden:

• Lebron James, een basketbalspeler voor de Cleveland Cavaliers, staat in de NBA Finals.
• Daisy, de hond die naast ons woont, blaft naar de postbode.

In dit eerste voorbeeld is “een basketballer” het appositieve zelfstandig naamwoord dat terugverwijst naar Lebron James. Dit appositieve zelfstandig naamwoord vormt samen met zijn modifiers “voor de Cleveland Cavaliers” een appositief zinsdeel.

Het tweede voorbeeld is vergelijkbaar. “De hond” is het appositief zelfstandig naamwoord. Dit appositief zelfstandig naamwoord vormt samen met de modifiers “die hiernaast woont” een appositief zinsdeel.

Types van appositieve zinsdelen: Restrictive vs. Non-restrictive

De meeste appositieven en appositiefzinnen zijn non-restrictief. Dat wil zeggen dat ze uit de zin kunnen worden verwijderd en dat de zin grammaticaal nog steeds correct is. De vorige voorbeelden zijn allemaal niet-restrictief.

Een restrictief appositief is een appositief dat niet uit de zin kan worden verwijderd. Het ziet er vaak uit als een niet-restrictieve appositief, maar het heeft geen interpunctie om het te onderscheiden.

Laten we eens kijken naar een voorbeeld om dit concept verder uit te leggen.

Appositief Voorbeeld:

• Mijn vriendin, Shari, speelt tennis.
• Mijn vriendin Shari speelt tennis.

Het eerste voorbeeld is niet-restrictief en kan uit de zin worden verwijderd zonder de betekenis van de zin te veranderen.

Het eerste voorbeeld impliceert ook dat ik meer dan één vriendin heb. Het appositief identificeert de specifieke vriend naar wie ik verwijs.

Het tweede voorbeeld is restrictief en kan niet uit de zin worden verwijderd zonder de betekenis van de zin te veranderen.

Het tweede voorbeeld impliceert dat ik slechts één vriend heb en dat haar naam Shari is. Ik hoef niet te specificeren welke vriendin met een appositief omdat zij de enige persoon is naar wie ik verwijs.

Hoe een appositief te interpreteren

Comma-regels bij appositieven: In de meeste gevallen vormen komma’s de interpunctie van niet-restrictieve appositieven. Het appositief mag overal in een zin worden geplaatst, zolang het maar direct volgt op het zelfstandig naamwoord dat het aanduidt.

Voorbeelden van appositieven die:

• Begin van een zin
  • Shari, mijn vriendin, speelt tennis.
    • “mijn vriendin” is het appositief, waarmee het zelfstandig naamwoord “Shari” wordt aangeduid, onderbroken door komma’s
  • Een zin onderbreken
    • Ik heb een vriendin, Shari, die tennist.
      • “Shari” is het appositief, waarmee het zelfstandig naamwoord, “een vriendin”, wordt aangeduid met komma’s
    • Einde van een zin
      • Mijn vriendin speelt tennis, een zeer technische sport
        • “een zeer technische sport” is het appositief, waarmee het zelfstandig naamwoord “tennis” wordt aangeduid, onderbroken door komma’s

Appositieven kunnen ook worden onderbroken door streepjes.

• Shari, mijn vriendin, speelt tennis.

In deze zin vormt een streepje de appositieve zin.

• Die ambtenaar zei dat onderzoekers McAuliffe’s financiën – waaronder persoonlijke bankgegevens, belastingaangiften en openbaarmakingsformulieren die dateren van vele jaren geleden – onder de loep hebben genomen en geïnteresseerd zijn in buitenlandse bronnen van inkomsten. -The Washington Post

In dit voorbeeld van de Washington Post wordt de appositieve zin aangegeven met streepjes.

Appositieven kunnen te veel worden gebruikt

Wanneer een zin te veel appositieven bevat, kan de betekenis van de zin verwarrend worden en de zin zelf moeilijk te lezen. Bovendien kan overmatig gebruik van appositieven leiden tot verwarring over de naam van het zelfstandig naamwoord.

Voorbeeld met te veel appositieven:

• Ik, Mark, heb een vriendin, Shari, die elk weekend, zaterdag en zondag, tennist, een zeer technische sport.

Hier onderbreekt het overmatig gebruik van appositieven op een negatieve manier de flow van de zin. Appositieven moeten inhoud aan een zin toevoegen om het schrijven beknopter te maken, maar niet op zo’n manier dat ze verwarrende zinsbouw creëren. In dit geval zou de schrijver deze informatie moeten opsplitsen in meerdere zinnen.

Gecorrigeerd voorbeeld:

• Ik heb een vriendin, Shari, die tennis speelt, een zeer technische sport. Ze speelt elke zaterdag en zondag.

Samenvatting: wat zijn appositieven?

Definieer appositief: de definitie van appositief is een zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoord zinsdeel dat een ander zelfstandig naamwoord of voornaamwoord in de zin een andere naam geeft.

Appositieven worden afgebroken met komma’s en voegen extra informatie toe om het schrijven effectiever en bondiger te maken.