Wat veroorzaakt een harde bult onder de huid?
Oorzaken van een harde bult onder de huid kunnen zijn:
Cysten
Een cyste is een afgesloten zakje weefsel dat vocht of puin bevat. Cysten kunnen zich overal op het lichaam vormen. Hun textuur varieert, afhankelijk van het materiaal dat in de zak is opgesloten.
Een cyste kan ontstaan door een verstopte olieklier of haarfollikel. Cysten voelen aan als zachte blaasjes wanneer ze dicht bij het huidoppervlak zitten, maar ze kunnen aanvoelen als harde knobbels wanneer ze zich dieper onder de huid ontwikkelen.
Een harde cyste dicht bij het huidoppervlak bevat meestal vastzittende dode huidcellen of eiwitten. Soorten cysten zijn onder andere:
- ganglioncysten, die veel voorkomen op de polsen en handen
- synoviale cysten, die ontstaan op de wervelkolom
- pilar cysten, die ontstaan op de hoofdhuid
- slijmerige cysten, die zich op de voeten, tenen of binnenkant van de mond kunnen vormen
Cysten hoeven zelden behandeld te worden, en ze stoppen vaak met groeien en verdwijnen dan vanzelf. In sommige gevallen kan een mee-eter zich ontwikkelen in de buurt van het centrum van een cyste. Wanneer dit gebeurt, kan een cyste openbarsten, waarbij witte of gele afscheiding vrijkomt.
Een geïnfecteerde cyste die rood, gezwollen of pijnlijk is, kan medische behandeling vereisen, zoals:
- antibiotica
- naaldaspiratie
- corticosteroïdinjecties
- een chirurgische ingreep om de cyste te verwijderen
Dermatofibroom
Dermatofibromen zijn harde bruine of rode knobbels onder de huid. Ze ontstaan meestal op blootgestelde delen van de huid, zoals de benen, armen en rug. Dermatofibromen ontwikkelen zich niet tot kanker.
In het algemeen ervaren mensen die dermatofibromen hebben geen andere symptomen. In sommige gevallen kan het dermatofibroom echter jeukerig, geïrriteerd of gevoelig aanvoelen.
Dermatofibromen ontstaan wanneer overtollige cellen zich verzamelen in de dikste laag van de huid, die de dermis wordt genoemd.
De exacte oorzaak van dermatofibromen blijft onduidelijk, maar mogelijke oorzaken zijn onder meer:
- trauma of verwonding van de huid
- insecten- of spinnenbeten
- splinters
Dermatofibromen vereisen over het algemeen geen behandeling, maar ze hebben de neiging om de rest van het leven van de persoon op de huid te blijven.
Mensen kunnen een arts vragen om een dermatofibroom operatief te verwijderen als het ontsierend is of op een hinderlijke plaats zit.
De andere behandelingsopties zullen slechts een deel van het dermatofibroom verwijderen. Deze omvatten:
- bevriezen met vloeibare stikstof
- corticosteroïdeninjecties
- afschaven van de bovenste lagen van het gezwel
- verwijderen van het centrum
Zwollen lymfeklier
Lymfeklieren zijn kleine klieren die schadelijke stoffen filteren uit de lymfevloeistof, de heldere vloeistof die door de lymfevaten stroomt.
Deze kleine, boonvormige klieren zijn een essentieel onderdeel van het immuunsysteem. Ze produceren en slaan witte bloedcellen op die ziekteverwekkende ziekteverwekkers en afvalstoffen vernietigen.
Soms zwellen lymfeklieren op als reactie op bacteriële of virale infecties. Ze kunnen hard en pijnlijk aanvoelen.
Zwollen lymfeklieren komen meestal voor in het hoofd, de nek, de oksels of de lies.
Verschillende factoren kunnen gezwollen lymfeklieren veroorzaken, zoals:
- verkoudheid of een andere virale infectie
- bacteriële infecties
- tandinfecties
- oorinfecties
- medische aandoeningen die het immuunsysteem beïnvloeden, zoals reumatoïde artritis of lupus
Mensen die gezwollen lymfeklieren hebben als gevolg van een infectie, zullen waarschijnlijk ook andere symptomen ervaren, zoals:
- een loopneus
- een hoest
- een zere keel
- koorts
- hoofdpijn
- vermoeidheid
In de meeste gevallen zullen opgezwollen lymfeklieren vanzelf genezen zonder medische behandeling. Als ze dat niet doen, moet de nadruk van de behandeling liggen op het aanpakken van de onderliggende oorzaak, die meestal een infectie is.
Een gezwollen lymfeklier die hard, rubberachtig of onbeweeglijk aanvoelt, kan wijzen op een ernstiger medische aandoening.
Zekere vormen van kanker, zoals lymfoom, leukemie en borstkanker, kunnen de lymfeklieren aantasten. Iedereen die zich zorgen maakt over gezwollen lymfeklieren, moet met een arts spreken.
Lipomen
Een lipoom is een goedaardige tumor die bestaat uit vetweefsel. Deze niet-kankerachtige knobbels ontstaan vlak onder de huid, en zien er bleek of kleurloos uit. Lipomen voelen meestal zacht aan en zijn gemakkelijk te verplaatsen.
In het algemeen veroorzaken lipomen geen symptomen. Een lipoom waarbij meerdere bloedvaten of zenuwen zijn betrokken, kan echter gevoelig of pijnlijk aanvoelen.
De exacte oorzaak van lipomen blijft onbekend. Sommige genetische aandoeningen, zoals het syndroom van Gardner, kunnen de kans op het ontwikkelen van een lipoom vergroten.
Lipomen vereisen geen medische behandeling, tenzij ze pijnlijk, hinderlijk of interfererend zijn met het vermogen van een persoon om normaal te functioneren.
Behandelingsopties voor lipomen omvatten:
- liposuctie
- drainage
- steroïde-injecties
- chirurgische excisie
Fibroadenoom
Een fibroadenoom is een goedaardige borsttumor die bestaat uit vezelweefsels en klierweefsels.
Volgens de American Cancer Society komen fibroadenomen het meest voor bij vrouwen in de 20 en 30 jaar, hoewel ze op elke leeftijd kunnen voorkomen. Fibroadenomen voelen meestal stevig maar beweeglijk aan.
Fibroadenomen kunnen zich ontwikkelen als gevolg van hoge oestrogeenniveaus. Ze kunnen groeien als gevolg van een stijging van de hormoonspiegels tijdens de zwangerschap. Daarentegen kunnen fibroadenomen tijdens de menopauze krimpen.
Fibroadenomen die niet pijnlijk zijn of groeien, behoeven geen medische behandeling. Mensen moeten zichzelf echter controleren op eventuele veranderingen in de grootte of het uiterlijk van een fibroadenoom.
Een arts kan aanbevelen een fibroadenoom te verwijderen als:
- het pijn veroorzaakt
- de persoon veranderingen ervaart in de vorm of het uiterlijk van hun borst
- de persoon een familiegeschiedenis van borstkanker heeft