Wie was de eerste koning van Engeland?
Het antwoord op deze vraag hangt af van hoe u “koning van Engeland” definieert. Na de ondergang van het Romeinse Rijk regeerden verschillende Saksische clansmannen en “koningen”, alsmede Scandinavische indringers over verschillende regio’s van Engeland en Groot-Brittannië. De koningen die uiteindelijk uitgroeiden tot de koningen van geheel Engeland, waren de koningen van Wessex en werden gekroond door de aartsbisschop van Canterbury.
De eerste koningen in Engeland
Zowel Egbert, koning van Wessex als Offa, koning van Mercia worden wel eens de eerste koningen van Engeland genoemd. Offa beheerste een groot deel van Zuid-Engeland aan het eind van de achtste eeuw, maar zijn nakomelingen slaagden er niet in het gebied als koninkrijk te behouden. Egbert, koning van Wessex, slaagde erin Mercia in 829 te veroveren, maar ook hij verloor de controle over dit gebied. Wessex was aan het eind van de negende eeuw het grootste Angelsaksische koninkrijk en Alfred de Grote werd gekroond tot “koning van de Angelen en Saksen”. Hij heerste over West-Mercia, maar niet over Noord- of Oost-Engeland (Danelaw).
First King of The Whole Of England
Nadat Edward de Oudere Oost-Engeland (Danelaw) had veroverd, had Athelstan het grootste deel van Engeland onder zijn controle. Hij voegde Northumbria aan zijn koninkrijk toe, waardoor hij de eerste koning van heel Engeland werd.
Eerste “koning” van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië
De eerste monarch die over Groot-Brittannië heerste, was een koningin en geen koning. Koningin Anne werd in 1702 gekroond tot koningin van Engeland, Ierland en Schotland en in 1707 werden twee van de koninkrijken, Engeland en Schotland, één staat: het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië.