Witch’ Sabbath
The Witches’ Sabbath.
The Witches’ Sabbath of de Sabbat zijn de acht festivals gevierd door Wiccans, Heksen, en Neopagans, met ongeveer gelijke tussenpozen in de jaarlijkse cyclus van de seizoenen van de Aarde (het “Wiel van het Jaar”). Het woord “sabbat” zelf komt van de heksensabbatten waarvan sprake is in vroegmoderne heksenprocessen. De meeste namen van de afzonderlijke Sabbats zijn afgeleid van historische Keltische en Germaanse Paganistische festivals, hoewel sommige niet-traditionele namen Litha en Mabon, die populair zijn geworden in Noord-Amerikaanse Wicca.
De Sabbat werd meestal gevierd op afgelegen plaatsen, bij voorkeur bossen of bergen. Enkele beroemde plaatsen waar deze gebeurtenissen zouden zijn gevierd zijn Briany, Puy-de-Dôme (Frankrijk), Blå Jungfrun (Zweden), Blocksberg, Melibäus, het Zwarte Woud, (Duitsland), de Kale Berg (Polen), Vaspaku, Zabern, Kopastatö (Hongarije), Carignano, Benevento, San Colombano al Lambro (Italië) en meer, maar er werd ook gezegd dat Stonehenge (Engeland) een plaats voor Sabbats was.
De heksensabbats zijn ceremonies die als religieus of als godslasterlijk kunnen worden beschouwd, afhankelijk van de waarnemer in kwestie. Uitgevoerd onder dekking van de duisternis in afgelegen en eenzame plaatsen zoals een bos, verzamelen de heksen zich rond een vuur om hun Meester te eren. Naakt, soms bedekt met bloed of helleveeg, dansen zij terwijl zij de geesten aanroepen opdat deze hun smeekbeden verwerkelijken. De sabbat is ook een gelegenheid om de belangrijkste liturgische rituelen uit te voeren, net als om de Grote Rite te beginnen met de nodige offers. Typische kenmerken van een heksensabbat zijn een bijeenkomst te voet, per dier of per vliegtuig, een feestmaal, dansen en dansen, en geslachtsgemeenschap.
Vier van de sabbatten vallen op de zonnewendes en equinoxen, en worden ook wel “kwartdagen” of “Kleine Sabbatten” genoemd. De andere vier vallen (ongeveer) halverwege tussen deze en zijn algemeen bekend als “kruis-kwart dagen”, “vuurfeesten” of “Grotere Sabbatten”. De kwartdagen worden ook wel “Zonnesabbats” genoemd (omdat ze gebaseerd zijn op de astronomische positie van de zon), en de kruiskwartdagen worden soms “Maan Sabbats” genoemd, en kunnen worden gevierd op de volle maan die het dichtst bij de traditionele festival datum ligt (of de tweede volle maan na de voorafgaande Zonnesabbat). De rituele waarnemingen van de volle maan binnen Wicca en andere door Wiccan beïnvloede vormen van Neopaganisme staan bekend als Esbats. Traditioneel zijn de Sabbats tijden van viering, terwijl “magisch werk” wordt gedaan op de Esbats.
De Sabbats zijn als volgt:
- Samhain (aka Sowyn of Hallows of het Festival van de Doden): een Grotere Sabbat, 31 oktober.
- Yule (ook bekend als Midwinter, de Winterzonnewende): een Kleine Sabbat, 21 december.
- Imbolc (ook bekend als Candlemas, Oimelc of Brigit): een Grotere Sabbat, 31 januari.
- Ostara (ook bekend als Vrouwendag, de lente-equinox): een mindere sabbat, 21 maart.
- Beltane (ook bekend als Mei-avond): een grotere sabbat, 30 april.
- Litha (ook bekend als Midzomer, de zomerzonnewende): een mindere sabbat, 22 juni.
- Lughnasadh (ook bekend als Lammas of Lunasa): een grotere sabbat, 31 juli.
- Mabon (ook bekend als Modron of Harvest Home, de Herfst Equinox): een kleinere sabbat, 21 september.