Words of Wisdom: Intro to Philosophy

admin 0 Comments Articles

Words of Wisdom: Intro to Philosophy

Gyges was een herder in dienst van de koning van Lydië; er was een grote storm, en een aardbeving maakte een opening in de aarde op de plaats waar hij zijn kudde aan het voederen was. Verbaasd over de aanblik daalde hij af in de opening, waar hij, naast andere wonderen, een holle koperen paard zag, met deuren, waar hij bukte en naar binnen keek, zag een dood lichaam van meer dan menselijke gestalte, zoals het hem voorkwam, en met niets anders om dan een gouden ring; deze nam hij van de vinger van de dode en ging weer naar boven.

Nu kwamen de herders bijeen, volgens de gewoonte, om hun maandelijks verslag over de kudden aan de koning te zenden; hij kwam in hun vergadering met de ring aan zijn vinger, en terwijl hij onder hen zat, wilde hij de spil van de ring in zijn hand draaien, waarop hij onmiddellijk onzichtbaar werd voor de rest van het gezelschap en zij over hem begonnen te spreken alsof hij er niet meer was. Hij verwonderde zich hierover en toen hij de ring weer aanraakte, draaide hij de ring naar buiten en kwam weer tevoorschijn; hij probeerde de ring verschillende malen uit, maar steeds met hetzelfde resultaat: als hij de ring naar binnen draaide, werd hij onzichtbaar, als hij hem naar buiten draaide, kwam hij weer tevoorschijn. Daarop wist hij een van de boodschappers te worden gekozen die naar het hof werden gezonden; zodra hij daar aankwam verleidde hij de koningin, en met haar hulp spande hij samen tegen de koning en doodde hem, en nam het koninkrijk in.

Stel nu dat er twee van zulke magische ringen waren, en de rechtvaardige deed de ene om en de onrechtvaardige de andere; men kan zich niet voorstellen dat iemand zo’n ijzeren aard heeft dat hij stand zou houden in gerechtigheid. Geen mens zou zijn handen afhouden van wat niet van hem was, als hij veilig van de markt kon nemen wat hem beviel, of huizen binnengaan en met wie hij maar wilde liggen, of doden of uit de gevangenis bevrijden wie hij maar wilde, en in alle opzichten als een God onder de mensen zijn. Dan zouden de daden van de rechtvaardigen zijn als de daden van de onrechtvaardigen; zij zouden beiden uiteindelijk tot hetzelfde punt komen. En dit mogen wij waarlijk als een groot bewijs beschouwen dat een mens rechtvaardig is, niet uit vrije wil of omdat hij denkt dat rechtvaardigheid hem individueel enig goed doet, maar uit noodzaak, want waar iemand denkt dat hij veilig onrechtvaardig kan zijn, daar is hij onrechtvaardig. Want alle mensen geloven in hun hart dat onrechtvaardigheid veel voordeliger is voor het individu dan rechtvaardigheid, en wie redeneert zoals ik heb verondersteld, zal zeggen dat zij gelijk hebben.

Als je je zou kunnen voorstellen dat iemand dit vermogen verkrijgt om onzichtbaar te worden, en nooit iets verkeerds doet of aanraakt wat van een ander is, zou hij door de toeschouwers worden beschouwd als een zeer ellendige idioot, hoewel zij hem in elkaars gezicht zouden prijzen, en bij elkaar de schijn ophouden uit angst dat ook zij onrecht zouden ondergaan.