Als je op de maan bent, lijkt de aarde dan door fases te gaan?
Als je op de maan zou leven, zou je veel dingen moeten opgeven die je op aarde als vanzelfsprekend beschouwt. Het gevoel dat je voeten stevig op de grond staan. De mogelijkheid om buiten te ademen zonder helm. En je uitzicht op de nachtelijke hemel. Mensen staren al millennia naar de maan, kijken hoe hij opkomt en ondergaat, brengen de fasen in kaart en laten hem elke maand groeien en krimpen. Maar vanuit de maan gezien, hoe zou de aarde er dan uitzien?
Nou, ten eerste hangt dat af van waar je staat.
De maan is tidally locked met de aarde, wat betekent dat de omlooptijd van de maan overeenkomt met haar omlooptijd. Het duurt ongeveer een maand voor zowel de maan om de aarde draait en voor de maan om zijn as te draaien. In feite betekent dit dat dezelfde kant van de maan altijd naar onze planeet is gericht. Dat is de reden waarom wanneer je door een telescoop tuurt, de kraters en andere kenmerken op het oppervlak van de maan altijd op dezelfde plaats zijn.
De eerste mensen die direct de verre kant van de maan zagen, dat wil zeggen, de kant die altijd van de aarde af is gericht, waren de Apollo 8 astronauten.
Als je aan de verre kant van de maan bivakkeerde, zou je nooit een uitzicht op de aarde hebben. Als je aan de andere kant van de maan zou zitten, zou je de aarde de hele tijd zien. En de aarde zou inderdaad in de loop van ongeveer een maand door fasen lijken te gaan, recht tegenover de maanfasen die de mensen op aarde zouden meemaken, zei Phil Nicholson, professor en adjunct-directeur van het Cornell Center for Astrophysics and Planetary Science in Ithaca, New York.
Maanfasen ontstaan omdat de maan altijd voor de helft door de zon wordt verlicht. De maandenlange cyclus van wassende en afnemende maan die we zien, is gewoon de lange maansdag die overgaat in nacht terwijl de maan om de aarde draait.
Terwijl aardbewoners naar een verduisterde nieuwe maan staren (wanneer de kant van de maan die naar de aarde is gericht niet door de zon wordt verlicht), zou een maanwaarnemer naar een “volle aarde” kijken, de helft van de planeet die volledig door de zon wordt verlicht. In de daaropvolgende twee weken zouden maanbewoners een krimpende sikkel van de Aarde zien totdat de maan recht tegenover de verduisterde nachtzijde van de planeet stond. Op dat moment zouden de aardbewoners zich koesteren in het licht van de volle maan. Voor een persoon die op de maan staat, zou het weerkaatste licht van deze volle maan (en misschien wat kunstlicht) de nieuwe aarde vaag zichtbaar kunnen maken.
“Het zou er niet alleen donker uitzien,” vertelde Christine Shupla, de educatie en publieke betrokkenheid manager bij NASA’s Lunar and Planetary Institute, aan Live Science. “Je zou mogelijk lichten op de aarde zien in steden.”
Jouw zicht op de aarde is echter misschien niet kristalhelder. Als het deel van de maan waar je bent dag ervaart, kunnen je waarnemingen van de kosmos worden beïnvloed door de zon die tegen je helm of maanrotsen schittert, merkte Shupla op. Maar omdat de maan geen atmosfeer heeft, zou je nog steeds in staat zijn om overdag naar de sterren te kijken.
De aarde zou er ook veel groter uitzien dan de maan voor ons doet. (De aarde is ongeveer vier keer groter dan de maan, in diameter.) En vanuit het perspectief van de maan zou de aarde ook altijd op een vaste plaats lijken te staan.
“Terwijl de aarde door fasen gaat, beweegt hij eigenlijk niet aan de hemel,” vertelde Nicholson aan Live Science. “Het wiebelt een beetje heen en weer vanwege de elliptische vorm van de maan, maar het komt niet op en gaat niet onder zoals de maan dat doet voor de aarde.” Dus als je in wat wij waarnemen als het midden van de maanschijf zou staan, zou de Aarde altijd recht boven je lijken te staan.
Hoewel, vanaf de maan zou je niet altijd dezelfde kenmerken van de Aarde zien. Je zou verschillende kenmerken zien naarmate de planeet draait.
“De Aarde draait sneller dan de maan,” zei Shupla. “Soms zie je meer oceanen en soms zie je meer continenten naarmate de uren verstrijken.”
De vraag zette Nicholson ook aan het denken over wat voor soort verduisteringen je vanaf de maan zou zien.
“Als je op de maan zou leven, zou het gemakkelijker zijn om zonsverduisteringen te zien omdat de aarde zoveel groter is,” zei hij. Wat wij een maansverduistering noemen (wanneer de maan in de schaduw van de aarde staat) zou een zonsverduistering zijn vanuit het perspectief van de maan. Deze zouden twee of drie keer per jaar voorkomen. En wanneer een zonsverduistering plaatsvindt vanuit het gezichtspunt van de aarde (zoals de eclips van 2017 die zichtbaar was over een groot stuk van Noord-Amerika), misschien met de hulp van een telescoop, zou je in staat zijn om te kijken hoe de maan zijn grote schaduw over de aarde werpt.
“Je zou een kleine zwarte vlek zien,” zei Nicholson. “Dat is werkelijk gefotografeerd vanuit een baan om de aarde. Het ziet eruit als een klein zwart gat dat probeert de aarde op te slokken.”
Opmerking van de redacteur: Dit verhaal is bijgewerkt om de definitie van een maansverduistering te herstellen.
- 3 Enorme vragen die de Black Hole Image niet beantwoordde
- Hoe Massief Is De Melkweg?
- Waarom Draait De Aarde?
Oorspronkelijk gepubliceerd op Live Science.
Recent nieuws