Blue and Yellow Macaw
De Blue and Yellow Macaw (Ara ararauna), ook bekend als Blue-and-gold Macaw, is een lid van de ara groep van papegaaien. De blauwgele ara broedt in de moerassige tropische regenwouden van Zuid-Amerika, van Panama zuidwaarts tot Brazilië, Bolivia en Paraguay. Hoewel geclassificeerd als “Least Concern” door de IUCN, is de Blauwe en Gele Ara een bedreigde soort in Trinidad. De blauwgele ara wordt vaak beschouwd als een van de meest trainbare en intelligente vogels van deze papegaaien. De Blue and Yellow Macaw wordt beschouwd als de mooiste van alle papegaaiensoorten.
Blue and Yellow Macaw Kenmerken
De Blue and Yellow Macaw heeft blauwe vleugels en staart, zwarte kin, gouden onderdelen en een groen voorhoofd. Hun snavels zijn zwart en zeer sterk voor het pletten van noten. Het naakte gezicht is wit, bij opgewonden vogels roze verkleurend en omzoomd met kleine zwarte veertjes. Er is weinig variatie in verenkleed in het verspreidingsgebied. Sommige vogels hebben een meer oranjeachtige of ‘butterscotch’ onderkleur, vooral op de borst.
De blauwgele ara meet ongeveer 34 – 36 centimeter in lengte van het puntje van zijn kop tot het puntje van zijn staart, waarmee ze een van de grootste papegaaien ter wereld zijn. Hij heeft een spanwijdte van 41 tot 45 centimeter en weegt tussen de 900 en 1300 gram.
Blauw en Geel Ara Voortplanting
De Blauw en Geel Ara bereikt de broedleeftijd als ze 3 tot 4 jaar oud zijn. Ze zijn bekend als paren voor het leven en leven in kleine familiegroepen. Blauwe en Gele Ara’s nestelen hoog boven de grond in holtes in grote, dode bomen. Er worden slechts twee of drie eieren in een nest gelegd. Men denkt dat het vrouwtje ze uitbroedt. Zowel het mannetje als het vrouwtje verdedigen de eieren echter agressief.
Als de jongen uit het ei komen, zijn ze blind en veerloos. De ouders voeden alleen het sterkste jong op en laten de anderen verhongeren. De jonge Ara’s ontwikkelen hun volledige verenkleed pas als ze minstens 10 weken oud zijn. Nadat ze veren hebben gekregen, of uitgevlogen zijn, blijven ze nog enkele maanden bij hun ouders voor ze onafhankelijk worden. De Blauwe en Gele Ara kan tot 60 jaar oud worden.
Blauwe en Gele Ara dieet
In het wild eten Blauwe en Gele Ara’s palmvruchten en andere boomvruchten. Een van de favoriete voedingsmiddelen van de Ara’s zijn de zaden van de Hura crepitans boom. Ze roesten gewoonlijk op een andere plaats dan waar ze eten. Hun voederplaats kan op enige afstand liggen. Vaak verzamelen ara’s zich bij kleilikken om minerale en zouthoudende klei te eten, die op rivieroevers wordt gevonden.
Gedrag van blauwe en gele ara’s
Ara’s zijn erg kuddedieren. Ze hebben de neiging samen te komen in groepen van honderd of meer dieren. Ara’s hebben geen leider van de troep. Alle vogels lijken gelijk te zijn, en ze bewegen gewoon rond als een groep. De gepaarde vogels vliegen echter meestal heel dicht bij elkaar waarbij hun vleugels elkaar bijna raken.
Blauwe en Gele Ara in gevangenschap
De ara is een sociale vogel als hij in gevangenschap is en kan met de hand worden grootgebracht. Hij kan geluiden en woorden leren imiteren. Hij kan niet echt praten, alleen nabootsen. Ara’s kunnen worden afgericht om op een zitstok te gaan zitten, maar als hij in een kooi zit, zullen zijn mooie staartveren worden verpest omdat ze zo lang zijn.
Mara’s vereisen veel meer inspanning – en meer kennis – van eigenaren dan meer traditionele huisdieren zoals honden of katten. Ara’s zijn intelligent en liefdevol, dus voor iemand die in hun behoeften kan voorzien, zijn het goede gezelschapsdieren.
Als huisdier hebben ara’s een gevarieerd dieet nodig, een dieet van alleen zaden zal leiden tot gezondheidsproblemen zoals vitaminetekort. Een voorbeeld van een goed dieet is een mix van kwaliteitspellets, in combinatie met een mix van zaden, noten en gedroogde vruchten, met regelmatig verse groenten en fruit; verder is het heel gebruikelijk (en gewaardeerd door de papegaai) om samen met hun menselijke eigenaars veilig voedsel te eten, zoals pasta, brood, enz. Het is belangrijk om voedsel met een hoog vetgehalte (in het algemeen) te vermijden en te streven naar een grote verscheidenheid aan voedsel.
Er zijn enkele voedingsmiddelen die giftig zijn voor vogels en papegaaien als groep. Kersenpitten, avocado’s, chocolade en cafeïne zijn enkele voedingsmiddelen die niet moeten worden gevoerd. Chocolade en cafeïne worden bij vogels niet op dezelfde manier gemetaboliseerd als bij mensen.