Charles Harrison Mason 1866-1961
Een voortreffelijk prediker en de stichter van de Church of God in Christ (COGIC), de grootste Afro-Amerikaanse Pinksterbeweging van de twintigste eeuw, Charles Harrison “Bisschop” Mason wijdde zowel zwarte als blanke geestelijken in het begin van de twintigste eeuw, toen slechts weinigen dat deden. Mason werd gedoopt, gelicenseerd en gewijd in Arkansas, en hij preekte zijn eerste preek in Preston (Faulkner County).
Charles Mason werd geboren op 8 september 1866, op de Prior Farm nabij Bartlett, Tennessee. Zijn ouders, pachtboeren Jeremiah “Jerry” Mason en Eliza Mason, waren tot het christendom bekeerd toen ze slaven waren en gingen naar de Missionary Baptist Church. Mason had twee broers en een zus. Toen Mason twaalf jaar oud was, werd zijn familie door een gele koorts epidemie gedwongen te verhuizen van Tennessee naar de plantage van John Watson in Plumerville (Conway County). Het jaar daarop stierf Mason’s vader aan gele koorts, en Mason zelf werd in 1880 ziek door tuberculose. Op zondag 5 september 1880 ervoer Mason een visioen van God en liep zonder hulp naar buiten. Zijn halfbroer, de Eerwaarde Israel S. Nelson, doopte hem in de plaatselijke Mount Olive Missionary Baptist Church. Mason trad daarna in dienst als lekenpredikant.
Mason trouwde op 15 januari 1890 in Faulkner County met Alice Sexton. In 1891 kreeg hij van de Mount Gale Missionary Baptist Church in Preston de officiële predikantslicentie en begon zijn predikantenloopbaan in Arkansas. Mason kwam er al snel achter dat zijn vrouw niet met een predikant getrouwd wilde zijn; ze scheidden binnen twee jaar, waardoor Mason depressief en suïcidaal werd. Hij ging op 1 november 1893 naar het Arkansas Baptist College, maar hij vertrok binnen twee maanden, ontevreden over hun onderwijsmethoden en presentatie van de bijbelse boodschap.
Mason preekte zijn eerste officiële preek, over heiligheid, in 1894 in Preston. In zijn leer werd Mason onder meer geïnspireerd door Amanda Smith, een andere Afro-Amerikaanse heiligheidsevangelist, en door John Wesley. Terwijl de meeste Baptistengroepen, samen met vele andere christelijke denominaties, de vergeving van zonden als centrale leer benadrukken, hecht de heiligheidsprediking veel meer waarde aan heiliging – dat wil zeggen, aan een leven dat volledig gehoorzaam is aan Gods geboden zoals die in de Bijbel staan geschreven. Dit verschil in doctrine zorgde ervoor dat Mason’s gemeenten zijn bediening afwezen, maar verbanning van de Baptistenpreekstoel in 1897 veranderde Mason niet; hij bleef heiligheid prediken op verschillende plaatsen, waaronder een verlaten katoenspinnerij in Lexington, Mississippi. Het “gin huis” werd de geboorteplaats van de Kerk van God in Christus. De naam, waarvan Mason zei dat die hem door God was gegeven toen hij door een straat in Little Rock (Pulaski County) liep, was ontleend aan 1 Tessalonicenzen 2:14. Mason’s vele predikingstochten brachten hem in contact met andere predikers die heiliging predikten, zoals Charles Price Jones, John E. Jeter, en W. S. Pleasant. Deze mannen werkten samen bij het organiseren van de nieuwe denominatie; Jones als de algemene opziener, Mason over Tennessee, en Jeter over Arkansas.
Terwijl Mason werkte aan de organisatie van de nieuwe denominatie, hoorde hij het nieuws dat zijn vroegere vrouw was overleden. In overeenstemming met zijn heiligheidsleer was Mason ervan overtuigd gebleven dat hij niet kon hertrouwen zolang zijn vroegere vrouw nog leefde, ook al waren zij wettelijk gescheiden. Na haar dood trouwde Mason echter in 1905 met Lelia Washington. In 1920 hadden zij zes kinderen. Zij stierf in 1936 en in 1943 – hij was toen zevenenzeventig jaar oud en zij vijfendertig – trouwde Mason met zijn derde vrouw, Elsie Louise Washington, een onderwijzeres uit Memphis, Tennessee. Zij werd zeer actief in het bestuur van de Kerk van God in Christus, zowel als kantoorsecretaresse en als hoofdredactrice van het kerkblad, The Whole Truth Newspaper.
Hoorend van de Azusa Street Revival in Californië, voelde Mason zich geroepen om naar Los Angeles te gaan; hij beschouwde zichzelf als Jezus ontvangen te hebben in de gedaante van de Heilige Geest in maart 1907. Teruggekeerd naar Tennessee, begon hij de doop van de Heilige Geest te prediken met het bewijs van het spreken in tongen. Deze theologie van vrije en uitbundige aanbidding werd niet goed ontvangen door zijn vroegere landgenoten, en zijn associaties met Price, Jeter, en Pleasant waren spoedig voorbij. Mason riep gelijkgezinden op om samen met hem de eerste Algemene Pinkstervergadering van de Kerk van God in Christus te organiseren. Twaalf mannen reageerden, en toen de vergadering voorbij was, werd Mason benoemd tot algemeen opziener en stamapostel van het kerkgenootschap met de bevoegdheid om de leer te formuleren, de organisatie op te zetten en verantwoordelijkheid toe te wijzen. Hij won een rechtszaak om de naam “Church of God in Christ” terug te krijgen.
Van 1909 tot 1914 kwamen ongeveer evenveel Afro-Amerikanen als blanken naar hem toe voor een wijding (alleen al in 1910 ordineerde Mason 300 blanke Pinksterpredikanten). Mason wilde dat het kerkgenootschap dezelfde levendige en emotioneel aangrijpende manieren zou overnemen die hij bij voormalige slaven had gezien en die als controversieel werden beschouwd – heilige dansen, extatische aanbidding, en vallen onder de kracht van God.
Mason wordt gecrediteerd met de oprichting van het Young People’s Willing Workers programma in 1914, een zondagsschool programma in 1924, een buitenlandse zendingsraad in 1926, en tal van vrouwen hulpposten.
Masons interraciale werk en zijn pacifisme (hoewel hij trouw predikte aan de Verenigde Staten en de Kaiser veroordeelde) brachten hem onder de aandacht van het Bureau of Investigation, de voorloper van het Federal Bureau of Investigation (FBI), dat tijdens de Eerste Wereldoorlog een dossier over hem bijhield. In 1918 werd hij gearresteerd en gevangengezet in Lexington, Mississippi, omdat hij een Duitse hulp had, dominee William B. Holt.
Mason overleed op 17 november 1961 in het Harper’s Hospital in Detroit, Michigan. Zijn lichaam werd bijgezet in de Mason Temple, het hoofdkwartier van de Church of God in Christ in Memphis.
Voor aanvullende informatie:
Clemmons, Ithiel C. Bishop C. H. Mason and the Roots of the Church of God in Christ. Bakersfield, CA: Pneuma Life Pub., 1996.
Maxwell, Joe, “Building the Church (of God in Christ).” Christianity Today, 8 april, 1996.
Smith, Raynard D., ed. With Signs Following: Het leven en de bediening van Charles Harrison Mason. Atlanta: Chalice Press, 2016.
Mary Menefee
Charlottesville, Virginia
Staff of the Encyclopedia of Arkansas History & Culture
Last Updated: 10/27/2016