Coaching vs. Counseling: Advice for New Coaches
TW: Dit artikel bevat een korte vermelding van seksueel misbruik.
Naarmate de velden van coaching en counseling blijven groeien en evolueren, is er een toenemende overlapping en invloed tussen beide. Duidelijke doelstellingen, huiswerkopdrachten en zelfs Emotionele Intelligentie-beoordelingen zijn gebruikelijker geworden in therapie, terwijl coaching steeds opener wordt voor het belang van onbewuste vooroordelen en triggers. Toch blijft het van vitaal belang dat ethische coaches de reikwijdte van hun werk en de grens tussen coaching en counseling begrijpen.
Ik sprak onlangs met Michele Nevarez, hoofd van de Daniel Goleman Emotionele Intelligentie Coaching en Trainingsprogramma’s, en Nora Infante, een gelicenseerde psycholoog en senior executive coach, over de verschillen tussen coaching en counseling, evenals hun advies voor nieuwe coaches. Zoals Nora het welsprekend zei: “Dit onderwerp als geheel komt voort uit de behoefte van coaches om beter te begrijpen hoe deze twee werelden samenkomen en wat hen uit elkaar houdt.”
Hoe deze werelden samenkomen
Naast toenemende overlappingen in de doelgerichte aard van coaching en counseling en gemeenschappelijke hulpmiddelen en tijdschema’s, overlappen de wortels van de behoefte van een cliënt aan coaching of counseling elkaar vaak. Nora zei het volgende: “De reden waarom iemand naar therapie of counseling gaat is omdat ze een situatie in hun leven hebben die pijnlijk of niet nuttig is en die ze achter zich willen laten. Het doel is toewerken naar een andere ervaring. Zowel therapie als coaching beginnen met de cliënt in een huidige staat die minder dan perfect is en gaan hopelijk verder naar een toekomstige staat die zal worden verbeterd.”
Wat hen uit elkaar houdt
Over het algemeen verschillen de ernst van de situaties van cliënten evenals de mate waarin hun verleden wordt onderzocht tussen coaching en counseling. Nora merkte op: “Coachingcliënten bevinden zich meestal in minder ernstige situaties, terwijl counseling eerder op een crisismoment komt. De meeste coachingovereenkomsten beginnen met iemand die al goed functioneert, maar die echt wat zelfbewustzijn en inzichten moet ontwikkelen om hem te helpen zijn vaardigheden te maximaliseren en nieuwe vaardigheden te ontwikkelen. Het is erg gedragsgericht. Terwijl je in therapie dieper ingaat op de onderliggende oorzaken van triggers dan bij coaching.”
Terwijl coaches met hun cliënten triggers identificeren en hen helpen manieren te ontwikkelen om effectief verder te gaan, besteden ze geen tijd aan het onderzoeken van de onderliggende oorzaken van triggers. Inhoudelijke verkenning van het verleden blijft het domein van therapie. Coaches kunnen het verleden aansnijden, maar alleen op een zeer gerichte manier – om context te krijgen voor het heden en om hun cliënten te helpen strategieën te ontwikkelen om vooruit te komen.
Red flags for coaches
Het is belangrijk dat coachingcliënten de “ego strength” hebben om opbouwende kritiek en zelfs negatieve feedback te ontvangen en er gebruik van te maken. Als feedback zelf een trigger is voor een cliënt, waardoor hij of zij overdreven reactief en emotioneel wordt, kan dat voor de coach een teken zijn dat coaching misschien niet de juiste keuze is voor de cliënt.
Daarnaast kunnen het zich bijzonder bezorgd of beschermend voelen over een cliënt en/of het hebben van een cliënt die voortdurend terugkomt op dezelfde chronische problemen, rode vlaggen zijn. Nora zei hierover: “Als je merkt dat je je buitensporig bezorgd of beschermend voelt over een cliënt, is dat voor jou als coach een belangrijk teken dat je je op een gebied van emotionele kwetsbaarheid voor de cliënt bevindt dat waarschijnlijk een dieper niveau van werk vereist dan passend is voor een coach. Het is ook een rode vlag als je merkt dat je steeds weer hetzelfde thematische gesprek voert met je cliënt – ondanks dat hij feedback krijgt, duidelijke coachdoelen heeft, en huiswerkopdrachten geeft.”
Gemeenschappelijke angsten
Voornamelijk voor nieuwe coaches zonder klinische opleiding is de grens tussen coaching en counseling vaak wazig en intimiderend. “Iedereen die een ethische coach is, moet weten hoe hij die lijn moet bewandelen,” zei Michele, “want als ze zo bang zijn voor die lijn dat ze eigenlijk het verschil niet weten tussen coaching en therapie, dan zullen ze niet eens een goede coach zijn. Ze kunnen de dingen over het hoofd zien waar ze aandacht aan zouden moeten besteden die hen in staat stellen door te dringen tot de kern van de overtuigingsstructuur en mindset van een cliënt die hun huidige gedrag en resultaten voeden.”
Wanneer nieuwe coaches een cliënt identificeren die beter gediend zou zijn met therapie, is er vaak angst om dit te zeggen en een engagement te beëindigen. “Ze zijn misschien bang voor de reactie van een cliënt, hebben de zaak nodig, of willen geen bruggen verbranden,” legde Nora uit.
Hoe kunnen nieuwe coaches navigeren op de grens tussen coaching en counseling?
Vind een mentor
Voor nieuwe coaches kan het inzicht van een psychologenmentor of een doorgewinterde coach die de nuances tussen coaching en counseling begrijpt, enorm helpen. De begeleiding van een mentor was zeer nuttig voor Michele in het begin van haar coachingcarrière: “Het hebben van een mentor was van vitaal belang voor mij als nieuwe coach omdat ik niet wilde afsluiten en stoppen met coachen op de gebieden die geschikt zijn en me in staat zouden stellen mijn werk goed te doen. Ook wilde ik ethisch gezien geen stap verder komen. Het anekdotisch delen van situaties (om de vertrouwelijkheid te bewaren) met een mentor kan een enorm verschil maken bij het maken van die onderscheidingen.”
We bespraken een verhaal van een vroege cliënt bij wie dit advies van buitenaf van cruciaal belang was: “Een van mijn allereerste coachingsopdrachten was met iemand die helaas seksueel misbruik had meegemaakt. Ik herinner me dat ik zo nerveus was toen ze dat met me deelden. Dus ging ik naar twee van mijn psychotherapeutische vrienden – natuurlijk met behoud van de vertrouwelijkheid van mijn cliënt – en vroeg om advies. Voor mij was het super nuttig om een mentor te hebben. Iemand die meer ervaren is en de nuances begrijpt.
“Wat bleek, de cliënt was al jaren in therapie en had zijn trauma al voor een groot deel verwerkt. Dus ook al was het in eerste instantie een rode vlag voor mij, het bleek uiteindelijk helemaal geen probleem te zijn. Ze begrepen de bron van de triggers uit het verleden al en waren in staat om in hun werk met mij een voorwaartse focus aan te brengen.
“Die voorwaartse focus is de eenvoudigste manier die ik heb gevonden om de grens tussen coaching en counseling aan nieuwe coaches te beschrijven. Als je teruggaat, is dat alleen om context te krijgen die het heden informeert – maar coaches besteden geen tijd aan het verkennen van het verleden. En natuurlijk, als het verleden te hardnekkig wordt of zich herhaalt, is dat een kritisch waarschuwingsteken.”
Leer veel voorkomende persoonlijkheidsstoornissen te herkennen
Coaches komen waarschijnlijk cliënten tegen met persoonlijkheidsstoornissen, waaronder narcisme, OCD, histrionisch, en borderline, zelfs onder leidinggevenden op topniveau. Nora moedigde coaches zonder klinische achtergrond aan zich vertrouwd te maken met persoonlijkheidsstoornissen:
“Kennis is macht. Je hebt misschien geen klinische opleiding, maar dat betekent niet dat je geen waardevolle praktische kennis kunt opdoen met basis- en voortdurende educatie. De kans dat een nieuwe coach iets ingewikkelds tegenkomt bij de persoon met wie hij werkt, is aanzienlijk. Ik moedig formele coachingprogramma’s echt aan om zinvolle tijd te besteden aan het helpen van coaches om te herkennen wanneer ze te maken kunnen hebben met een persoonlijkheidsstoornis en om hen te helpen herkennen wanneer ze de juiste collegiale consultatie moeten vragen voor kwesties die buiten het bereik van routinecoaching vallen. Coaches kunnen zich voorbereiden op die belangrijke gesprekken, die er helaas uiteindelijk ook toe kunnen leiden dat zij zich uit een opdracht terugtrekken. Het is belangrijk dat coaches niet naïef zijn over de complexiteit van de menselijke geest en het menselijk gedrag. Coaching zal zelden gemakkelijk en ongecompliceerd zijn.”
Paar coaching aan therapie
Hoewel de situatie van sommige cliënten helaas vereist dat de coach de overeenkomst beëindigt, kunnen vele anderen baat hebben bij het koppelen van coaching aan therapie. Zowel Michele als Nora deelden dat zij altijd bereid zijn om met therapeuten samen te werken met een cliënt.
Zelfs cliënten die geen trauma hebben meegemaakt, kunnen baat hebben bij het koppelen van coaching en therapie. Nora vertelde over een cliënt voor wie dit effectief was: “Een C-suite cliënt met wie ik een paar jaar heb gewerkt, stelde al vroeg vast dat haar stress voortkwam uit het feit dat ze een ‘people pleaser’ was. Ze geloofde dat ze haar succes alleen bereikte door makkelijk in de omgang te zijn. Ze had het veel moeilijker om haar intelligentie te bezitten. Ze zag haar succes als een resultaat van haar aardig zijn – een beetje het bedriegersyndroom. Het blijkt dat zij haar hele leven al degene was die alles voor iedereen regelde en het alle mensen altijd naar de zin wilde maken – een onmogelijke taak.
Nora vervolgde: “Zes maanden na onze verloving bleef dit een overkoepelend probleem. Ik gaf haar huiswerk, ze begreep het goed, en was in controle van haar emoties, maar we bleven tegen dit fundamentele probleem aanlopen. Na ongeveer negen maanden overschaduwde de stress van haar behoefte om iedereen gelukkig te maken ons werk zodanig dat ik inzag dat ze naar een therapeut moest gaan. En dit is een goed voorbeeld van waar de cliënt doorging met coaching en belangrijke therapie begon. In therapie was ze echt in staat om diep in de wortel van haar behoefte om te behagen te duiken, die belangrijke inzichten om te zetten, en terug te keren naar de instrumenten die ik kon gebruiken om positieve verandering effectief te ondersteunen.” Op deze manier kan het helpen van een cliënt bij het koppelen van coaching aan therapie – of zelfs het weten dat een cliënt al in therapie is – zowel de cliënt als de coach ten goede komen.
Voor alles is het van cruciaal belang dat coaches leren de grens tussen coaching en counseling te bewandelen. De begeleiding van een mentor, training in het herkennen van persoonlijkheidsstoornissen en het beëindigen van verbintenissen, en het vermogen om samen te werken met een therapeut kunnen deze vaak intimiderende lijn veel gemakkelijker te navigeren maken.
Versterk uw Emotionele Intelligentie samen met gelijkgestemde collega’s met onze online cursussen. Je maakt gebruik van ons toepassingsgerichte model om positieve veranderingen in je leven teweeg te brengen, waar ook ter wereld. Klik hier voor meer informatie en schrijf u in om dit najaar aan uw leerreis te beginnen.
inhoud