Collection items
Description
De fotografie heeft vanaf het begin tot op de dag van vandaag een revolutie teweeggebracht in de cultuur en de communicatie. Met haar uitvinding in de jaren 1830 werden nauwkeurige en betrouwbare visuele verslagen uit de hele wereld voor het eerst beschikbaar voor een breed publiek, en in de daaropvolgende decennia domineerde de fotografie steeds meer de grafische media.
De Britse uitvinder van de fotografie, William Henry Fox Talbot (1800-1877), maakte in 1834 zijn eerste ‘fotogenieke tekeningen’ en in het jaar daarop zijn eerste cameranegatief.
In 1833 begon Talbot, gefrustreerd door zijn eigen gebrek aan vaardigheid als tekenaar, te experimenteren met de mogelijkheid om met mechanische en chemische middelen nauwkeurige afbeeldingen van de wereld te maken. In 1835 had hij zijn eerste cameranegatief geproduceerd, en al snel realiseerde hij zich dat vervolgens een positief beeld kon worden verkregen door verder te drukken. Dit onderzoek werd op een laag pitje gezet tot hij in 1839 tot zijn ontzetting vernam dat de Franse schilder Louis Daguerre erin was geslaagd het fotografische procédé te creëren dat bekend werd als de daguerreotypie.
Talbot maakte onmiddellijk zijn eigen eerdere onderzoek openbaar en verfijnde het in de loop van het volgende jaar tot wat in 1840 bekend werd als de calotypie – van het Griekse kalos of mooi – een proces dat een negatief produceerde door de ontwikkeling van een ‘latent’ of onzichtbaar beeld. In de paar jaar dat hij zich rechtstreeks met fotografie bezighield, produceerde Talbot enkele meesterlijke fotografische beelden met behulp van het calotype-procédé. Dit bijzonder opvallende beeld werd gemaakt in Talbots ouderlijk huis in Lacock Abbey in Wiltshire.
Door het in de camera geproduceerde calotype-negatief te belichten in contact met een ander vel lichtgevoelig papier, werd een positief beeld geproduceerd, en varianten van Talbots negatief-positief procédé zouden de fotografie tot in het digitale tijdperk domineren. Het negatief is na bewerking met was behandeld om de doorschijnendheid van het papier te vergroten, maar de vezels van het originele papier zijn nog in het beeld te zien en deze zijn, samen met de zachte en delicate tinten, kenmerkend voor het procédé. Hoewel Talbot al snel de expressieve mogelijkheden van het nieuwe medium had ingezien, werd het gebrek aan scherpe scherpte (vooral in tegenstelling tot het concurrerende daguerreotypieproces) vaak bekritiseerd door het grote publiek. Ondanks het feit dat Talbot het procédé patenteerde, behaalde hij nooit een groot commercieel succes met de calotypie, hoewel zijn werk vandaag wordt beschouwd als een van de belangrijkste artistieke – en wetenschappelijke – verwezenlijkingen van de fotografie.