Daniel Boone
Daniel Boone was een vroege Amerikaanse frontierman die bekendheid verwierf door zijn jacht- en trailblazing expedities door de Cumberland Gap, een natuurlijke pas door de Appalachian Mountains van Virginia, Tennessee en Kentucky. Boone bereikte de status van volksheld tijdens zijn leven, maar veel van zijn gevierde imago is een mengsel van feiten, overdrijvingen en regelrechte verzinsels.
Vroeger Leven
Boone werd geboren op 2 november 1734 in Berks County, Pennsylvania, als zesde kind van elf geboren uit immigranten Quaker ouders, Squire en Sarah. Hij bracht een groot deel van zijn jeugd door met het hoeden van het vee van zijn familie en zwerven door de bossen in de buurt van zijn huis.
Boone had geen degelijke opleiding genoten maar kon lezen en schrijven en nam vaak lectuur mee op zijn tochten door de bossen. Hij kreeg zijn eerste geweer op 12-jarige leeftijd, leerde jagen en werd een bedreven schutter, die zijn familie vaak van vers wild voorzag. Volgens de legende schoot hij eens een panter door het hart toen die aanviel.
In 1748 verkocht schildknaap Boone zijn land en verhuisde het gezin naar de grens van North Carolina in de Yadkin Valley. Na het uitbreken van de Frans-Indiaanse Oorlog in 1754 sloot Daniel Boone zich aan bij de militie van Noord-Carolina en diende als voerman – en ontsnapte ternauwernood aan de dood door Indianen tijdens de Slag bij Monongahela (een van de vele Amerikaanse indianenoorlogen waarin Boone tegen de Indianen zou vechten).
Hij overleefde een andere indianenaanval tijdens de Slag bij Fort Duquesne door een paard te grijpen en te paard weg te stormen.
Tijdens de oorlog werkte Boone samen met John Findley, een handelaar die hem vertelde over de wildernis ten westen van de Appalachen die “Kentucke” werd genoemd, een plek rijk aan wild en mogelijkheden. Findley vergezelde Boone later op zijn eerste reis naar Kentucky.
Kinderen
Op 14 augustus 1756 trouwde Boone met Rebecca Bryan en zij vestigden zich in de Yadkin Valley en kregen tien kinderen. Boone onderhield zijn grote gezin door te jagen en vallen te zetten. Hij verdween vaak maandenlang in de herfst en winter en keerde in het voorjaar terug om zijn pelzen aan handelaren te verkopen.
In 1759 overvielen Cherokee Indianen de Yadkin Valley en dwongen veel van de inwoners, waaronder de familie Boone, te vluchten naar Culpeper County, Virginia. Als onderdeel van de North Carolina militie maakte Boone vele lange tochten door Cherokee land in de Blue Ridge Mountains.
Eén verhaal vertelt dat Rebecca tijdens een van zijn lange reizen dacht dat Boone dood was en een relatie had met zijn broer, die een dochter voortbracht die Boone als de zijne opeiste.
Een van Boone’s zes zonen, Israel, sneuvelde in de Slag bij Blue Licks in 1782, een van de laatste schermutselingen van de Revolutionaire Oorlog (Boone was ook bij de slag en zag zijn zoon sterven).
Boone in Kentucky
In de herfst van 1767 maakte Boone een korte excursie door de Cumberland Gap naar Kentucky. Op 1 mei 1769 ging hij terug naar Kentucky voor een langere tocht, waarmee hij hielp een pad te openen voor toekomstige pioniers.
Shawnee Indianen namen hem en een van zijn metgezellen op 22 december gevangen, stalen hun pelzen en waarschuwden hen om nooit meer terug te keren. Boone keerde terug naar huis, maar was niet van plan gehoor te geven aan de waarschuwing.
Boone keerde in juli 1773 met zijn gezin en een groep immigranten terug naar Kentucky. In oktober vielen ontevreden Indianen leden van de groep aan, waaronder Boone’s zoon James. De Indianen martelden en doodden hen op brute wijze en dwongen de geschokte immigranten terug naar North Carolina.
De oorlog van Lord Dunmore
Na de aanval van de Indianen werd Boone erop uitgestuurd om landmeters in Kentucky te waarschuwen dat er oorlog met de Indianen op handen was, en het jaar daarop brak inderdaad een gewapend conflict uit in de oorlog van Lord Dunmore in 1774.
Na de overwinning van de kolonisten in de oorlog van Lord Dunmore stonden de Indianen hun landerijen in Kentucky af, en Richard Henderson’s Transylvania Company huurde Boone in om de Wilderness Road door de Cumberland Gap naar centraal Kentucky te blazen.
Eenmaal in Kentucky stichtte Boone de kolonie Boonsborough en liet zijn gezin bij hem komen.
Boonsborough
Aanvallen van indianen waren gebruikelijk in Boonsborough en veel kolonisten verlieten uiteindelijk Kentucky.
Op 5 juli 1776 namen Indianen Boone’s dochter Jemima en twee van haar metgezellen gevangen. Boone zette snel een hinderlaag op en redde de meisjes, wat de inspiratiebron vormde voor de historische roman The Last of the Mohicans van James Fenimore Cooper.
In februari 1778 nam Shawnee opperhoofd Blackfish Boone gevangen en adopteerde hem als zijn eigen zoon. Boone ontsnapte echter vier maanden later en hielp Boonsborough de Shawnee te verslaan bij het Beleg van Boonsborough.
Boone stichtte de nederzetting Boone Station in december 1779. In de daaropvolgende jaren verhuisde hij naar het huidige West Virginia en diende in de wetgevende macht van Virginia.
Grondspeculant en slaveneigenaar
Hoewel hij beroemd was als militieleider, jager en landmeter, was Boone niet bedreven in zaken. Volgens de meeste berichten was hij een agressieve grondspeculant die zich vaak diep in de schulden stak om onroerend goed te verwerven.
Boone was ook een slaveneigenaar, die op een bepaald moment in zijn leven maar liefst zeven slaven bezat.
Nadat hij in 1795 naar Kentucky was teruggekeerd – ruim op tijd om de opening van de Wilderness Road in oktober 1796 mee te maken – weigerde Boone te getuigen in een rechtszaak die tegen hem was aangespannen. Er werd een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd en de meeste van zijn landerijen werden verkocht.
Omdat hij geen bekwaam onderhandelaar was – zijn vermogen om juridische documenten te lezen was op zijn best marginaal – en na talrijke rechtszaken, verliezen en het uitstaande arrestatiebevel, verloor Boone tegen 1798 al zijn land in Kentucky.
Daniel Boone’s Laatste Jaren
Angstig om arrestatie te vermijden, verhuisden Boone en zijn familie naar het Spaanse Femme Osage, Missouri. Nadat Missouri een deel van de Verenigde Staten werd, verloor Boone zijn land weer, hoewel hij later het grootste deel ervan weer terugkreeg en verkocht.
Hij was een gerespecteerd leider in Missouri en werd in 1807 benoemd tot rechter van Femme Osage township door Meriwether Lewis, de beroemde leider van de Lewis en Clark expeditie die op dat moment als gouverneur van de regio diende.
Op 78-jarige leeftijd meldde Boone zich als vrijwilliger voor de Oorlog van 1812, maar hij werd niet toegelaten tot het leger. In 1817 ging de levenslange buitenmens op een laatste jacht in zijn geliefde wildernis.
Boone leefde de laatste jaren van zijn leven in Missouri, waar hij op 26 september 1820 op 85-jarige leeftijd een natuurlijke dood stierf.
Legacy of Daniel Boone
De erfenis van Daniel Boone is gebaseerd op geverifieerde feiten en op de vele sterke verhalen over zijn avonturen in de wildernis, het doden van beren en het vechten tegen Indianen.
Boone was een toegewijd buitenmens, een gepassioneerd ontdekkingsreiziger en een begaafd jager; hij was echter ook een slechte zakenman, een slaveneigenaar en een verstokte risiconemer die veel verloor van wat hij verdiende.
Niettemin hielp auteur John Filson Boone een levende legende te maken toen hij The Discovery, Settlement and Present State of Kentucke publiceerde, dat een bijlage bevatte met de titel “The Adventures of Col. Daniel Boon .”
Amerikanen en Europeanen verslonden romantische verhalen van Filson en andere auteurs over Boone die door de gevaarlijke wildernis trok en aanvallen van wilde dieren en wilden afsloeg terwijl hij oprukte naar onbekend land, ondanks de fantasierijke aard van deze verhalen.
Boone’s naam en nalatenschap worden vandaag de dag herinnerd op plaatsen zoals het Daniel Boone Home in St. Charles County, Missouri, en in Daniel Boone National Forest in Kentucky.
TV Show
Boone’s verhaal heeft boeken, films en televisieshows geïnspireerd, waaronder de televisieserie Daniel Boone (1964-1970) met Fess Parker, dezelfde acteur die de hoofdrol speelde in de Disney miniserie Davy Crockett.