De onderkaak
De wervelkolom
De wervelkolom is eigenlijk geen kolom, maar eerder een soort spiraalveer in de vorm van de letter S. Het pasgeboren kind heeft een betrekkelijk rechte ruggengraat. De ontwikkeling van de krommingen vindt plaats als de ondersteunende functies van de wervelkolom bij de mens – d.w.z, het omhoog houden van de romp, het hoofd rechtop houden, dienen als anker voor de ledematen – worden ontwikkeld.
Encyclopædia Britannica, Inc.
De S-kromming stelt de wervelkolom in staat de schokken van het lopen op een harde ondergrond op te vangen; een rechte kolom zou de schokken rechtstreeks van de bekkengordel naar het hoofd geleiden. De kromming biedt een oplossing voor het probleem van het gewicht van de ingewanden. Bij een rechtopstaand dier met een rechte kolom zou de kolom door de ingewanden naar voren worden getrokken. Extra ruimte voor de ingewanden wordt verschaft door de concaviteiten van de borstkas en het bekken.
De gewichtsverdeling van het gehele lichaam wordt ook beïnvloed door de S-kromming. De bovenste sector draagt voor een groot deel het hoofd; de middelste sector draagt de thoracale ingewanden, de organen en structuren in de borstkas; en de onderste sector draagt de abdominale ingewanden. Indien de kolom recht zou zijn, zou de gewichtsbelasting toenemen van het hoofd naar beneden en relatief groot zijn aan de basis. Tenslotte beschermt de S-kromming de wervelkolom tegen breuk. De dubbel gebogen veerconstructie is veel minder kwetsbaar voor breuk dan een rechte kolom zou zijn.
De beschermende functie van het skelet is misschien het meest opvallend met betrekking tot het centrale zenuwstelsel, hoewel zij even belangrijk is voor het hart en de longen en enkele andere organen. Een hoge mate van bescherming van het zenuwstelsel wordt mogelijk gemaakt door de relatief geringe hoeveelheid beweging en uitzetting die de samenstellende delen van dit stelsel nodig hebben en door bepaalde fysiologische aanpassingen met betrekking tot de bloedsomloop, de hersenvloeistof en de hersenvliezen, de bekleding van de hersenen en het ruggenmerg. De hersenen zelf zijn stevig ingesloten in de doosvormige schedel. In de bescherming die de schedel biedt, deelt de hypofyse of hypofyse.