Een Gesprek met Johnny Mathis

Een Gesprek met Johnny Mathis

Johnny Mathis is de langstlopende platenartiest op Columbia records. Naast het uitbrengen van 79 studioalbums en zes originele kerstalbums, heeft hij 50 hits op zijn naam staan in de Billboard Adult Contemporary charts. Mathis heeft ook vijf Grammy-nominaties en drie Grammy Hall of Fame-inwijdingen op zijn naam staan. Simpel gezegd is hij een artiest die zijn weerga niet kent en wiens productiviteit en invloed geen grenzen kent. Sinds hij 62 jaar geleden de muziekwereld veroverde, is Johnny Mathis de onbetwistbare stem van de romantiek geworden. Als je deze extraordinaire zanger nog niet gezien hebt of hem gewoon nog eens wil zien, Johnny Mathis treedt op in de Golden Nugget in Atlantic City op 2 juni. Mathis was zo vriendelijk om de tijd te nemen om met mij te praten over zijn opmerkelijke carrière. Ik hoop dat je geniet van ons gesprek, en vergeet niet om kaartjes te kopen voor zijn show op 2 juni in Atlantic City nu het nog kan.

Jouw carrière omspant meer dan 60 jaar en je hebt gewerkt met een diverse groep artiesten gedurende die periode. Ik weet zeker dat u een aantal geweldige verhalen te vertellen heeft. Heeft u overwogen een autobiografie te schrijven? Zo ja, wanneer kunnen de fans die verwachten?

Ja, ik ben er twee of drie keer aan begonnen en heb met verschillende mensen gesputterd – een paar dames uit Groot-Brittannië die zich beschikbaar stelden voor mij, en een paar hier in de VS. Ik heb nooit de beslissing genomen om het voor elkaar te krijgen. Het vergt veel tijd. Toch weet ik, voor iemand als ik, dat het belangrijk is. Maar (lacht) ik blijf het maar uitstellen. Hopelijk ga ik het vrij snel doen.

We hebben een gemeenschappelijke vriendin, Dionne Warwick, en ik hou van je duetten met haar. Jullie stemmen passen prachtig bij elkaar. Wat vind je van Dionne als vriendin en als muzikante?

Het was heel leuk om samen liedjes op te nemen in de studio, in het begin, en we hebben ook veel samen opgetreden. Ze is een groot muzikant en dat gaat niet altijd op voor zangers. Sommigen van ons – en ik ben een van de schuldigen – komen weg met onze stem en hoeven niet al te veel te leren over de muziek behalve zingen. Ik heb in al mijn stemlessen nooit muziek leren lezen. Zij is de uitzondering. Dionne kan muziek lezen en ze zingt haar hele leven al harmonie, en ze is begonnen met gospelmuziek te zingen. Dionne is zo speciaal in mijn leven, muzikaal. We waren zulke goede vrienden en zijn dat nog steeds. Ik herinner me dat ik overal met haar heen reisde. Er waren zoveel optredens die we samen deden, samen zingend. Ik kwam als eerste op en zong een half uur. Dan introduceerde ik haar en zij zong een uur. Dan hadden we een pauze en ik kwam terug en zong. Dan nodigde ik haar weer uit en deden we 15 of 20 minuten samen. Het was een prachtig optreden. De mensen vonden het geweldig.

U zei dat u geen muziek kon lezen. Heeft u dat ooit gewild?

Ik heb er nooit aan willen werken, dus ik heb het gewoon met mijn stem gedaan. In de loop der jaren heb ik van verschillende mensen les gehad, en ik zou heel graag muziek leren lezen. Ik denk dat het me beter zou maken in wat ik doe. Het zou waarschijnlijk een aantal deuren voor me openen waar ik nog niet eerder aan heb gedacht. Ik heb ooit met Pavarotti gesproken en hij vertelde me dat hij geen muziek kon lezen, dus ik denk dat ik in goed gezelschap ben (lacht). Ik heb al mijn excuses voor het niet kunnen lezen van muziek. Anders zou ik het graag hebben geleerd.

Mijn favoriete muzikant aller tijden is Barry Manilow, en hij heeft in de loop der jaren verschillende van je liedjes gecoverd. Wat vindt u van Barry en zijn muziek?

Hij is een geweldige zanger en liedjesschrijver. Ik zie hem de hele tijd. Hij is altijd erg bezorgd over optredens. Barry is een geweldig mens, en hij houdt van wat hij doet. Hij is een geweldige zanger.

Ik ben opgevoed door mijn Vader en zijn man, en ik ben dolblij dat het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten in 2015 een uitspraak heeft gedaan die het recht op het huwelijk uitbreidde naar paren van hetzelfde geslacht. Het was een baanbrekende uitspraak die tot stand kwam door een effectieve sociale beweging die inspirerend was om mee te maken. De wereld is echter niet altijd zo progressief geweest. In 1982 gaf u in een interview met US Weekly toe homo te zijn. Wat voor reactie kreeg je toen je die informatie onthulde?

Ik denk dat mensen zoals ik, die opgroeien in het publieke oog, erg bezorgd zijn over hun privacy, want dat is eigenlijk alles wat we nog hebben, omdat iedereen alles van je weet – behalve een paar speciale dingen die je niet per se wilt delen. Als iedereen eenmaal de laatste kleine ins en outs van je leven weet, dan doe je mee. Ik hou er niet van dat iedereen alles weet wat ik doe. Maar ik ben een publiek figuur, dus ik ga ermee om. Je denkt altijd dat iemand je niet leuk zal vinden omdat je zwart, blank, hetero of homo bent. Je houdt er niet van om dingen te verwarren. Je presenteert jezelf als een entiteit die zingt, en dat is dat. Zodra mensen beginnen te krijgen in je prive-leven, het is zenuwslopend, maar dat gaat met het grondgebied.

Wat zijn uw gedachten over homorechten en de vooruitgang die is geboekt sinds je voor het eerst uit de kast?

Mijn hemel gracieus. Als je deel wilt uitmaken van de samenleving, moet je genieten van alle prachtige attributen die er zijn. Niemand mag iets worden ontzegd vanwege zijn seksuele voorkeur of omdat hij zwart of blank is of uit dit land of een ander land komt. We zijn allemaal samen op deze wereld en we moeten als goede mensen worden beschouwd, zolang we maar niet op straat met de paarden gaan vechten. (

Er is gezegd dat u op een gegeven moment werd bestempeld als de opvolger van Nat King Cole. Wat zijn uw gedachten over Nat King Cole en hoe was uw relatie met hem?

Hij was de liefste, aardigste, aardigste man die ik ooit in mijn leven heb ontmoet. Ik adoreerde hem. Vanaf het begin van mijn carrière, vertelde ik iedereen die ik ontmoette dat hij mijn favoriete zanger was. We konden het heel goed met elkaar vinden en ik vond het heerlijk om in zijn gezelschap te zijn. Hij was de aardigste mens en de beste zanger die ik ooit gehoord heb. Hij was een even goede muzikant als wie ook ter wereld.

Je hebt bijna 80 albums opgenomen en uitgebracht, wat een monumentale prestatie is waar de meeste artiesten niet eens van kunnen dromen. Is het op dit punt in je carrière moeilijk om met nieuwe ideeën voor albums te komen of heb je altijd wel iets in gedachten?

Het enige wat voor mij als zanger belangrijk is, is de beschikbaarheid van kwaliteitsliedjes. De platenmaatschappijen willen dat ik liedjes zing die mensen kennen, en soms is dat niet gemakkelijk. Er zijn liedjes die goed bij mijn stem passen, en andere keren is het moeilijker. Hopelijk kan ik voor de rest van mijn carrière kwaliteitsliedjes vinden. Ik sprak laatst met mijn maat Tony Bennett, en hij is nu in de 90. Hij treedt nog steeds op en hij is een prachtig voorbeeld van een blijvende artiest die nog steeds geweldige liedjes zingt en ik ben blij dat we vrienden zijn gebleven door de jaren heen.

Vroeg in je carrière bracht je albums uit in een zeer snel tempo. Bijvoorbeeld, tussen 1963 en 1967 bracht u 11 albums uit op Mercury Records. Hoe bleef u zo vaak nieuw materiaal opnemen en uitbrengen, terwijl u ook nog op tournee was? Ik kan me voorstellen dat het uitputtend moet zijn geweest.

Het hangt er allemaal vanaf wat voor muziek het is, of het je vocaal ligt, en hoeveel albums je onder contract hebt staan. De platenmaatschappijen maken duidelijk hoeveel ze van je verwachten in een bepaalde periode. Door de jaren heen heb ik een goede relatie gehad met mijn platenmaatschappijen: Columbia en Mercury. Ze weten waartoe ik in staat ben en ik weet wat ze van me willen. Ik heb daar nooit problemen mee gehad. Ik geniet volledig van wat ik doe en ik ben in staat om te voldoen aan wat ik verplicht ben te doen. Als je kunt doen wat de platenmaatschappij wil dat je doet, is het leuk en vind je het niet erg. Natuurlijk, als je niet in staat bent om dat te doen, is dat een ander verhaal.

Heden ten dage besteed jij, evenals andere artiesten, veel meer tijd aan albums voordat ze worden uitgebracht. Mis je de oude tijd of denk je dat deze nieuwe aanpak zinvoller is?

Wel, het is een platenbusiness en die is in de loop der tijd veranderd. Er zijn tijden dat je de hele tijd productief bent. En er zijn andere tijden wanneer dat niet het geval is, dus doe je wat je doet. Opnemen is maar één aspect van mijn kunnen. Het meeste wat ik doe is optreden over de hele wereld. Opnames zijn een groot deel van mijn carrière, maar er zijn tijden dat je met de stroom mee moet gaan. Als ik niet aan het opnemen ben, ben ik aan het toeren. Het is een constante eb en vloed. In het begin van mijn carrière was alle muziek in mijn straatje en heb ik veel opnames gemaakt. Later, niet zo veel.

Jack Blades, de leadzanger en bassist van Night Ranger, zei ooit dat “Alle artiesten moeten blijven creëren, want als je stopt, sterf je van binnen.” Wat zijn jouw gedachten over dit sentiment?

Het draait erom of je fysiek in staat bent en in goede gezondheid verkeert of niet. Dat is het belangrijkste, want je hebt geen zin om iets te doen als je niet gezond bent. En als zanger heb je nog iets om je zorgen over te maken. De stembanden zijn van vlees en bloed, dus daar kan van alles mee gebeuren. Soms is het jouw schuld als zanger, soms ook niet. Als de stem eenmaal weg is, is hij weg en krijg je hem misschien niet meer terug. Je moet zorgen voor datgene wat je aan het dansen heeft gebracht. Het is een kant-en-klare situatie.

In 2017 bracht je Johnny Mathis Sings The Great New American Songbook uit en ik vind het fantastisch. Toen Babyface je deze nummers bracht om op te nemen, was je toen al bekend met al die nummers of moest je sommige van nul leren?”

Meest blijf ik op de hoogte van wat er voor mij beschikbaar is. Mensen als Babyface weten wat werkt voor mij, en ik ben ook altijd in die denkrichting. De platenmaatschappij weet wat ze kan verkopen en wat niet. Het is een plezier om in zijn gezelschap te zijn. Hij is een geweldige man en ik hoop dat hij nog steeds geïnteresseerd is om met mij te werken. Hij is een geweldig persoon die zingt, een geweldige gitarist, een producer. Gewoon een geweldige muzikant en een plezier om bij in de buurt te zijn. Ik kijk er naar uit om weer met hem te werken.

Wat kunnen de fans verwachten van het volgende Johnny Mathis album?

Heb je al ideeën!? (lacht) Zo is het ongeveer. We krijgen ideeën van allerlei plaatsen en mensen. Het is altijd leuk om mijn interpretatie te geven van liedjes die mensen kennen. Maar af en toe komen we met iets dat niemand ooit gehoord heeft en daar kan ik dan mee aan de slag. Je weet nooit zeker wat er van je gevraagd wordt als zangeres. Het belangrijkste is dat je als zanger te allen tijde klaar moet staan om te profiteren van muziek die langskomt en die bij je past.

Jouw kerstalbums zijn immens succesvol geweest. Waarom denkt u dat kerstmuziek zo speciaal is en waarom resoneert het bij zoveel mensen?

Ik heb veel geluk op die manier. Na een paar hitplaten te hebben gehad, vroegen ze me wat ik hierna wilde doen. Ik zei dat ik kerstmuziek wilde opnemen voor mijn moeder en mijn vader. Ik kom uit een grote familie en het belangrijkste voor kinderen is Kerstmis. Zij maakten die tijd van het jaar speciaal voor mij en mijn broers en zussen. De enige manier die ik kon bedenken om hen terug te betalen was door wat kerstliedjes te zingen. Ik was in een gelukkige positie met de platenmaatschappij om dat te kunnen doen, en ik had het geluk dat de mensen van mijn kerstmuziek genoten. Ik denk dat het waarschijnlijk mijn nalatenschap zal zijn. Mensen kennen mijn kerstmuziek net zo goed als mijn popmuziek.

Ik hou van musicals, en je hebt een paar albums met Broadway-tunes opgenomen. Wat zijn een paar van uw favoriete musicals?

Oh, gosh! Misschien, West Side Story. My Fair Lady, South Pacific, en ga zo maar door. Ik heb zoveel liedjes van Broadway-shows gespeeld. De laatste tijd ben ik er een beetje kapot van omdat ik geen muziek heb gehoord van Broadway shows die me interesseren. Ik ben altijd op zoek omdat Broadway songs altijd deel hebben uitgemaakt van mijn muziekcatalogus.

Hamilton is immens populair. Ik heb echter geen interesse om het te zien, omdat ik ben opgegroeid met klassieke musicals zoals degene die je hebt genoemd. Omdat Hamilton niet in dat rijtje past, heb ik geen interesse of motivatie om het te zien. Het klinkt niet als een musical voor mij, als je begrijpt wat ik bedoel.

Dat zijn precies mijn gedachten. Populaire muziek gaat over verandering. Als je lang genoeg wacht, verandert het. Het luisterend publiek heeft de neiging te willen horen wat ze op de radio horen en soms, zoals je al zei, muzikaal gezien, is het niet erg goed. (Dat is het dilemma van elke zanger. Je blijft zoeken en zoeken en uiteindelijk vind je iets dat de moeite waard is om op te nemen.

Wat heb je nog niet bereikt in je carrière dat je graag zou willen doen?

Het meeste plezier dat ik in de loop der jaren heb gehad is zingen met mijn vriendinnen: Dionne Warwick, Barbra Streisand, Gladys Knight, en ga zo maar door. Dat is zo bevredigend als artiest – samenwerken met iemand anders. Dat is wat ik echt koester en hopelijk krijg ik de kans om dat meer te doen.

Over grote vrouwenstemmen gesproken, ik denk dat Melissa Manchester wordt onderschat als zangeres en tekstschrijfster. Ze heeft een prachtige en krachtige stem. Wat vind jij van Melissa?

Ik hou van Melissa. Ik zat lang geleden met haar in een vliegtuig en wij konden het goed met elkaar vinden. We zijn heel erg vocale mensen. Ik heb met haar gezongen en vond het geweldig en we zeiden, “Oh, zou het niet leuk zijn als het weer kon gebeuren?” We gaan allemaal onze verschillende richtingen uit. Als iemand met het juiste moment en de juiste muziek komt, kunnen we altijd bij elkaar komen. Dat zit altijd in je achterhoofd, zelfs als het om wat voor reden dan ook niet gebeurt. Mensen die muziek maken – we zijn altijd blij als we de kans krijgen om samen te werken.