Een helpende Flipper: Waarom redden dolfijnen mensen?
In Douglas Adams’ veelgeprezen sciencefictionroman So Long, and Thanks for All the Fish doen dolfijnen (ja, dolfijnen) de mensheid een groot plezier als ze, vlak voordat de aarde wordt afgebroken om plaats te maken voor een hyperruimte bypass, een replica van de aarde maken en alles daarheen transporteren
als een manier om het menselijk ras te redden. De superintelligente dolfijnen bewoonden de nieuwe Aarde echter niet omdat zij belangrijke zaken te doen hadden in een alternatieve dimensie.
Nou, deze hele situatie is een beetje belachelijk, maar het is niet helemaal fictief. In werkelijkheid hebben dolfijnen al vaak mensen gered.
In twee (min of meer) vergelijkbare incidenten, één in 2004 en één in 2007, hebben dolfijnen meer dan dertig minuten om surfers heen gedraaid om agressieve grote witte haaien af te weren. En in 2000 viel een veertienjarige jongen van een boot in de Adriatische Zee en verdronk bijna voordat hij gered werd door een vriendelijke dolfijn. Het zeezoogdier zwom naast de jongen en duwde hem terug naar de boot waarvan hij was gevallen, waar de vader van de jongen hem prompt opschepte.
Niet alleen een modern fenomeen, historische verslagen tonen aan dat dolfijnen al eeuwenlang mensen redden. In de jaren 1700 hielp een groep
dolfijnen Vietnamese zeelieden redden toen hun boot door Chinese
invallers tot zinken was gebracht. Volgens de Whale and Dolphin Conservation Society gaan de opgetekende verhalen over dolfijnen die mensen beschermen terug tot het oude Griekenland.
We weten dat dolfijnen mensen bij talloze gelegenheden een helpende hand hebben toegestoken, maar wat we niet precies weten is waarom. Wetenschappers weten echter wel dat dolfijnen ongelooflijk intelligente, ruimdenkende en zeer sociale zoogdieren zijn – net als wij in deze opzichten. Wetenschappers hebben ook ontdekt dat dolfijnen in staat zijn tot spiegel zelf-herkenning, een primaire indicator van zelf-besef. En, volgens onderzoekers van het National Aquarium in Baltimore, “wordt gedacht dat dit vermogen correleert met hogere vormen van empathie en altruïstisch
gedrag.”
Het altruïsme antwoord is zeker mogelijk, maar andere theorieën zijn er in overvloed. Kan het gedrag van de dolfijnen worden toegeschreven aan een biologisch geprogrammeerde reactie? Probeerden de dolfijnen alleen maar met mensen te spelen en hebben ze hen per ongeluk gered?
Op dit moment is jouw hypothese zo goed als elke andere. De enige manier waarop we een definitief antwoord kunnen krijgen, is door het de dolfijnen zelf te vragen.