Er is een oud gezegde,

Bill Anderson gebruikt die filosofie al meer dan vijftig jaar om de aandacht te trekken van miljoenen country muziek fans over de hele wereld, op weg om lid te worden van de Country Music Hall of Fame en een van de meest populaire, meest blijvende entertainers van onze tijd te worden.Hij staat bekend als “Whispering Bill”, een bijnaam die hij jaren geleden kreeg vanwege zijn ademende stem en zijn warme, zachte benadering van het zingen van een country liedje. Zijn geloofsbrieven schreeuwen echter om zijn bekendheid: Een van de meest bekroonde songwriters in de geschiedenis van de country muziek, een miljoenenverkopende platenartiest, presentator van televisiespelletjes, soapster, woordvoerder van een landelijke restaurantketen, en een uitmuntende performer op het podium. Zijn begeleidingsgroep, The Po’ Folks Band, is lang beschouwd als een van de beste instrumentale en vocale groepen in de business.

Bill Anderson werd geboren in Columbia, South Carolina, maar bracht het grootste deel van zijn jeugd door rond Atlanta, Georgia. Hij studeerde af aan de Universiteit van Georgia met een graad in journalistiek, nadat hij zich door de universiteit heen had gewerkt als disc jockey op nabijgelegen radiostations. Toen hij nog op school zat, begon hij op te treden en liedjes te schrijven. Op negentienjarige leeftijd componeerde hij de countryklassieker “City Lights”, en begon snel zijn plaats in de muziekgeschiedenis in te nemen.

Hij verhuisde naar Nashville, Tennessee, kreeg een platencontract bij Decca Records, en begon hit na hit uit te brengen met nummers als “Po’Folks,” “Mama Sang A Song,” “The Tips Of My Fingers,” “8X10,” en de onvergetelijke country- en pophit “Still.” Zijn composities werden opgenomen door zulke uiteenlopende muzikale talenten als Ray Price, Porter Wagoner, James Brown, Debbie Reynolds, Ivory Joe Hunter, Kitty Wells, Faron Young, Lawrence Welk, Dean Martin, Jerry Lee Lewis, Aretha Franklin, Walter Brennan en vele anderen.

Bill is zes keer uitgeroepen tot Songwriter van het Jaar, tot Male Vocalist van het Jaar, tot de helft van het Duet van het Jaar met zowel Jan Howard als Mary Lou Turner, was gastheer en ster in de Country Music Television Series van het Jaar, zag zijn band uitgeroepen worden tot Band van het Jaar, en werd in 1975 verkozen tot lid van de Nashville Songwriters Hall of Fame. Tien jaar later eerde de staat Georgia hem door hem als 7e levende artiest uit te roepen tot lid van de Georgia Music Hall of Fame. In 1993 werd hij lid van de Georgia Broadcasters’ Hall of Fame. In 1994 werd hij door South Carolina opgenomen in hun Music and Entertainment Hall of Fame. En in 2001 ontving hij de ultieme eer, het lidmaatschap van Nashville’s prestigieuze Country Music Hall of Fame.

Een entertainer in elke zin van het woord, Bill Anderson was de eerste country artiest die een netwerk spelshow presenteerde, met een hoofdrol in ABC-TV’s, “The Better Sex.” Hij was ook drie jaar lang te zien in ABC’s Daytime soap, “One Life To Live.”

Terwijl hij zes jaar lang een country muziek spelshow presenteerde op The Nashville Network genaamd, “Fandango,” later een interview show genaamd “Opry Backstage,” en op de een of andere manier vond hij tijd om co-producer te zijn van een andere TNN Show genaamd, “You Can Be A Star.” Bovendien verscheen Bill vaak als gastster in de beste variété- en spelshows van de televisie, waaronder The Tonight Show, The Today Show, Match Game, Family Feud, Hee Haw en anderen. Zeven jaar lang was hij gastheer van de veelgeprezen “Bill Anderson Visits With The Legends” show op XM satelliet radio.

Bill Anderson’s eerste autobiografie, “Whisperin’ Bill,” werd gepubliceerd in 1989 en haalde bestsellerlijsten in het hele zuiden. Bill’s tweede boek, een humoristische kijk op de muziekbusiness getiteld, “I Hope You’re Living As High On The Hog As The Pig You Turned To Be,” werd gepubliceerd in 1993 en is momenteel in de twaalfde druk. Zijn meest recente literaire inspanning, gepubliceerd in de herfst van 2016, is een bijgewerkte autobiografie geschreven met bekende Nashville journalist, Peter Cooper, getiteld “Whisperin’ Bill Anderson – An Unprecedented Life In Country Music.” Het is beschikbaar in zowel print- als audioformaten.

Sinds 1997 is Bill ook gastheer van de zeer gewaardeerde televisieserie op RFD-TV, “Country’s Family Reunion,” een show waarin legendarische countrysterren naast zowel hun leeftijdsgenoten als nieuwkomers in de industrie zitten, hun liedjes zingen en hun verhalen uitwisselen.

In het midden van de jaren negentig, na een zelfopgelegde onderbreking van tien jaar, keerde Bill terug naar zijn eerste liefde, songwriting, en sneed voor de tweede keer in zijn leven een breed pad door het creatieve landschap. Hij schreef mee aan gigantische hits voor Vince Gill (“Which Bridge To Cross – Which Bridge To Burn”), Steve Wariner (“Two Teardrops”), Mark Wills (“Wish You Were Here”), Joe Nichols (“I’ll Wait For You”), en Kenny Chesney (“A Lot Of Things Different”). Hij won de Song Of The Year eer in zowel 2005 als 2007 voor het helpen schrijven van “Whiskey Lullaby” voor Brad Paisley en Allison Krauss en “Give It Away” voor George Strait. Hij won ook een Dove award voor het meeschrijven aan de Country/Gospel Recorded Song of the Year, “Jonah, Job, and Moses” voor de Oak Ridge Boys, plus de CMA Vocal Event of the Year, “Too Country,” opgenomen door Brad Paisley, George Jones, Buck Owens, en Bill zelf. Zowel “Give It Away” als “Two Teardrops” leverden Anderson Grammy-nominaties op.

In 2002 werd Anderson door Broadcast Music, Inc. uitgeroepen tot het eerste songwriting Icoon voor countrymuziek, waarmee hij naast R&B-legendes Little Richard, Chuck Berry, Bo Diddley en James Brown de enige ontvangers van die prestigieuze prijs werden. In 2008 eerde de Academy of Country Music hem met hun inaugurele Poets Award. In 2018 werd hij verkozen tot lid van de all-genre Songwriters Hall Of Fame en werd hij pas de tweede ontvanger van de Kris Kristofferson Lifetime Achievement Award van de Nashville Songwriters’ Association. De eerste onderscheiding ging in 2012 naar Willie Nelson.

Bill Anderson blijft een brede lijn trekken door de muziekscene van Nashville. Hij is sinds 1961 lid van de Grand Ole Opry en treedt daar regelmatig op. Hij blijft toeren en platen opnemen, zijn laatste release “Bill Anderson The Hits Re-Imagined” Daarnaast bracht hij in 2019 de cd “Anderson” uit evenals, Bear Family Records bracht Bills eerste box set uit, “Bill Anderson – The First Ten Years,” een 126 nummers tellende verzameling van werken die aanvankelijk tussen 1956 en 1966 werden uitgebracht. Het 4-disc pakket gaat vergezeld van een 64 pagina’s tellend boek met harde kaft vol verhalen en tijdloze foto’s.

Op persoonlijk vlak woont Bill aan Old Hickory Lake buiten Nashville waar hij zoveel mogelijk tijd doorbrengt met zijn drie kinderen en acht kleinkinderen. Hij is een watersporter en sportliefhebber die zijn werkschema aanpast aan een wedstrijd die hij “gewoon moet zien”. Hij is een fervent lezer en zijn boekenkast staat vol met mysteries, biografieën, boeken over religie, sport en humor.

Bekijk hier Bills volledige discografie.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.