Hoe is het om in de ruimte te slapen?
Ruimtevaartuigen zoals het Internationale Ruimtestation hebben drukcabines en zijn gevuld met dezelfde soort lucht die we op aarde inademen, dus de atmosfeer aan boord is zo dicht mogelijk bij zeeniveau gebracht. Maar microzwaartekracht veroorzaakt astronauten om de effecten van gewichtloosheid te ervaren, en het opzetten van een matras op de vloer kan geen deel uitmaken van het plan, omdat niet alleen de astronaut zou wegdrijven na het dommelen, de matras zelf zou ook wegdrijven, waardoor het potentieel voor botsingen in de lucht ontstaat.
Omwille van dit effect zouden astronauten, theoretisch, bijna overal in een ruimteschip kunnen slapen. Astronauten die tijdens spaceshuttle-missies slapen, binden zich gewoonlijk vast in stoelen of bevestigen slaapzakken aan de wanden; ze vermijden de cockpit omdat het zonlicht de ruimte aanzienlijk kan opwarmen en de slaap ongemakkelijk kan maken. De meeste bemanningsleden van het ISS kiezen ervoor om in hun eigen cabine of in een ISS-module te slapen — de slaapvertrekken van de Amerikaanse bemanningsleden zijn goed geventileerde (om te voorkomen dat je de kooldioxide inademt die je net hebt uitgeademd), geluiddichte privé cabine-voor-één-opstellingen waar een astronaut niet alleen wat slaap kan inhalen maar ook e-mail kan bijwerken. Het addertje onder het gras is dat ze zich ergens aan moeten vastbinden om niet weg te drijven in de luchtstromingen. De meeste astronauten kiezen ervoor om te slapen zoals ze dat op aarde zouden doen, in slaapzakken die aan de vloer, de muren of het plafond zijn vastgebonden. In de microzwaartekrachtomgeving bestaat er niet zoiets als “omhoog”, wat betekent dat je net zo gemakkelijk verticaal kunt slapen als horizontaal thuis. Het is ook belangrijk om je armen (en benen) goed vast te maken om te voorkomen dat ze gaan zweven terwijl je slaapt.
Aanpassing
Asslaap in de ruimte is voor astronauten een kwestie van lange adem. Ons lichaam en onze hersenen zijn gewend aan bepaalde circadiane ritmes – de 24-uurs cyclus van waken en slapen – en het verstoren daarvan kan slaapproblemen veroorzaken.