Hoe train je je baby in slaap
Stel dat je je kind elke nacht in slaap wiegt. Een protocol voor het in slaap wiegen zou er dan als volgt uit kunnen zien:
-
Dag 1-3: In plaats van te wiegen, gaat u bij zijn wiegje staan en wrijft u over zijn ruggetje.
-
Dag 4-6: U gaat naast het bedje van uw kind staan, maar raakt hem niet aan.
-
Dagen 7-9: U verplaatst uw stoel naar het midden tussen het bedje van uw kind en de deur.
-
Dagen 10-12: U gaat in uw stoel bij de deur van de kamer zitten.
-
Dagen 13-15: U zit buiten de deur, maar uw kind kan u nog wel zien.
-
Dagen 16-18: U zit uit het zicht, maar u stelt uw kind verbaal gerust, hetzij door buiten de kamer te gaan zitten, hetzij via een tweewegmonitor.
Tijdens dit proces is het goed om tegen uw baby te praten en hem gerust te stellen dat hij in orde is, dat u van hem houdt en dat het tijd is om te gaan slapen. Als het lijkt te werken, kunt u sneller door de stappen gaan.
Vragen en antwoorden:
Is slaaptraining veilig?
Ja. Meerdere studies hebben aangetoond dat slaaptraining zowel veilig als effectief is, zonder dat er studies zijn die bewijzen voor schade. De beste langetermijnstudie volgde 326 kinderen gedurende de eerste zes levensjaren. De auteurs meldden dat kinderen die slaaptraining hadden gehad via welke methode dan ook in de babytijd, beter sliepen op de leeftijd van 2 jaar dan kinderen die geen slaaptraining hadden gehad, en dat hun moeders minder kans hadden om depressief te zijn. Enkele jaren later keken de onderzoekers opnieuw naar deze kinderen en stelden vast dat er geen bewijs was van emotionele of gedragsproblemen bij kinderen die slaaptraining hadden gehad versus kinderen die dat niet hadden gehad. Als onderdeel van deze follow-up maten de onderzoekers de niveaus van het stresshormoon cortisol bij de kinderen, dat door tegenstanders van slaaptraining vaak wordt genoemd als het mechanisme waardoor huilen de zich ontwikkelende hersenen beïnvloedt. De onderzoekers vonden geen bewijs voor verschillende niveaus van cortisolafscheiding tussen kinderen die slaaptraining hadden gehad en kinderen die dat niet hadden gehad.
Wat als de baby een kamer deelt met haar broer of zus of ouders?
Als u zich zorgen maakt over huilen, kan het het beste zijn om het oudere kind tijdelijk naar een andere kamer te verplaatsen voor een week of twee. Als u een kamer deelt met uw kind, kunt u een scherm en een geluidsmachine gebruiken om zicht en geluid te blokkeren.
Wat als mijn kind ’s nachts nog voedt?
Typisch hoeven flesgevoede baby’s die goed groeien, na 6 maanden niet meer ’s nachts te voeden. Zuigelingen die borstvoeding krijgen, mogen nog wat langer doorgaan, maar hoeven meestal na 9 maanden niet meer ’s nachts te voeden. Als uw baby al een maand lang zelfstandig in slaap valt, maar nog steeds wakker wordt om te voeden, kunt u overwegen ’s nachts te spenen. Houd er rekening mee dat als u borstvoeding geeft, dit kan leiden tot een verminderde melktoevoer.
Wat te doen als u samen slaapt?
Het is moeilijk, zo niet onmogelijk, om slaaptraining te geven als u een bed deelt met uw kind. Er zijn goede aanwijzingen dat het delen van een bed wordt geassocieerd met slaapproblemen in de babytijd en daarna. Een onderzoek bij meer dan 50.000 Noorse gezinnen toonde aan dat het delen van een bed werd geassocieerd met vaker wakker worden, zowel na 6 als na 18 maanden. Het kan nuttig zijn uw kind een week of zo voor de slaaptraining zelfstandig te laten slapen, omdat u uw kind dan eerst in de nieuwe slaapomgeving in slaap kunt sussen.
Een opmerking over SIDS: Veilig slapen is van cruciaal belang.
Niemand praat graag over sudden infant death syndrome (SIDS); het is een beangstigend onderwerp. SIDS wordt gedefinieerd als de plotselinge dood van een zuigeling, die na een grondig onderzoek onverklaard blijft. Deze sterfgevallen komen voor in het eerste levensjaar, waarbij het risico het grootst is tussen de leeftijd van 2 en 6 maanden. Gelukkig komen deze sterfgevallen steeds minder vaak voor, voor een groot deel dankzij de Back to Sleep-campagne van begin jaren negentig, waarin ouders werden aangespoord zuigelingen op hun rug te laten slapen. Verstikking is ook een groot risico voor baby’s als ze niet in een veilige slaapomgeving slapen.
De American Academy of Pediatrics heeft de volgende praktijken aanbevolen, waarvan is aangetoond dat ze de slaap veiliger maken voor baby’s:
-
Leg uw kind alleen op de rug te slapen (zodra uw kind kan omrollen, is dit betwistbaar).
-
Gebruik een stevig matras zonder losse kussens, dekens, knuffeldieren of andere zachte materialen die verstikking kunnen veroorzaken. Dit geldt ook voor stootranden voor ledikanten en positioneringshulpmiddelen.
-
Vermijd blootstelling aan tabaksrook, alcohol of drugs tijdens de zwangerschap en in de babytijd.
-
Stimuleer het gebruik van een fopspeen (als uw kind deze wil) tot het kind minstens 6 maanden oud is, door deze aan te bieden voor het slapen gaan en tijdens dutjes.
-
Volg alle reguliere kindervaccinaties.
-
Voorkom oververhitting. Uw kind heeft slechts één laagje meer nodig dan u draagt.
-
Deel een kamer met uw baby, maar vermijd beddeling gedurende ten minste de eerste zes levensmaanden.
Wanneer zorgen
Als uw baby slecht groeit of moeilijk te troosten is, moet u met de kinderarts van uw kind praten om er zeker van te zijn dat de slaapproblemen van uw kind geen medische oorzaak hebben. Ook als u kampt met een depressie, is het belangrijk dat u dit bespreekt met de kinderarts van uw kind en met uw eigen arts. Slechte slaap kan een postnatale depressie bij moeders verlengen.
Er zijn ook enkele veel voorkomende problemen die de slaap bij baby’s kunnen verstoren.
-
Snurken is niet normaal bij baby’s. Als uw baby regelmatig snurkt, moet hij worden onderzocht op tekenen van obstructie van de bovenste luchtwegen.
-
’s Nachts hoesten kan het gevolg zijn van slecht gecontroleerde astma, postnasale infusie door allergieën of zure reflux.
-
Buikpijn kan in verband worden gebracht met zure reflux, voedselallergieën, melkgevoeligheid of constipatie.
-
Jeukende huid door eczeem kan leiden tot een duidelijke verstoring van de slaap.
Craig Canapari, M.D., is assistent-professor kindergeneeskunde aan de universiteit van Yale, directeur van het Pediatric Sleep Center van het ziekenhuis Yale-New Haven en auteur van “It’s Never Too Late to Sleep Train”. Hij blogt over slaapproblemen bij kinderen op zijn website.