Kenny Chesney
Country muziek zanger Kenny Chesney, die een Boston Red Sox fanaat was, begon zijn leven in een heel klein stadje. Zijn vader, schoolmeester David Chesney, en zijn moeder, kapster Karen Chandler, stuurden hem naar een kleine lagere school voordat hij naar de Gibbs High School ging en later studeerde aan de East Tennessee State University, waar hij afstudeerde in marketing. Hij werd ooit lid van de Lambda Chi Alpha Fraternity terwijl hij verschillende baantjes had ondanks zijn activiteiten op de universiteit. In zijn vrije tijd werkte hij onder meer als parkeerbediende, telemarketeer en postsorteerder. Kenny, die geboren werd als Kenneth Arnold Chesney op 26 maart 1968 in Knoxville, Tennessee, USA, was al gepassioneerd door muziek sinds hij nog maar een kind was. Toch begon zijn verlangen naar muziek nadat hij zijn eerste gitaar als kerstcadeau kreeg toen hij 19 was. Kenny’s grootste muzikale invloed was, in feite, Amerika’s meest succesvolle hitmaker Conway Twitty. In 1995 bracht Kenny een album uit “All I Need to Know” met de grote hit “Fall in Love” die de Top 10 haalde. Verschillende van zijn volgende singles mislukten helaas op de markt, maar zijn twee albums namelijk “No Shoes, No Shirt, No Problems” (2002) en “When the Sun Goes Down” (2004) hadden van hem beide een begrip gemaakt. Zijn single “The Tin Man” uit 1995 werd bovendien opgenomen in zijn “Greatest Hits” album dat in 2000 uitkwam. De zanger ontsnapte ternauwernood aan de tragedie van 11 september, omdat de opnames voor de single “The Tin Man”, die tussen de twee torens zouden plaatsvinden, vertraging opliepen door problemen met de apparatuur. Als resultaat van zijn verbazingwekkende prestaties in de muziek, werd Kenny aangetrokken om deel te nemen aan de 40e verjaardag van de Academy of Country Music met andere celebs, waaronder Reba McEntire en Montgomery Gent. Daarnaast verdiende hij verschillende prijzen. In 2002 ontving hij een CMT Flameworthy Video Music Award voor Video van het Jaar en Male Video van het Jaar met de single “Young.” Later in 2004 behaalde hij nog een CMT Flameworthy Video Music Award voor Male Video of the Year voor “There Goes My Life” en Hottest Video of the Year voor zijn album “No Shoes, No Shirt, No Problems.” In datzelfde jaar won hij een Country Music Association Award voor Entertainer van het Jaar en Album van het Jaar door “When the Sun Goes Down.” Kenny, die ooit gedwongen was om de openingsdatum van zijn nieuwe tournee te annuleren na het scheuren van zijn rechterenkelbanden, was getrouwd met actrice Renee Zellweger. Hij gaf ooit toe dat Renee zijn favoriete actrice was die hem later inspireerde tot het schrijven van een liedje, “You Had Me From Hello”. Het koppel trouwde op 9 mei 2005 op het vakantie-eiland St. John op de Amerikaanse Maagdeneilanden. Helaas, na slechts vier maanden als man en vrouw door het leven te zijn gegaan, besloten Renee en Chesney hun huwelijk nietig te laten verklaren, zonder verdere details over de achterliggende reden. Te midden van deze moeilijke tijd bleef Kenny werken aan zijn muziekcarrière en scoorde hij nog een hit album getiteld “The Road and the Radio,” dat werd uitgebracht op 8 november 2005. Niet alleen scoorde dit album geweldig in de muzieklijsten, maar ook verkocht hij meer dan 469.000 exemplaren slechts een week na de release. Kort daarna, op 20 december, werd zijn scheiding van Renee afgerond. In plaats van onder te dompelen in verdriet, straalde Kenny in de volgende jaren. Zijn album verkoop bereikte het nummer 25 miljoen en verdiende daarom een gedenkplaat voor hem in februari 2006. Zijn prestaties in de muziekindustrie werden erkend tijdens de Academy Country Music Awards. Daar won hij vanaf 2005 achtereenvolgens de prijs voor Entertainer van het Jaar. Hoewel hij in 2005 2 albums uitbracht, werkte Kenny langer aan zijn twaalfde album. De plaat getiteld “Live Those Songs Again” werd uitgebracht in september 2006 en kreeg platina verkoop. Tussen de promotie van de CD en het doen van talrijke samenwerkingen door, had Kenny wat vrije tijd om “zijn ziel te doorzoeken, een beetje dieper te graven en te zoeken naar manieren om de waarheden, momenten en gevoelens van mensen zoals hij te vertellen.” Het duurde nog een jaar voordat Kenny klaar was om een nieuwe plaat uit te brengen. “Just Who I Am: Poets & Pirates” werd uitgebracht in 2007 met “Never Wanted More” als eerste single. Het volgende album “Lucky Old Sun” kwam uit in het volgende jaar, wat betekende dat het minder dan een jaar duurde voor hij het af had. Ondanks het nauwe gat met zijn voorganger, steeg het album hoger dan “Just Who I Am”. Het stond op nummer 1 in de Billboard Hot 200, twee plaatsen hoger dan zijn voorganger. Het album werd gevolgd door een massale Noord-Amerikaanse tournee die zowel kleine als grote zalen door het hele land aandeed. Vers van het voltooien van zijn road trip, keerde Kenny terug naar de studio en begon te werken aan zijn 13e studio album “Hemingway’s Whiskey”. Hij eiste opnieuw de eerste plaats op in de U.S. albumcharts. Met 183.000 verkochte exemplaren in de openingsweek, won het album van de sterke concurrent Lil Wayne’s “I’m Not a Human Being”. Het betekende zijn zesde hitparade topper tijdens zijn carrière in de country muziek industrie.