Kerkuil
De karakteristieke en mooie kerkuil is een van de roofvogels die het meest is aangepast aan het leven in de nabijheid van de mens. In tegenstelling tot veel haviken en andere roofdieren, worden kerkuilen vaak aangemoedigd om te nestelen op boerderijen en in de buurt van andere ontwikkelde gebieden, omdat ze bijna uitsluitend muizen en andere kleine knaagdieren vangen. Hierdoor zijn deze nachtvogels uitstekend geschikt om ongedierte te bestrijden zonder dure chemicaliën of andere, minder milieuvriendelijke methoden. Ontdek meer over dit lid van de Tytonidae vogelfamilie in deze gedetailleerde factsheet.
Fast Facts
- Wetenschappelijke naam: Tyto alba
- Algemene naam: Kerkuil, Kerkuil, Spookuil, Amerikaanse Kerkuil, Apenuil, Rattenuil, Doodshoofduil
- Levensduur: 3-5 jaar
- Grootte: 15-20 inch
- Gewicht: .95-1.4 pond
- Vleugelwijdte: 45 inches
- Status van instandhouding: Least concern
Kerkuil Identificatie
Barn uilen zijn gemakkelijk te identificeren met hun platte gezichten en brede, afgeronde vleugels. De geslachten zijn gelijk, hoewel de vrouwtjes meestal groter zijn. Deze uilen hebben een witte, hartvormige gezichtsschijf omgeven door een smalle witte of goudbruine rand. De kop, de nek, de rug en de vleugels zijn goudbruin, terwijl de borst en het achterlijf wit of bleek zijn met vage zwarte of grijze vlekken. De relatief lange poten zijn bedekt met fijne witte veertjes, en de vleugels en staart hebben donkere strepen. De ogen zijn donker. Tijdens de vlucht zien de vleugels er buitengewoon lang en breed uit, met afgeronde punten die deze vogels helpen geruisloos te vliegen.
Juveniele kerkuilen zijn gezwollen, met dons bedekte witachtige of grijsachtige bolletjes pluis. Ze ontwikkelen echter al snel de kenmerkende gezichtsschijf, hoewel hun gezichten kaler lijken dan die van een volwassen vogel. De vleugelveren van jonge uilen zijn de eerste die volwassen kleuren en markeringen beginnen te vertonen.
Het moet worden opgemerkt dat er veel kleurvariaties zijn onder kerkuilen, en sommige regionale ondersoorten kunnen veel lichter of donkerder lijken dan typisch is. De grootte varieert ook sterk, hoewel de kerkuilen van Noord-Amerika tot de grootste behoren.
Barn uilen kunnen luidruchtige vogels zijn, vooral als nestjongen. Tot de veel voorkomende roepgeluiden behoren een raspend, lang sissen bij dreiging of boosheid en een hoog gekrijs dat aan het eind abrupt wordt afgebroken. Andere geluiden zijn het snavelklikken en het klikken met de tong. Zoals alle uilen is de vlucht van kerkuilen grotendeels geruisloos en worden er geen duidelijke vleugelslagen gehoord, ondanks de grote omvang van de vleugels van de uil.
Kerkuil Habitat en Verspreiding
Barn uilen zijn de meest voorkomende uilensoort ter wereld en komen voor op alle continenten behalve Antarctica, hoewel ze in veel gebieden schaars zijn. In Noord-Amerika geven kerkuilen de voorkeur aan open grasland- en weidegebieden of schaars beboste gebieden, met inbegrip van moerassen en landbouwgebieden, maar ook stedelijke en voorstedelijke gebieden. In het Midwesten zijn kerkuilen plaatselijk bedreigd in verschillende staten.
Migratiepatroon
Hoewel de meeste kerkuilen het hele jaar door in hetzelfde verspreidingsgebied blijven, kunnen sommige van deze vogels, zoals populaties in de noordelijke Great Plains regio, seizoensgebonden migreren. Dit is vooral het geval tijdens strengere winters, wanneer prooien moeilijker te vinden zijn.
Gedrag
Barn uilen zijn voornamelijk nachtelijke jagers en worden zelden overdag gezien, hoewel ze in de vroege ochtend en late avond kunnen worden waargenomen. Tijdens het broedseizoen kunnen volwassen kerkuilen, die voor grote, hongerige broedsels zorgen, zelfs midden op de dag jagen.
Het zijn tactiele vogels die met hun broedsel in het nest knuffelen en zeer emotioneel gehecht kunnen raken aan hun partner of verzorgers van wilde dieren. Zoals alle uilen hebben kerkuilen een uitstekend gehoor en ze hebben het beste vermogen van alle roofvogels om alleen op geluid te jagen.
De vlucht van een kerkuil is stil en zeer drijfvermogen, en de lange, brede vleugels van de vogel dragen hem gemakkelijk. Deze vogels kunnen herhaaldelijk over open velden zweven als ze naar prooi zoeken, en nemen hun vangst mee naar een geschikte plek om te eten.
Dieet en voeding
Zoals alle uilen zijn kerkuilen strikt carnivoor. Het grootste deel van hun prooi bestaat uit kleine zoogdieren en knaagdieren, waaronder muizen en woelmuizen, hoewel ze ook af en toe kleine vogels zullen vangen. Na het verteren van hun voedsel braken kerkuilen onverteerd materiaal uit, waaronder vacht en botten.
Nestbouw
Barn uilen zijn monogame vogels, waarvan wordt aangenomen dat ze voor het leven paren. Het zijn holenbroeders, die graag gebruik maken van de juiste grootte kerkuilenkasten of soortgelijke schuilplaatsen. Een uilenpaar kan in één nestseizoen 2-3 broedsels grootbrengen, vooral in een mild klimaat of als er veel prooien zijn. Afhankelijk van het klimaat kunnen kerkuilen het hele jaar door nestelen.
Eieren en jongen
Een kerkuilenbroedsel bevat 2-18 effen witte, ongemerkte eieren. Het vrouwtje broedt de eieren 30-33 dagen uit, en de jonge uiltjes blijven 55-65 dagen in het nest om door beide ouders gevoed te worden.
Kerkuil Behoud
Hoewel kerkuilen op wereldschaal niet als bedreigd worden beschouwd, kunnen vele lokale of regionale populaties van deze vogels als bedreigd of bedreigd worden beschouwd. Het overmatig gebruik van schadelijk knaagdierengif, aanrijdingen met voertuigen, gevaarlijke omheiningen, en verlies van geschikte broedhabitat zijn enkele van de bedreigingen voor uilen die van groot belang zijn voor kerkuilen.
Tips voor Backyard Birders
Barn uilen nestelen gemakkelijk in open silo’s, schuren, en andere gebouwen in landelijke gebieden. Als er geen geschikte gebouwen beschikbaar zijn, zullen ze holle bomen onderzoeken en grote nestkasten gebruiken. Vogelaars die hopen kerkuilen aan te trekken, moeten het gebruik van knaagdiergif of andere bestrijdingsmethoden vermijden, die het voedselaanbod van de uilen beperken. Het minimaliseren van verlichting en nachtelijke verstoringen kan deze vogels ook helpen zich op hun gemak te voelen en hen aanmoedigen in de buurt te blijven.
Hoe deze vogel te vinden
Elke uiltocht kan een uitdaging zijn, omdat uilen, inclusief kerkuilen, relatief solitair zijn en de neiging hebben het meest ’s nachts actief te zijn. Het bezoeken van akkerranden in de buurt van geschikte neststructuren zoals oudere schuren of graansilo’s is de beste optie om een kerkuil te spotten, vooral als bekend is dat de vogels in het gebied nestelen. Let op kerkuilen die laag over de velden vliegen en herken ze aan hun kogelachtige vorm, platte gezichten, en verhoudingsgewijs grote vleugels.
Ontdek meer soorten in deze familie
Er zijn veel vergelijkbare uilen in de Tytonidae vogelfamilie, die allemaal lijken op kerkuilen, maar verschillen in kleur en verspreiding hebben. Vogelaars zullen Strigidae uilen niet willen missen, zoals:
- Barred Owl
- Great Horned Owl
Er zijn altijd meer geweldige uilen feiten te ontdekken, of bekijk al onze wilde vogel profielen om meer te leren over al uw favoriete vogelsoorten.