Mannelijk vs. Vrouwelijk lichaamsbeeld
Onderzoekers maken geen onderscheid over wat lichaamsbeeld is voor mannen en vrouwen. Er wordt echter wel apart onderzoek gedaan naar de verschillende manieren waarop elk van beide seksen met lichaamsbeeld omgaat. Het meeste onderzoek is uitgevoerd rond het lichaamsbeeld van vrouwen, dus onderzoek naar het lichaamsbeeld van mannen, hoewel steeds populairder, mist nog steeds de diepte en breedte van zijn tegenhanger.
Hoe ze vergelijkbaar zijn
Tot nu toe heeft onderzoek aangetoond dat mannelijke en vrouwelijke lichaamsbeelden veel van dezelfde kenmerken delen. Vrouwen en mannen, jongens en meisjes, kunnen risicofactoren en gevolgen van een negatief lichaamsbeeld delen, hoewel studies erop wijzen dat mannen iets minder zwaar worden getroffen dan vrouwen (Hargreaves & Tiggemann 2006). Brennan, Lalonde, en Bain (2010) voerden een vergelijkend onderzoek uit naar hoe mannelijke en vrouwelijke ontevredenheid over het lichaamsbeeld wordt ervaren in elk van de seksen, waarbij deelnemers reacties op het lichaamsbeeld beoordeelden aan de hand van een reeks stellingen. Bij het reageren op de stellingen, “Wanneer ik met aantrekkelijke personen van het andere geslacht ben,” “wanneer het onderwerp van gesprek betrekking heeft op het fysieke uiterlijk,” en “tijdens bepaalde recreatieve activiteiten,” meldden zowel mannen als vrouwen negatieve emoties te ervaren tussen soms en matig vaak, Dit toont aan dat mannen en vrouwen even onzeker zijn in hun lichaam wanneer het idee van ‘het lichaam’ direct of indirect wordt geconfronteerd in sociale situaties.
Hoe ze anders zijn
Het lichaamsbeeld van mannen onderscheidt zich echter op verschillende manieren van dat van vrouwen:
- Mannen lijken vatbaarder te zijn voor ‘atypische’ eetstoornissen en middelenmisbruik dan vrouwen (Burlew & Shurts 2013).
- Mannen zijn over het algemeen stiller over hun lichaamsnegativiteit, zoeken minder vaak behandeling of stellen behandeling langer uit dan vrouwen vanwege schaamte (Brennan, Lalonde, & Bain 2010; Burlew & Shurts 2013). Vrouwen internaliseren echter meer, body shame meer, en body surveillance meer dan mannen (Brennan, Lalonde, & Bain 2010).
- Sommige onderzoekers zeggen dat mannen doorgaans tevredener zijn met hun fysieke verschijning en minder kans hebben dan vrouwen om body-change gedrag te vertonen (Muth & Cash 1997; zie Doyle & Engeln 2014)
- Maar andere onderzoekers benadrukken dat mannen nog steeds worstelen met hun lichaamsbeeld: Zij zeggen dat mannen betrapt worden “op het gevoel ofwel te dun ofwel te zwaar te zijn om aan het mannelijke ideaal te voldoen” (Doyle en Engeln 2014, 279).
Het lichaamsbeeld van mannen heeft ook de neiging onbegrepener te zijn dan het lichaamsbeeld van vrouwen. Van mannen wordt verondersteld dat ze vooral bezig zijn met een “waargenomen gebrek aan spieren,” terwijl het mannelijke lichaamsbeeld in feite veel complexer kan zijn (Zie de eerste pagina van Mannelijk lichaamsbeeld). Aan de andere kant is de veronderstelde zorg voor vrouwen niet zo uit de lucht gegrepen: gewicht.
Het lijkt misschien dat een ongezond vrouwelijk lichaamsbeeld meer voorkomt dan een ongezond mannelijk lichaamsbeeld, maar dat kan slechts een perceptie zijn: sommige onderzoekers beweren dat vrouwen gewoon worden blootgesteld aan meer sociale situaties die hen een gevoel van ontevredenheid over hun lichaam geven, zodat de cijfers weerspiegelen dat vrouwen meer ontevreden zijn dan mannen (Brennan, Lalonde, & Bain 2010). Dit verduidelijkt waarom het vrouwelijke lichaamsbeeld zo wijdverbreid is, terwijl het mannelijke lichaamsbeeld zelden wordt herkend.
Deze verschillen van hoe de seksen zich verhouden tot negatief lichaamsbeeld zijn belangrijk als het gaat om het herkennen ervan bij mannen. Het is van groot belang dat we net zoveel aandacht besteden aan het lichaamsbeeld van mannen als aan dat van vrouwen en proberen het positief te maken. Voor meer informatie over hoe mannen een ongezond lichaamsbeeld ontwikkelen, kijk op Oorzaken & Factoren voor Jongens of Oorzaken & Factoren voor Mannen. Of ga naar Effecten van lichaamsbeeld om meer te leren over de schadelijke gevolgen van een negatief lichaamsbeeld voor mannen.
Waarom zouden we ons zorgen moeten maken over het lichaamsbeeld van mannen?
Een enorme “95% van de mannen in de college-leeftijd is ontevreden met hun lichaam op een bepaald niveau” (Daniel & Bridges 2013). Dat is een enorm deel van de bevolking van elke campus! We moeten meer aandacht besteden aan het lichaamsbeeld van mannen en de moeilijkheden die mannen kunnen ondervinden om in het reine te komen met hun onvolmaakte lichaam. Net zoals de huidige maatschappij van vrouwen verwacht dat ze slanker worden met statueske trekken, voelen Amerikaanse mannen, en mannen in alle westerse culturen, de druk om hun lichaam op te pompen en af te slanken, waardoor ze een combinatie van mager en volumineus spierweefsel creëren. Een ongezond mannelijk lichaamsbeeld strekt zich echter verder uit dan de gemiddelde college-man.
Volgens een studie worstelt meer dan 90% van de mannen op de een of andere manier met lichaamsontevredenheid en negatief affect (negatieve opvattingen over zichzelf), of negatieve emoties en gedachten over iemands lichaam (Castonguay et al. 2014). Onderzoek toont ook aan dat lichaamsbeeldstoornissen ernstiger kunnen zijn bij zowel homoseksuele als heteroseksuele tiener- tot en met jongvolwassen (post-college) mannen dan mannen in andere leeftijdscategorieën (Burlew & Shurts 2013).
Als cultuur weten we heel weinig over de prevalentie van deze kwestie bij mannen en jongens, omdat lichaamsbeeld traditioneel wordt beschouwd als een ‘vrouwelijk probleem’. Feit is dat mannen net zoveel last kunnen hebben van ontevredenheid over hun lichaam als vrouwen, maar dat we misschien minder aandacht besteden aan het lichaamsbeeld van mannen omdat mannen deze problemen stiller bespreken: Mannen hebben de neiging om minder vaak behandeling, counseling of positieve oplossingen te zoeken, of ze houden het uit uit schaamte en verlegenheid (Burlew & Shurts 2013).
We moeten mannen aanmoedigen om opener te zijn met hun opvattingen over lichaamsbeeld en meer aandacht besteden aan het bevorderen van een gezond, realistisch mannelijk lichaamsbeeld, net zoveel als we dat doen voor vrouwen.