Mary Anning, Fossielenvindster
Overleden: Lyme Regis, Engeland, 9 maart 1847
Fossielenvindster
Mary Anning leefde een leven vol ontberingen en ontberingen om uit te groeien tot wat door een bron “de grootste fossielzoekster die de wereld ooit gekend heeft” wordt genoemd.”Anning heeft het eerste exemplaar van de Ichthyosaurus gevonden dat door de Geological Society in Londen is erkend. Zij ontdekte ook het eerste bijna complete exemplaar van de Plesiosaurus; de eerste Britse Pterodactylus macronyx, een fossiel vliegend reptiel; de Squaloraja, een fossiele vis, een overgangsvorm tussen haaien en roggen; en tenslotte de Plesiosaurus macrocephalus.
Haar geschiedenis is onvolledig en tegenstrijdig. Sommige verslagen van haar leven zijn gefictionaliseerd, en haar ontdekkingen als kind zijn gemythologiseerd. Zij was een curiositeit in haar eigen tijd en bracht toerisme naar haar geboortestad Lyme Regis. Alleen haar persoonlijke kwaliteiten en haar lange ervaring brachten haar enige erkenning, want zij was een vrouw, van een lagere sociale klasse, en afkomstig uit een provinciaal gebied in een tijd waarin de mannen van de hogere klasse in Londen, heren geleerden, het leeuwendeel van de eer voor geologische ontdekkingen kregen.
Anning leerde fossielen verzamelen van haar vader, Richard, meubelmaker van beroep en fossielenverzamelaar door liefhebberij. Maar hij stierf op 44-jarige leeftijd in 1810, en liet zijn familie berooid achter. Ze vertrouwden op liefdadigheid om te overleven.
Mary kreeg enige erkenning voor haar intellectuele beheersing van de anatomie van haar onderwerpen, van Lady Harriet Silvester, die Anning in 1824 bezocht en dit in haar dagboek optekende:
Het buitengewone aan deze jonge vrouw is dat zij zich zo grondig met de wetenschap vertrouwd heeft gemaakt dat zij, zodra zij een bot vindt, weet tot welke stam het behoort. Door te lezen en toe te passen heeft zij een zodanige graad van kennis bereikt dat zij de gewoonte heeft over dit onderwerp te schrijven en te praten met professoren en andere knappe koppen, en zij erkennen allen dat zij meer van de wetenschap begrijpt dan wie dan ook in dit koninkrijk.**
Het aantal bezoekers aan Lyme nam toe naarmate Anning het respect won van hedendaagse wetenschappers. In het laatste decennium van haar leven ontving ze een lijfrente van de British Association for the Advancement of Science (1838), de Geological Society of London incasseerde een stipendium voor haar en ze werd benoemd tot eerste erelid van het nieuwe Dorset County Museum, een jaar voor haar dood aan borstkanker. Haar overlijdensbericht werd gepubliceerd in de Quarterly Journal of the Geological Society – een organisatie die pas in 1904 vrouwen zou toelaten.
* Annotatie bij een ongedateerde brief van Mary Anning aan een van de juffrouwen Philpot van Lyme, in de collectie van de American Philosophical Society, Philadelphia, geciteerd in Torrens, Hugh: “Mary Anning (1799-1847) van Lyme: the greatest fossilist the world ever knew,” British Journal for the History of Science, 25: 257-84, 1995.
**Ibid., p. 265.
Voor meer informatie zie The Lyme Regis Philpot Museum