Microeconomics
The Idea of Opportunity Cost
Since resources are limited, every time you make a choice about how to use them, you are also choosing to renove other options. Economen gebruiken de term opportuniteitskosten om aan te geven wat moet worden opgegeven om iets te verkrijgen dat gewenst is. Een fundamenteel principe van de economie is dat elke keuze een opportuniteitskost heeft. Als je door je economieles heen slaapt (niet aan te raden, trouwens), is de opportuniteitskost het leerproces dat je mist. Als je je inkomen uitgeeft aan videospelletjes, kun je het niet uitgeven aan films. Als je ervoor kiest om met één persoon te trouwen, geef je de mogelijkheid op om met iemand anders te trouwen. Kortom, de opportuniteitskosten zijn overal om ons heen.
Het idee achter de opportuniteitskosten is dat de kosten van het ene item de gemiste kans zijn om iets anders te doen of te consumeren; kortom, de opportuniteitskosten zijn de waarde van het op één na beste alternatief.
Doordat mensen moeten kiezen, worden zij onvermijdelijk geconfronteerd met afwegingen waarbij zij dingen moeten opgeven die zij wensen om andere dingen te krijgen die zij meer wensen.
Opportunity Cost and Individual Decisions
In sommige gevallen kan het erkennen van de opportuniteitskosten persoonlijk gedrag veranderen. Stel u bijvoorbeeld voor dat u elke dag op het werk $8 uitgeeft aan lunch. U weet misschien heel goed dat het meebrengen van een lunch van thuis slechts 3 dollar per dag zou kosten, dus de opportuniteitskosten van het kopen van een lunch in het restaurant zijn elke dag 5 dollar (dat is de 8 dollar die het kopen van een lunch kost min de 3 dollar die uw lunch van thuis zou kosten). Vijf dollar per dag lijkt niet zo veel. Maar als je projecteert wat dat in een jaar oplevert – 250 werkdagen per jaar × $5 per dag is gelijk aan $1.250 – dan zijn dat misschien de kosten van een behoorlijke vakantie. Als de opportuniteitskosten zouden worden beschreven als “een leuke vakantie” in plaats van “$5 per dag”, zou je misschien andere keuzes maken.
Kansenkosten en maatschappelijke beslissingen
Kansenkosten spelen ook een rol bij maatschappelijke beslissingen. Universele gezondheidszorg zou mooi zijn, maar de opportuniteitskosten van zo’n beslissing zouden minder huisvesting, milieubescherming of nationale defensie zijn. Deze afwegingen doen zich ook voor bij overheidsbeleid. Na de vliegtuigkapingen van 11 september 2001 werden bijvoorbeeld veel voorstellen gedaan om de veiligheid in het luchtverkeer te verbeteren:
- De federale regering zou gewapende “sky marshals” kunnen aanstellen die onopvallend met de rest van de passagiers zouden meereizen. De kosten van het hebben van een sky marshal op elke vlucht zou ruwweg $ 3 miljard per jaar bedragen.
- Het opnieuw uitrusten van alle Amerikaanse vliegtuigen met versterkte cockpitdeuren om het voor terroristen moeilijker te maken het vliegtuig over te nemen zou een prijskaartje van $ 450 miljoen hebben.
- De aanschaf van geavanceerdere beveiligingsapparatuur voor luchthavens, zoals driedimensionale bagagescanners en camera’s gekoppeld aan gezichtsherkenningssoftware, zou nog eens 2 miljard dollar kosten.
Verlies van tijd kan een belangrijke component van alternatieve kosten zijn.
De grootste kostenpost van een betere beveiliging van luchtvaartmaatschappijen heeft echter niets met geld te maken. Het zijn de alternatieve kosten van extra wachttijd op de luchthaven. Volgens het Amerikaanse ministerie van Vervoer maakten in 2012 meer dan 800 miljoen passagiers vliegreizen in de Verenigde Staten. Sinds de kapingen van 9/11 is de veiligheidscontrole intensiever geworden, waardoor de procedure langer duurt dan in het verleden. Stel dat elke vliegtuigpassagier per reis gemiddeld 30 minuten langer op de luchthaven doorbrengt. Economen kennen gewoonlijk een waarde toe aan de tijd om de opportuniteitskosten in tijd om te zetten in een geldbedrag. Omdat veel luchtreizigers relatief goed betaalde zakenlieden zijn, wordt de gemiddelde “prijs van tijd” voor luchtreizigers in voorzichtige schattingen op 20 dollar per uur gesteld. De alternatieve kosten van vertragingen in luchthavens kunnen dus oplopen tot 800 miljoen (passagiers) × 0,5 uur × 20 dollar per uur, oftewel 8 miljard dollar per jaar. Het is duidelijk dat de alternatieve kosten van wachttijd even aanzienlijk kunnen zijn als de kosten van directe uitgaven.