Na 41 jaar huwelijk en 9 jaar rouw om haar man heeft Julie Andrew's verdriet haar nog steeds “in haar buik gestampt”

Wanneer je meer dan vier decennia getrouwd bent, leer je wel het een en ander over hoe je een goede relatie moet hebben. Wat je ook niet ontgaat, is hoe belangrijk je partner wordt. Ze maken een integraal deel uit van je leven en als ze overlijden, komt het verdriet je gewoon aanwaaien. Je kunt het niet achter je laten. Je kunt alleen leren ermee om te gaan en ermee te leven.

De iconische actrice Julie Andrews leeft een leven waarin verdriet gewoon een onderdeel van haar leven is. Haar man, regisseur Blake Edwards, overleed in december 2010 op 88-jarige leeftijd. Hij zal voor altijd herinnerd worden als de bedenker van de Pink Panther films en de regisseur van Breakfast at Tiffany’s. Hij was een acteur, net als zij, en later een schrijver. Waar hij echter het meest bekend om is geworden zijn zijn komedies en musicals, aldus The Guardian. Het koppel was een creatieve krachtpatser die samen zeven films maakte.

Hoe ze elkaar ontmoetten was een “wonderfully Hollywood” moment. Een decennium voordat ze in 1969 daadwerkelijk trouwden, sprak het stel elkaar terwijl ze elkaar in hun auto’s passeerden, vertelde ze in 2015 aan Good Morning Britain. Ze stonden allebei buiten het kantoor van hun therapeut en ze noemde deze eerste kennismaking “oubollig”. “Ik ging de ene kant op en hij de andere, hij rolde het raam naar beneden nadat hij een paar keer had geglimlacht en hij zei: ‘Ga je waar ik net vandaan kom?'”

Edwards was echter een romanticus en zag dit als een Hollywood-moment. “We stopten in de middelste rijstrook op Sunset wachtend op verkeer en gingen dan verder,” herinnerde hij zich. “Ik bleef maar omkijken, twee of drie ochtenden per week…uiteindelijk zei ik ‘hoi’,” aldus Country Living.

Beiden waren gescheiden toen ze elkaar ontmoetten. Edwards was in feite 13 jaar ouder, maar dat maakte niet uit. Ze maakten veel projecten samen, maar sommige mislukten, zoals Darling Lili. “Ik wist dat je niet hit na hit na hit kon doen,” vertelde ze aan de Hollywood Reporter, en voegde er over Edwards aan toe: “We hadden zoveel met elkaar gemeen dat het er niet toe deed.” De 83-jarige denkt weemoedig terug aan hen allemaal als “geweldig”.

Andrews, die het toen “oubollig” vond, ziet haar huwelijk nu als een “liefdesverhaal”. In 2015 vertelde ze aan Good Morning Britain, dat het verlies haar nog steeds niet had verlaten. “We waren 41 jaar getrouwd en het was een liefdesverhaal, dat was het. Succes in ons huwelijk was om het een dag tegelijk te nemen en dus, lo and behold, 41 jaar later waren we er nog steeds,” zei Andrews. “Ik heb er nog steeds mee te maken,” zei ze. “Er zijn dagen dat het perfect is en ik mezelf ben en dan is het plotseling-schok je in het midden van je buik en je denkt ‘ah God ik wou dat hij hier was.'” Maar geliefden verlaten ons nooit echt, toch? “Maar hij is op een bepaalde manier, ik denk dat men die liefde altijd bij zich draagt,” voegde Andrews eraan toe.

Het echtpaar had in de jaren zeventig een gemengde familie, iets wat vrij zeldzaam was. Hun gezin omvatte Andrews’ dochter Emma en Edwards’ kinderen, Jennifer en Geoffrey. Ze adopteerden dochters, Amy en Joanna, uit Vietnam, in 1974 en 1975, respectievelijk. Later in dat decennium namen ze even een pauze uit Hollywood en richtten ze zich op het opbouwen van hun gezin. Ze verhuisden naar hun huis in Zwitserland, een pauze die hun beider creatieve zielen voedde.

Andrews houdt niet alleen van hem omdat hij haar echtgenoot is, maar respecteert hem ook om zijn creativiteit. Ze noemde hem “een van de moedigste schrijvers die ik ken,” die zijn “demonen” uitdreef door te schrijven. Hij begreep de talenten van zijn vrouw en creëerde enkele van de beste rollen voor haar. Als je zoveel van iemand houdt als hij van haar hield en haar begreep, weet je waartoe je partner werkelijk in staat is.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.