Navigatie
Qizilbash
De Qizilbash in de provincie Kabul zijn gevestigd in de hoofdstad en de omliggende districten. De Qizilbash zijn een Imami-sjiitische groepering die zou afstammen van Perzische “huurlingen en administrateurs die door de Safavidische keizer Nadir Shah Afshar waren achtergelaten om de Afghaanse provincies te besturen. “10 Na de ondergang van het Safavidische Rijk in Afghanistan bleven de Qizilbash, dankzij hun hogere opleidingsniveau en ervaring als administrateurs, invloedrijk aan het Afghaanse hof en in de overheidsbureaucratieën. Hun sjiitische geloof in combinatie met hun onevenredig grote politieke invloed leidde vaak tot wrevel bij grote delen van de soennitische meerderheid in Afghanistan.11 Ook werden zij door de sjahs gebruikt als persoonlijke lijfwachten en ingezet om opstanden onder de bevolking neer te slaan, waardoor zij verder vervreemd raakten van de Pashtun meerderheid. Als gevolg van de vervolging, zowel religieus als politiek, namen de Qizilbash vaak hun toevlucht tot taqiyya, de praktijk van voorzichtige dissimulatie of het aannemen van een dubbele religieuze identiteit. Om een rol te kunnen spelen in de regering en de samenleving, deden de Qizilbash, net als andere Imami Shia, zich in het openbaar voor als Soennieten of Pashtuns, terwijl zij in het geheim vasthielden aan hun Shia-geloof.12 In het huidige Afghanistan blijven de Qizilbash taqiyya beoefenen, waardoor het moeilijk is om nauwkeurige tellingsgegevens te verkrijgen. Het lijkt erop dat zij grotendeels in stedelijke centra wonen en “overwegend stedelijke beroepsbeoefenaren zijn – artsen, leraren, ingenieurs en advocaten. “13
Tatar
Gelegen in het noordwestelijke deel van de provincie Kabul. De Tataren, de eerste Centraal-Aziatische moslims die onder het Russische juk kwamen, behouden nog steeds hun eigen republiek binnen de Russische Federatie. Tijdens het koloniale tijdperk werden zij vaak gebruikt als spionnen en gidsen voor de Russische en later de Sovjetinspanningen, en waren zij sterk betrokken bij de commerciële handel. Veel Tataren vestigden zich in Afghanistan, hetzij om aan de Russen te ontkomen, hetzij als handelaars. Bekijk de Tataarse boom
Hindoes en Sikhs
Een klein aantal Hindoes bevindt zich in de districten rond de hoofdstad. Hindoes en Sikhs maken al eeuwenlang deel uit van het commerciële leven van Afghanistan en hebben als handelaars en geldschieters in het land gewoond. Ten tijde van de Taliban werden zij lastig gevallen en gedwongen herkenningstekens te dragen, met als gevolg dat velen het land verlieten. Sinds het begin van OEF zijn velen echter teruggekeerd naar Afghanistan en naar hun vroegere beroepen.
Politieke partijen
Hezb-e Islami Khalis (HiK)
Oorspronkelijk een mujahideengroep die zich afsplitste van Hekmatyars Hezb-e Islami onder leiding van Yunus Khalis. HiK was dominant in Nangarhar. Khalis overleed in 2005 of 2006, wat leidde tot een interne machtsstrijd tussen Khalis’ zoon Anwarul Haq Mujahid en Hajji Din Mohammad. Het lijkt erop dat Mohammad erin geslaagd is zijn controle over een groot deel van de partij te consolideren. Recente en actieve politieke spelers in Nangarhar hebben banden met HiK. Geleid door Hajji Din Mohammad, voormalig gouverneur van Kabul (2005-2009) en huidig lid van de Hoge Vredesraad van Afghanistan.
Hezb-e Afghanistan Naween (Nieuwe-Afghaanse Partij/Qanuni)
Geleid door Mohammad Yunus Qanuni. Maakt deel uit van een politieke alliantie onder de naam Jabahai Tafahim Millie of Nationaal Begripsfront. Qanuni was de voornaamste kanshebber tegen Karzai voor het presidentschap. Hij is een Tadzjiek die mujahideen is geweest, woordvoerder van Ahmed Shah Masoud, en minister van Binnenlandse Zaken en Onderwijs. Hij werd in 2005 in het parlement verkozen en werd gekozen om de Wolesi Jirga te leiden. Steun voor hem en zijn partij kan een politiek tegenwicht vormen tegen Karzai.
Hamnazar
Een van de belangrijkste partijen van de Meshrano Jirga, Hamnazar (Alliantie), bestaat voornamelijk uit pro-Karzai parlementsleden, die Westerse sympathisanten zijn. De groep telt een dertigtal parlementsleden en wordt geleid door Amin Zai. Hij is arts van beroep en heeft nauwe banden met Karzai, die hem sterk voor deze positie heeft gesteund.14
Hezb-e Islami Gulbuddin (HiG)
Mujahideen-partij actief sinds de Sovjet-invasie; geleid door Gulbuddin Hekmatyar. Actief gekant tegen de door de VS geleide strijdkrachten en de Afghaanse nationale strijdkrachten. Politiek actief in de districten Sherzad, Surk Rod en Pachir Wa. Hekmatyar is een Kharoti Ghilzai en daarom minder invloedrijk dan de veel meer gerespecteerde en machtige Khugianis, zoals Hajji Din Mohammad en Anwarul Haq Mohammad.15
Ittihad-e Islami (Sayyaf)
Deze partij staat onder leiding van ene Abdul Rasool Sayyaf, en dat al sinds de anti-Sovjetcampagne. Ondanks ideologische en culturele gelijkenissen met de Taliban sloot Sayyaf zich (om persoonlijke redenen) niet bij hen aan en sloot hij zich aan bij de Noordelijke Alliantie. Hij volgt een strikte Wahhabi-interpretatie van de Islam en staat niet bekend om zijn tolerantie. In het verleden stond deze partij bekend om haar buitenlandse aanhangers en volgelingen; de eersten vaak Arabisch, de laatsten afkomstig uit plaatsen zo divers als de Zuidelijke Filippijnen, Tsjetsjenië, en Bosnië. In februari 1993 slachtten regeringstroepen en leden van de Ittihad-e Islami meer dan 700 Hazara af in het Afshar-district van West-Kabul.
In 2005 registreerde Ittihad-e Islami zich als politieke partij onder de naam “Islamic Dawah Organisation of Afghanistan”.20