Nieuwe kaart toont zoutgehalte van oceanen

Een door NASA gebouwd instrument aan boord van een internationale satelliet heeft voor het eerst de zoutheid van de wereldzeeën in kaart gebracht, slechts drie maanden nadat de hoogtechnologische sensor in een baan om de aarde werd gebracht.

Op de kleurrijke kaart staan de gele en rode gebieden met een hoger zoutgehalte (of zoutgehalte), terwijl de blauwe en paarse gebieden gebieden met een lager zoutgehalte zijn. Gebieden die zwart gekleurd zijn, zijn hiaten in de gegevens.

Bekend als Aquarius, maakt het instrument NASA’s eerste ruimte observaties van zoutgehalte variaties op het oceaanoppervlak een belangrijk onderdeel van het klimaat van de aarde dat oceaan circulatie beïnvloedt en is gekoppeld aan de cyclus van zoetwater rond de planeet.

Tot nu toe presteert het instrument beter dan NASA wetenschappers verwachtten. De nieuwe kaart is gemaakt op basis van de eerste twee en een halve week gegevens van Aquarius.

Het instrument werd op 10 juni 2011 de ruimte in geschoten en werd op 25 augustus operationeel.

De nieuwe kaart van Aquarius onthult overwegend bekende kenmerken van het zoutgehalte in de oceaan, zoals een hoger zoutgehalte in de subtropen, een hoger gemiddeld zoutgehalte in de Atlantische Oceaan in vergelijking met de Stille en Indische Oceaan, en een lager zoutgehalte in regengordels nabij de evenaar, het noordelijkste deel van de Stille Oceaan en elders.

Deze kenmerken houden verband met grootschalige patronen van regenval en verdamping over de oceaan, de uitstroom van rivieren en de circulatie in de oceaan. Aquarius is gebouwd om te volgen hoe deze kenmerken in de loop van de tijd veranderen, en hun verband met klimaat- en weersvariaties te bestuderen.

Naast grootschalige patronen toont de kaart gedetailleerde regionale contrasten in zoutgehalten van het oppervlaktewater, zoals een verrassend groot gebied met een laag zoutgehalte dat samenhangt met water dat uit de Amazonerivier stroomt.

Hoewel het instrument bewonderenswaardig heeft gepresteerd, bevatten de eerste gegevens enige onzekerheden, en er moet nog veel werk worden verricht om de informatie te kalibreren en te valideren.

Hoge winden en lage oppervlaktetemperaturen hebben bijvoorbeeld tot gevolg gehad dat de zoutmetingen in de zuidelijkste oceanen nog niet betrouwbaar zijn, maar wetenschappers hebben genoeg tijd om hun gegevens te verfijnen.

Aquarius is gepland om het zoutgehalte in de open oceaan eens in de zeven dagen in kaart te brengen gedurende ten minste drie jaar.

  • The World’s Biggest Oceans and Seas
  • Video: Zeezoutveranderingen rimpelen over de wereld
  • Infographic: Hoogste berg tot diepste oceaangracht

Volg OurAmazingPlanet voor het laatste nieuws over aardwetenschappen en exploratie op Twitter @OAPlanet en op Facebook.

Recent nieuws

{{artikelnaam }}

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.