Parallel spel en peuters: Wat het is en waarom het belangrijk is
Parallel spel is een kleine fase in het leven van een jonge peuter waarin hij of zij naast andere peuters speelt, maar geen interactie met hen heeft.
Dit komt vaak voor bij peuters tussen de 1 en 2 jaar, en het sluit aan bij andere merkwaardige peuterfasen zoals tegen zichzelf praten en overdreven aanhankelijk worden.
Op zich is deze activiteit echter niet iets om je zorgen over te maken – en, ondanks de schijn, zet het eigenlijk de weg vrij voor sociaal spel.
Dr. Dana Cohen, een kinderpsycholoog en directeur van autisme en evaluatiediensten voor jonge kinderen bij Beaumont Children’s in Royal Oak, zegt dat parallel spel eigenlijk de voorloper is van sociaal spel en moet worden aangemoedigd.
Waar lijkt het op?
Parallel spel lijkt op waar het op lijkt. Cohen zegt dat het meestal twee kinderen zijn die naast elkaar spelen, dicht bij elkaar, maar niet samen. Elk kind is gefocust op zijn of haar eigen spel.
Het kan overal voorkomen, zegt Cohen, zolang de omgeving is ingesteld om dit spel te laten plaatsvinden. Stel je plaatsen voor die vol staan met bouwblokken of speelcentra, waar de kleintjes allemaal vrolijk in hun eigen kleine “zones” aan het knutselen zijn.”
“Het komt het vaakst voor in school- of kinderopvangomgevingen die stations in de hele kamer opzetten om het te proberen en aan te moedigen,” zegt Cohen.
Waarom het belangrijk is
Wanneer peuters, meestal in de leeftijd van 1 tot 2 jaar, zich bezighouden met dit soort spel, bereiden ze zich in feite voor op meer sociaal spel, legt Cohen uit.
“Sommige kinderen doen het eerder,” voegt ze eraan toe. Cohen merkt op dat, omdat dit type spel een voorloper is van sociaal spel, het een enorme ontwikkelingsfase is en kinderen vroege sociale vaardigheden leert.
“Ze leren door spel en interactie,” voegt Cohen eraan toe. “Als ze geen parallel spel hebben, kan dat van invloed zijn op hun ontwikkeling.”
Cohen merkt op dat als je kind de leeftijd van 3 bereikt en niet overgaat van parallel spel en in iets meer interactief en sociaal, dan kan dat een teken zijn van autisme.
“Maar er is veel variabiliteit, zoals persoonlijkheid,” zegt Cohen.
Bijvoorbeeld, sommige kinderen zijn gewoon verlegener. Daar moet rekening mee worden gehouden voordat je een diagnose stelt. Zoek verder medisch advies als dat nodig is.
Het koesteren van parallel spel
Het is essentieel dat ouders betrokken raken bij deze zeer belangrijke fase in de ontwikkeling van hun peuter. Het aanmoedigen van parallel spel is zo eenvoudig als het opzetten van kleine speelafspraakjes thuis met een of twee kinderen, legt Cohen uit.
Cohen zegt dat ouders de speelafspraken moeten structureren en controleren, zodat parallel spel inderdaad plaatsvindt. Bepaald speelgoed moet er ook bij betrokken zijn om dit te laten gebeuren, zegt Cohen.
Zo zegt ze bijvoorbeeld dat voor jongere peuters vormsorteerders een goede keuze zijn – en voor oudere peuters zou je speelgoed mee kunnen nemen dat het doen alsof stimuleert, zoals babypoppen.
Maar om te voorkomen dat de kinderen overweldigd worden, zegt Cohen om niet veel speelgoedopties mee te nemen.
Naast speelafspraakjes thuis, kunt u volgens Cohen uw kleintje meenemen naar lessen in uw plaatselijke bibliotheek of een speelruimte in het winkelcentrum, vooral als ze niet in de kinderopvang zitten.
Cohen legt uit dat in vergelijking met speelafspraakjes thuis, waar de omgeving rustig en ontspannen is, speelafspraakjes in het openbaar moeilijker plaatsen kunnen zijn om parallel spel aan te moedigen. Toch is de blootstelling aan andere kinderen van hun leeftijd heilzaam genoeg.
De volgende stap aanmoedigen: interactief spelen
Als je peuter de leeftijd van 3 jaar bereikt, verwacht Cohen dat hij of zij al verder zou gaan dan parallel spelen en meer sociale vormen van spelen zou beoefenen. Maar als dat niet het geval is, zijn er manieren om het aan te moedigen.
Cohen suggereert om spelletjes uit te brengen waarbij je om de beurt speelt en de structuur van het spelen in de gaten houdt om de sociale aspecten te helpen stimuleren.
Een andere tactiek is het introduceren van speelgoed dat aanzet tot delen, want delen is een heel vroeg teken van interactief spel, zegt Cohen.
Bedenk wel: “Je kunt je kind niet dwingen om met een ander kind te spelen,” zegt Cohen, “maar je kunt het wel aanmoedigen.”
Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd in 2018 en wordt regelmatig bijgewerkt.