1970 Plymouth Superbird

Z ich wysokimi skrzydłami i opływowym kształtem, te potwory z dużym blokiem zdominowały wyścigi NASCAR w latach 1969-70. Nasz samochód nabyliśmy na aukcji eBay.

TE SAMOCHODY

Plymouth wprowadził model Superbird, aby wygrać w NASCAR, modyfikując Roadrunnera i instalując 426 Hemi, 440 Super Commando lub 440 Commando z sześciopakiem gaźników. Wykorzystując wcześniejsze doświadczenia z 1969 roku z Dodge specials wiedzieli, że pewne opcje usprawniające poprawią osiągi. Dodając wydłużony, zwężający się nos, który zwiększył wymiary całkowite o 19 cali, oraz wysoką parę płetw ogonowych, wraz z chowanymi reflektorami, aby jeszcze bardziej uniknąć oporu wiatru, uzyskano wzrost prędkości maksymalnej, ale tylko w górnym zakresie krzywej prędkości. Aby się zakwalifikować, trzeba było wyprodukować 1.920 takich samochodów, w oparciu o nową formułę, która zamiast wymagać 500 egzemplarzy produkcyjnych, nakazywała dwa samochody na każdego dealera w Stanach Zjednoczonych. Te nieco niepraktyczne samochody, na tym poziomie produkcji, były trudne do sprzedania i siedział na działkach dealerskich przez miesiące na koniec.

Niemniej jednak, Superbird był sukcesem w NASCAR i nie tylko. Z 426 Hemi produkującym 425 koni mechanicznych, przyspieszenie od zera do sześćdziesiątki wynosiło tylko 4,8 sekundy, ale wyprodukowano ich tylko 135. Przy współczynniku oporu powietrza wynoszącym zaledwie 0,28, tylko kilka samochodów może się dziś pochwalić podobną śliskością. Jego prędkość 200 mil na godzinę ustanowiona w marcu 1970 roku w Talladega była rekordem NASCAR. Wydaje się, że było to pierwsze reklamowane 200 mil na godzinę w stockowym samochodzie amerykańskim, podobnie jak Daytona Paige’a z 1921 roku była pierwszą stockową setką. Połączenie stylistyki przedniej części nadwozia i zwiększonej siły docisku wywieranej przez ogon odegrało rolę w jego osiągach.

Na torze, przyciągnęły Richard Petty z powrotem do Plymouth z projektem Superbird, a on wygrał osiem wyścigów NASCAR i umieszczony wysoko w innych. Do 1971 roku NASCAR zmienił zasady tak, że samochody mogą mieć przemieszczenie tylko pięć litrów lub mniej. Jeśli zespół zdecydował się na użycie dużego silnika, stosowano kary wagowe, co w zasadzie wykluczało te samochody z rywalizacji. NASCAR wypełniał swoją misję zmniejszania prędkości ze względów bezpieczeństwa, temat, który rozciągał się daleko w przyszłość. W rezultacie, to wygasiło wyścigową historię Superbird.

Były pogłoski, że uważali cechy usprawniające wymienione powyżej za zbyt krzykliwe lub „z magazynu”, aby być częścią tematu NASCAR. W świetle niejasnego związku między rzeczywistym samochodem akcyjnym a obecnym konkurencyjnym NASCAR, jest to trudne do uwierzenia, ale słyszałem to więcej niż raz.

Gdy Superbird pojawił się na rynku, magazyny samochodów sportowych wskazały, że dla właściciela, który nalega na posiadanie samochodu produkcyjnego tak charakterystycznego, że rzadko widziałby inny na autostradzie, ’70 Plymouth Superbird i prawie identyczny Dodge Daytona Chargers były wśród najlepszych wyborów. W tamtym czasie Road Test Magazine zakładał, że ponieważ budowano tylko nieliczne 2,000 tych „limitowanych edycji” samochodów, „większość, jeśli nie praktycznie wszystkie, zostały zamówione jeszcze przed rozpoczęciem serii”. Specjalnie skonstruowane „Ptaki” wprowadzą Plymouth z powrotem do wielkiego biznesu wyścigów samochodowych i bez wątpienia ponownie znajdą się na pierwszych stronach gazet – jako zwycięzcy.”

Jak wiemy, do końca sezonu wyścigowego 1970, samochód nie kwalifikował się już do NASCAR, a z powodu jego niepraktyczności do użytku drogowego, wiele Superbirdów zostało niesprzedanych na działkach dealerów, a często oddanych po drastycznie obniżonych cenach.

NASZ SAMOCHÓD

Aby opowiedzieć historię amatorskiej historii NASCAR, która jest częścią naszego tematu wyścigów samochodów sportowych w Ameryce, pomyślałem, że Superbird był niezbędnym składnikiem. Jego zarejestrowana prędkość 200mph z Hemi była przełomowa. Nie spodziewając się znaleźć jednego z niewielu istniejących Hemisów, byłbym usatysfakcjonowany Super Commando tak długo, jak miałby on stick shift z tym przystojnym pistoletowym uchwytem. Inną cechą, którą kierowcy w tamtych czasach lubili wykorzystywać, zarówno ze względu na wygląd, opływowość, jak i konstrukcję, było wypełnienie szwu w miejscu, gdzie nosek Superbird jest przymocowany do przedniego korpusu Roadrunnera. W samochodach seryjnych ten pionowy szew tworzy wizualne rozproszenie uwagi i wydawało się, że te samochody, w których ten szew był wypełniony, po prostu wyglądały lepiej. Rozumiem, że samochody Petty’ego również miały ten drobny szczegół.

Nie minęło dużo czasu, zanim na eBayu znaleźliśmy doskonałego Superbirda, z tymi wszystkimi cechami, w moim ulubionym kolorze najbardziej pożądanego wyboru kolorów, Tor Red. Dokładnie sprawdzone na pasujące numery, stick shift, i sympatyczny ten samochód teraz przynosi widzów zarówno z powrotem do ery samochodów mięśni i pomaga nam zdefiniować amatorską historię NASCAR. Ponieważ NASCAR staje się profesjonalnym sportem, różni się od tematu naszej kolekcji, ale Superbird był NASCAR, który każdy mógł kupić i cieszyć się, i to jest prawda o naszym.

View Related Videos

.