Assisted living
W obrębie Stanów Zjednoczonych spektrum życia wspomaganego, nie ma uznanej w kraju definicji życia wspomaganego. Obiekty mieszkalne są regulowane i licencjonowane na poziomie stanu USA. Regulacje te obejmują obsadę personelu, szkolenia oraz standardy jakości i bezpieczeństwa. Różni się to od domów opieki, które są regulowane na poziomie federalnym i zazwyczaj podlegają bardziej rygorystycznym standardom. Ponad dwie trzecie stanów używać terminu licencji „Assisted Living”. Inne terminy licencyjne używane do tej filozofii opieki obejmują dom opieki, asystent opieki żyjących obiektów i domów opieki osobistej. Każda państwowa agencja licencyjna ma swoją własną definicję terminu, którego używa do opisania życia wspieranego. Ponieważ pojęcie życia wspieranego nie zostało zdefiniowane w niektórych stanach, jest to często termin marketingowy używany przez różne wspólnoty seniorów, licencjonowane lub nielicencjonowane. Assisted living facilities w Stanach Zjednoczonych miały krajową medianę miesięcznej stawki w wysokości 3 500,00 USD w 2014 roku, co stanowi wzrost o 1,45% w stosunku do 2013 roku i wzrost o 4,29% w pięcioletnim okresie od 2009-2014.
TypesEdit
As widely varied as the state licensing and definitions are, so are the types of physical layouts of buildings in which assisted living services are provided. Przeciętny dom opieki znajduje się w budynku komercyjnym, ale niektóre usługi asystenta życia korzystają z dużych budynków mieszkalnych, znanych jako domy mieszkalne Assisted Living, lub „RAL”. Mieszkaniowe domy pomocy mogą różnić się ceną i udogodnieniami, a nawet mogą być zgrupowane w oddzielnym terminie znanym jako Luksusowy Dom Pomocy Społecznej, lub „LRAL”. Domy opieki mogą mieć różną wielkość, od małego domu mieszkalnego dla jednego mieszkańca, aż po bardzo duże obiekty świadczące usługi dla setek mieszkańców. Pod względem poziomu opieki domy opieki mieszczą się gdzieś pomiędzy niezależną wspólnotą mieszkaniową a zakładem opiekuńczym. Ośrodki spokojnej starości łączą w sobie samodzielne życie, życie wspomagane i opiekę pielęgniarską w jednym obiekcie.
Osoby, które mieszkają w nowszych ośrodkach spokojnej starości, mają zazwyczaj własne, prywatne mieszkanie. Zazwyczaj nie ma tam specjalnego wyposażenia medycznego, które można znaleźć w domu opieki, a personel pielęgniarski może nie być dostępny przez cały czas. Jednak przeszkolony personel jest zazwyczaj dostępny na miejscu przez całą dobę, aby zapewnić inne potrzebne usługi. Obowiązki domowe są wykonywane: pościel jest zmieniana, pranie jest robione, a jedzenie jest gotowane i serwowane jako część czynszu podstawowego i usług włączonych. W zależności od zakresu usług, usługi świadczone w mieszkaniu wspomaganym mogą obejmować podawanie leków, pomoc w kąpieli, ubieraniu, odprowadzanie na posiłki i zajęcia, toaletę, przenoszenie i wstrzykiwanie insuliny przez pielęgniarkę środowiskową. Niektóre ośrodki oferują również udogodnienia, takie jak sala do ćwiczeń lub salon piękności na miejscu. Często dostępny jest również serwis spożywczy. Prywatne mieszkania, o ile są dostępne, są zazwyczaj samodzielne, tzn. posiadają własną sypialnię i łazienkę, a także mogą mieć oddzielną część dzienną lub małą kuchnię. Zarejestrowane pielęgniarki i licencjonowane praktyczne pielęgniarki są dostępne przez telefon lub e-mail 24 godziny na dobę, aby zapewnić odpowiednie nauczanie i / lub edukację personelu jest dostępna.
Alternatywnie, indywidualne przestrzenie życiowe mogą przypominać akademik lub pokój hotelowy składający się z prywatnego lub półprywatnego miejsca do spania i wspólnej łazienki. Zazwyczaj są tam wspólne obszary do spotkań towarzyskich, jak również centralna kuchnia i jadalnia do przygotowywania i spożywania posiłków.
Typowy mieszkaniecEdit
Find sources: „Assisted living” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (lipiec 2016)
An assisted living resident is defined as a resident who needs assistance with at least one of the activities of daily living.
Typowy mieszkaniec ośrodka assisted living byłby zazwyczaj starszą osobą dorosłą, która nie potrzebuje poziomu opieki oferowanego przez dom opieki, ale woli więcej towarzystwa i potrzebuje pewnej pomocy w codziennym życiu. Grupy wiekowe będą się różnić w zależności od ośrodka. W opiece długoterminowej zachodzi obecnie transformacja. Wspólnoty mieszkaniowe akceptują coraz wyższy poziom opieki, a domy opieki stają się miejscem dla tych, którzy przechodzą rehabilitację po pobycie w szpitalu lub potrzebują rozległej pomocy. Wiele domów opieki przyjmuje obecnie osoby, które potrzebują pomocy przy wszystkich czynnościach życia codziennego.
W raporcie „Overview of Assisted Living Report” z 2010 roku stwierdzono, że 54 procent mieszkańców domów opieki ma 85 lat lub więcej; 27 procent ma 75-84 lat; 9 procent mieszkańców jest w wieku od 65 do 74 lat; a 11 procent jest młodszych niż 65 lat. 74% mieszkańców domów opieki to kobiety; 26% to mężczyźni.
Specjalne potrzebyEdit
Find sources: „Assisted living” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (lipiec 2016)
Rezydencja może pomóc w zorganizowaniu odpowiednich usług medycznych, zdrowotnych i opieki dentystycznej dla każdego mieszkańca. Mieszkaniec zazwyczaj wybiera swojego lekarza i usługi dentystyczne.
Rezydenci, którzy mają okresy czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, urazu lub rekonwalescencji po operacji, często wybierają życie wspomagane jako opcję wspierającą, aby pomóc im szybko odzyskać zdrowie, aby potem mogli wrócić do domu. W przypadku takich krótkoterminowych pobytów, domy opieki pełnią rolę pomostu między szpitalem a domem.
Krótkoterminowe pobyty w domach opieki są również rozwiązaniem dla rodzin, gdy główny opiekun wyjeżdża z miasta lub z innych powodów nie jest w stanie zapewnić niezbędnej opieki.
Ostatnio budowane obiekty są projektowane z naciskiem na łatwość użytkowania przez osoby niepełnosprawne. Łazienki i kuchnie są zaprojektowane z myślą o wózkach inwalidzkich i chodzikach. Przedpokoje i drzwi są wyjątkowo szerokie, aby pomieścić wózki inwalidzkie. Obiekty te są z konieczności w pełni zgodne z Americans with Disabilities Act z 1990 roku (ADA) lub podobnymi przepisami w innych miejscach.
Aspekty socjalizacji w ALF są bardzo korzystne dla mieszkańców. Zazwyczaj ośrodek ma zaplanowanych wiele zajęć dla mieszkańców, pamiętając o różnych rodzajach niepełnosprawności i potrzebach.
Oddziały zamknięteEdit
Find sources: „Assisted living” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (lipiec 2016)
Many ALFs służą również potrzebom osób z jakąś formą demencji, w tym z chorobą Alzheimera i innych z upośledzeniem umysłowym, o ile nie stanowią one bezpośredniego zagrożenia dla siebie lub innych. Sekcje budynku, w których mieszkają tacy mieszkańcy, są często określane mianem opieki pamięciowej. W Stanach Zjednoczonych, ustawodawstwo uchwalone przez każdy stan określa nie tylko poziom opieki, ale często jakie warunki są zabronione do opieki w takim domu.
- W Kalifornii, te jednostki nie są „zamknięte” są one zabezpieczone przez alarmy, opóźnienia, klawiatury wymagające kodu, itp. Nie są to jednak jednostki zamknięte jak oddział psychiatryczny.
Many ALFs będą pracować, aby pomieścić osobę, która cierpi na ciężkie formy Alzheimera przez posiadanie oddzielnych prywatnych jednostek. Te wyspecjalizowane obszary opieki są częścią głównego budynku, ale są zabezpieczone, więc mieszkańcy z chorobą Alzheimera nie mogą wyjść i ewentualnie zrobić sobie krzywdę. Te obszary opieki zazwyczaj dom mniej osób i więcej uwagi od opiekunów jest provided.
The jednostki, zwykle nazywane zamknięte jednostki, koncentrują się na zastosowaniu poznawczych i psychicznych działań, aby spróbować pomóc utrzymać umysł świeże. Ponieważ nie ma lekarstwa na tę chorobę, celem jest praca przy przedłużaniu lub opóźnianiu choroby. Jeśli ktoś nie jest zaangażowany w aktywność, jego lub jej pamięć będzie pogarszać się szybciej.
KontrowersjeEdit
2011 Miami Herald dochodzenieEdit
Dochodzenie 2011 przez Miami Herald do wspomaganych obiektów mieszkalnych na Florydzie zdobył nagrodę Pulitzera, i stwierdził, że:
- „zabezpieczenia niegdyś okrzyknięte jako najbardziej postępowe w kraju zostały zignorowane w ciągu tragedii nigdy wcześniej nie ujawnionych publicznie,”
- „że Agencja Administracji Opieki Zdrowotnej, która nadzoruje stanowe 2,850 obiektów assisted-living, nie monitorowała nieuczciwych operatorów, nie zbadała niebezpiecznych praktyk ani nie zamknęła najgorszych przestępców” oraz
- „gdy szeregi domów opieki rozrastały się, aby zrobić miejsce dla gwałtownie rosnącej populacji osób starszych na Florydzie, stan nie zdołał ochronić ludzi, którym miał służyć.”
Dochodzenie znalazło dziesiątki incydentów rażących niegospodarności i zachowań przestępczych w ośrodkach wspomaganego życia na całej Florydzie, stanie 20 milionów ludzi, który jest popularny wśród amerykańskich emerytów. Gazeta zażądała wydania dokumentów państwowych związanych ze śmiercią ponad 300 osób w domach opieki między 2003 a 2011 rokiem, ale odmówiono im tych dokumentów. Mimo to, w wyniku dochodzenia gazety znaleziono nie mniej niż 70 osób, które zmarły z powodu „działań swoich opiekunów”. Stwierdzono, że zgony były wynikiem złego zarządzania ośrodkami opieki oraz praktyk ich personelu i kierowników, którzy odurzali mieszkańców, pozbawiali ich podstawowych środków do życia, takich jak żywność i woda, znęcali się nad mieszkańcami werbalnie, psychicznie i fizycznie oraz zaniedbywali ich potrzeby.
2013 Frontline investigationEdit
W dniu 30 lipca 2013 roku Frontline przeprowadził godzinny program z pomocą ProPublica wyszczególniając niektóre tragedie, które wydarzyły się w assisted living.
W czasie, gdy dokument został wyemitowany i opublikowany, Frontline stwierdził, że, „Dzisiaj, prawie 750 000 osób mieszka w obiektach assisted living w całym kraju. Krajowe sieci for-profit, zaniepokojony zarówno o opiekę dla swoich mieszkańców i zadowolenie swoich akcjonariuszy, przyszli do dominacji w branży. Standardy opieki i szkolenia – a nawet definicje terminu „dom opieki” – różnią się w poszczególnych stanach. Ośrodki mieszkalne, w przeciwieństwie do domów opieki, nie są regulowane przez rząd federalny”. Towarzyszący pisemny brief powołuje się na zgony mieszkańców, obiekty, które są niedostatecznie obsadzone, pracowników, którzy są nieodpowiednio przeszkoleni, i że ogólny „nacisk na zapełnienie obiektów i maksymalizację przychodów spowodował, że personel jest przeciążony, a opieka nad mieszkańcami zagrożona.”
Powiązany artykuł ProPublica (Thomson i Jones, 29 lipca 2013 r.) stwierdza, że obiekt prowadzony przez Emeritus Senior Living „…został uznany za niewystarczający pod prawie każdym ważnym względem. I, tak naprawdę, ci 'specjalnie przeszkoleni’ pracownicy nie byli w rzeczywistości przeszkoleni do opieki nad osobami z chorobą Alzheimera i innymi formami demencji, co stanowi naruszenie prawa kalifornijskiego.” Dalej czytamy, że „Placówka polegała na jednej pielęgniarce, aby śledzić stan zdrowia swoich licznych mieszkańców, a kilku licencjonowanych pracowników medycznych, którzy tam pracowali, zazwyczaj nie wytrzymywało długo”, ale także, że „W niektórych okresach, placówka trwała miesiącami bez pełnoetatowej pielęgniarki na liście płac.” Artykuł ProPublica twierdził, że problem nie był specyficzny dla jednej placówki i że „Inspektorzy stanowi przez lata kontrolowali placówki Emeritus w całej Kalifornii.” Emeritus odpowiedział na to twierdzenie, opisując „wszelkie niedociągnięcia jako odosobnione”, jak również to, że „wszelkie pojawiające się problemy są natychmiast rozwiązywane”. Firma powołała się na ich „rosnącą popularność jako dowód zadowolenia konsumentów.”
Porównanie pomiędzy życiem wspomaganym a opieką osobistąEdit
W Pensylwanii, opieka osobista i życie wspomagane to terminy, które są zdefiniowane oddzielnie.
Opieka osobista i życie wspomagane w PA są regulowane przez Pennsylvania Bureau of Human Services Licensing (oddział Departamentu Usług Ludzkich). Do stycznia 2011 roku, terminy „assisted living” i „personal care” były traktowane zamiennie. W tym czasie, Pensylwania rozpoczęła licencjonowanie obiektów mieszkalnych oddzielnie od obiektów opieki osobistej.
Rozdział 2800 Kodeksu 55 Pensylwanii definiuje życie wspomagane jako „znaczącą alternatywę opieki długoterminowej, aby umożliwić osobom starzenie się w miejscu zamieszkania”, gdzie mieszkańcy „otrzymają pomoc, której potrzebują, aby starzeć się w miejscu zamieszkania i rozwijać i utrzymywać maksymalną niezależność, wykonywać podejmowanie decyzji i osobisty wybór.”
Podobnie, Rozdział 2600 Kodeksu 55 Pa. Code definiuje opiekę osobistą jako „Lokal, w którym jedzenie, schronienie i osobista pomoc lub nadzór są zapewnione na okres przekraczający 24 godziny, dla czterech lub więcej osób dorosłych, które nie są krewnymi operatora, które nie wymagają usług w lub w licencjonowanym zakładzie opieki długoterminowej, ale które wymagają pomocy lub nadzoru w czynnościach życia codziennego lub instrumentalnych czynnościach życia codziennego.”
Różnice między tymi dwoma poziomami opieki są podzielone na trzy kategorie:
Koncepcja – Rezydencje z opieką pozwalają mieszkańcom starzeć się w miejscu, co oznacza, że nawet gdy ich potrzeby zdrowotne wzrosną, nie będą musieli przenosić się do innego domu seniora, aby otrzymać tę opiekę, taką jak wykwalifikowana opieka pielęgniarska.
Konstrukcja – Rezydencje z opieką muszą zapewnić mieszkańcom prywatny pokój z zamykanymi drzwiami, prywatną łazienkę i małą kuchnię. Domy opieki nie muszą oferować tych udogodnień.
Poziom opieki – Domy opieki muszą zapewnić mieszkańcom opiekę pielęgniarską, jeżeli ich potrzeby wykraczają poza standardowe usługi w domu opieki.
Poziom opieki – Domy opieki muszą zapewnić mieszkańcom opiekę pielęgniarską, jeżeli ich potrzeby wykraczają poza standardowe usługi w domu opieki.